جایگاه و فضیلت مسجد
 | این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
خصوصیّات مسجد اسلامی را بیان کنید؟
مسجد در اسلام محل عبادت و نمازگزاردن مسلمانان است. مطابق آیات قرآن، در مسجد تنها باید خدا را خواند و نباید کسی را شریک قرار داد. مسجد تنها برای خدا است و انگیزه ساخت آن باید بر اساس تقوا باشد. بر اساس آیات قرآن، تنها کسانی می‌توانند به ساختن مسجد اقدام کنند که به خدا و روز واپسین ایمان داشته باشند و زکات دهنده و نمازگزار باشند. احادیث فراوانی در موضوع فضیلت و جایگاه مسجد وجود دارد. مساجد در روایات به خانه خداوند در زمین تشبیه شده است.
و مسجدها از آنِ خداست. و با وجود خدای یکتا کسی را به خدایی مخوانید. (آیه ۱۸ سوره جن)
جایگاه
کلمه مسجد بیست و هشت بار در قرآن به صورت مفرد و جمع ذکر شده است. بیست و دو مورد آن مقید به قید (الحرام) است که مراد از همه آنها همان مسجد مقدس مسجدالحرام در مکه می‌باشد. یک مورد هم مقید به قید (الاقصی) که مراد از آن اولین قبله‌گاه مسلمانان مسجدالاقصی در بیت‌المقدس می‌باشد. یک مورد دیگر به قید اضطرار، مقید گشته که مقصود همان مسجد معروف ضرار است که بدست منافقان در مدینه ساخته شده بود. پنج مورد هم به‌صورت مطلق و بدون قید آمده است. اما کلمه مساجد که ۶ مورد از قرآن مجید به چشم می‌خورد سه مورد از آن نیز مقید اما به قید (الله) به این عبارت (مساجدالله) و سه مورد دیگر به‌طور مطلق بیان گردیده است.[۱]
در صدر اسلام امور عبادی، سیاسی و قضایی در مسجد انجام می‌شد. مسجد مرکز فراگیری علوم، حل و فصل خصومات، توجه به محرومان، اعلام بسیج عمومی، آشنایی با اوضاع سیاسی و اجتماعی و تصمیم‌گیری و وعظ و خطابه بود. مساجد این دوره ساده و به دور از تجملات با کارکردی بسیار و دارای جایگاهی محوری در جامعه اسلامی بودند. پیامبر در زمان حیات خویش ۹ مسجد بنا کردند.[۲]
برخی مساجد مانند مسجدالحرام از جایگاه رفیع تری برخوردار است. کعبه اولین نقطه‌ای از زمین است که مسجد قرار داده شد. و احترامی بیشتر دارد از همه مسجدهای دیگر. عالمان دینی گفته‌اند یک مسجد به خاطر اینکه یک ولی از اولیای خدا در آن نماز خوانده با مسجدهای دیگر فرق می‌کند. به‌طور مثال مسجد کوفه به دلیل اینکه مسجد است مقدس است، اما به دلیل اینکه مسجد امام علی(ع) است و علی در آن نماز خوانده بر قداستش افزوده شده، و به دلیل اینکه ائمه دیگر در آن نماز خوانده‌اند باز بر قدسش افزوده شده. از این جهت کعبه که هیچ پیغمبر و امامی در عالم نیامده الّا اینکه در آنجا نماز خوانده و دور آن طواف کرده، شرافتی پیدا کرده که هیچ مسجد و معبد دیگری پیدا نکرده است.[۳]
محلی برای یاد خداوند
مسجد، تنها جای نماز و یاد خدا است[۴] مسجد تنها برای خدا است و نباید همراه خداوند در مسجد کسی خوانده شود.[۵] در قرآن آمده است که در مسجد زینت خود را به همراه داشته باشید.[۶]
جمله یُذْکَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّهِ کَثِیراً (نام خدا در آن بسیار برده می‌شود) که در آیه ۴۰ سوره حج برای مسجد به کار برده شده است ظاهراً توصیفی است برای خصوص مساجد، چرا که مساجد مسلمین با توجه به نمازهای پنجگانه که در تمام ایام سال در آن انجام می‌گیرد پر رونق‌ترین مراکز عبادت در جهان است، در حالی که بسیاری از معابد دیگر تنها یک روز در هفته یا روزهایی در سال مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد.[۷]
در تفسیر کشف الاسرار از ابن‌عباس نقل شده است که مساجد خانه‌های خدا در زمین است.[۸]
خدا در قرآن کسانی که مردم را از مسجد بازمی‌دارند از ظالمترین افراد معرفی کرده است.[۹]
مسجد به قدرى عزيز است كه افرادى مثل حضرت ابراهيم، اسماعيل، زكريّا و مريم، خادم و مسئول پاكسازى و تطهير آن بوده‌اند.[۱۰]
انگیزه ساخت مسجد
درباره اهمیت بنای مسجد احادیث فراوانی از طرق اهل بیت و اهل سنت رسیده است که اهمیت فوق‌العاده این کار را نشان می‌دهد.[۱۱]
ساختن و آباد کردن مساجد، مستحبّ است زیرا مساجد، خانه عبادت و تقرّب به خداوند هستند، و شایسته است از افراط درآرایش و تزیین مسجد که با روحانیّت و معنویت آن، منافات داشته باشد، پرهیز شود. واحوط این است که مسجد با عکس ومجسّمه‌های جان‌داران تزیین نشود. همچنین مستحبّ مؤکّد است که مسجد با عبادت و نیایش، و بخصوص با برپا داشتن نمازهای یومیّه، زنده شود.[۱۲]
انگیزه ساختن مسجد باید الهی باشد و بر اساس تقوا بنا شود.[۱۳] بنیان‌گذاران و بانیان مساجد نباید منافق و ضرر زنندگان به مسلمانان باشند.[۱۴] مطابق آیات قرآن، باید کسانی مسجد بسازند که به خدا و روز قیامت ایمان دارند و برپادارنده نماز و زکات دهنده هستند و جز از خدا نمی‌ترسند.[۱۵] و نیز مشکران صلاحیت آباد کردن مساجد را ندارند.[۱۶]
مشکران و بت پرستان نه حق شرکت در مساجد دارند و نه تعمیر بنای ساختمان آنها و همه این امور باید به دست مسلمانان انجام پذیرد.[۱۷]
برنامه مسجد باید در مسیر تربیت انسان باشد:﴿در آن مسجد مردانی هستند که دوست می‌دارند پاکیزه باشند و خداوند پاکیزگان را دوست دارد.﴾(توبه:۱۰۸) از نظر اسلام، ساختن، تعمیر و آبادی مسجد ثواب زیادی دارد. پیامبر اسلام(ص) فرمود: «کسی که مسجدی بنا کند اگر چه به مقدار جایگاه کبوتری باشد، خداوند برای او خانه‌ای در بهشت بنا نماید.»[۱۸] همانا خانه‌های خدا در زمین، مساجدند. بر خداست تا کسی را که در آن خانه‌ها دیدارش کند، گرامی بدارد. همانا بهترین مکان‌ها، مسجدها هستند.[۱۹]
مسجد در روایات
پیامبر اسلام، در مسجد، آیه‌های قرآن، احکام و معارف دینی و حتی مسائل تاریخی را برای مردم بیان می‌کرد.[۲۰] باید در مسجد از سخنانی که ظالمانه و هوادارانه باشد یا آبروی مردم را ببرد، غیبت و حرفی که بوی دنیاخواهی می‌دهد، پرهیز شود.[۲۱]
مسجد باید محل تعاون اجتماعی باشد. امام رضا(ع) فرمود: «یکی از فوائد مسجد رفتن، همکاری مسلمانان بر نیکی و تقوا است.[۲۲] رسول خدا(ص) فرمود: «مسجد، خانه هر پرهیزکار و جایگاه پیامبران است.[۲۳] از امام صادق نقل شده است که فرموده ما به بزرگداشت و تعظیم مساجد امر شده‌ایم.[۲۴]
نوشتن آیات قرآن در بالای محراب و ذکر نام و صفات خداوند اشکال ندارد.[۲۵]
از امام کاظم نقل شده است که هر کس روز پنج شنبه یا شب جمعه مسجد را جارو کند و به مقداری خاک و زباله که اگر در چشم قرار گیرد، چسم را آزار می‌دهد از مسجد بیرون ببرد، خدا گناهان وی را می‌بخشد.[۲۶]
مطالعه بیشتر
- رضایی، علی، «جایگاه مسجد در فرهنگ اسلامی»، قم، مؤسسه فرهنگی ثقلین، ۱۳۸۲.
منابع
- ↑ میرنژاد، مریم، مسجد در قرآن، سایت کتابخانه دیجیتالی تبیان، تاریخ درج مطلب: بیتا. تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.
- ↑ رضایی، علی، جایگاه مسجد در فرهنگ اسلامی، قم، مؤسسه فرهنگی ثقلین، ۱۳۸۲. ص۶۵
- ↑ مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، صدرا، ۱۳۸۹، ج۲۸، ص۲۶۱.
- ↑ سوره حج آیه ۴۰. سوره بقره آیه ۱۱۴.
- ↑ سوره جن، آیه۱۸.
- ↑ سوره اعراف، آیه ۳۱.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱، ج۱۴، ص۱۱۶.
- ↑ رضایی، علی، جایگاه مسجد در فرهنگ اسلامی، قم، مؤسسه فرهنگی ثقلین، ۱۳۸۲. ص۳۵
- ↑ سوره بقره آیه ۱۱۴.
- ↑ قرائتى، محسن، تفسير سوره حجرات، تهران، مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن، ۱۳۸۸، ص۳۲.
- ↑ عزیزی، عباس، تفسیر و پیام آیات نماز، قم، نبوغ، ۱۳۸۷، ص۳۸۴.
- ↑ مدرسی، سید محمد تقی، احکام عبادات، قم، انتشارات محبان الحسین(ع)، ۱۳۸۱، ص۲۵۶.
- ↑ سوره توبه آیه ۱۰۸.
- ↑ سوره توبه، آیه۱۰۷.
- ↑ سوره توبه آیه ۱۸.
- ↑ سوره توبه آیه ۱۷.
- ↑ عزیزی، عباس، تفسیر و پیام آیات نماز، قم، نبوغ، ۱۳۸۷، ص۳۸۴.
- ↑ حرّ عاملی، محمد بن حسن، وسائل‌الشیعه، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ج۳، ص۴۸۵ و نگاه کنید به مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ سوّم، ۱۴۰۳ هـ ۱۹۸۳ م، ج۸۴، ص۱.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، فرهنگ نامه مسجد، ص۲۳.
- ↑ عبدالحی الکتانی، التراتیب الاواریه، بیروت، دارالکتاب العربی، بیتا، ج۲، ص۲۲۱.
- ↑ وسائل‌الشیعه، ج۳، ص۴۹۳.
- ↑ وسائل‌الشیعه، ج۵، ص۳۷۲.
- ↑ محمود شریفی، مسجد در فرهنگ اسلامی، فرهنگ کوثر ۱۳۸۸، شماره ۷۷.
- ↑ وسائل الشیعه، ج۳، ص۵۵۶. به نقل از رضایی، علی، جایگاه مسجد در فرهنگ اسلامی، قم، مؤسسه فرهنگی ثقلین، ۱۳۸۲. ص۳۹.
- ↑ وسائل‌الشیعه، ج۳، ص۴۹۳–۴۹۴.
- ↑ جمعی از نویسندگان، دانشنامه امام کاظم علیه السلام، بیجا، پایگاه تخصصی عاشورا، بیتا، ص۴۰۱.