الگوبودن حضرت خدیجه(س)

نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۳ توسط A.rezapour (بحث | مشارکت‌ها)
سؤال

لطفاً بفرمایید حضرت خدیجه (س) از چه جهاتی برای بانوان مسلمان قابل الگوگیری هستند؟

درگاه‌ها
فاطمیه.png
زن-و-خانواده.png



حضرت خدیجه (س)، همسر پیامبر(ص) از زنان شایسته و بزرگ اسلام است که در مکارم اخلاق مانند مثل عفت و حیا و پاکی و طهارت برای همه زنان الگو می‌باشد

وجوه الگو بودن حضرت خدیجه(س)

در روایتی از رسول خدا (ص) می‌خوانیم: «افضل نساء اهل الجنّه خدیجه بنت خویلد، و فاطمه بنت محمّد (ص)، و مریم بنت عمران، و آسیه بنت مزاحم؛ برترین زنان اهل بهشت چهار نفرند خدیجه دختر خویلد و فاطمه دختر محمّد (ص) و مریم دختر عمران و آسیه دختر مزاحم.»[۱]

الگوی ازدواج: ایشان با سرمایهٔ زیاد، با جوانی که از نظر دارایی در سطح بسیار پایین‌تری بود ازدواج کردند، چرا که معیار ایشان ایمان و مسائل معنوی بود برعکس جوانان امروز که در انتخاب خود غالباً معیارهای مادی را مدنظر قرار می‌دهند.

الگوی ایمان: ایشان به محض اطلاع از پیامبری پیامبر با تمام تعصبات کاذب اجتماعی آن زمان خداحافظی کردند و افتخار اولین زن ایمان آورنده را نصیب خود کردند.

الگوی ایثار: حضرت خدیجه نمونهٔ ایثار و الگوی بخشش برای همهٔ مسلمانان بلکه انسانیت است، ایشان که با سرمایه زیاد وارد خانه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) شدند و تمام این مال را در راه دین خرج نمودند.[۲]

پیامبر (ص) در اینباره فرمودند: «او روزی به من ایمان آورد که دیگران مرا تکذیب کردند و روزی ثروت خود را به پای من ریخت که دیگران ثروتشان را از من دریغ کردند.»[۳]

الگوی مقاومت: با تحمل سختی‌های زیاد در شعب ابوطالب درس ایستادگی و مقاومت آموختند

الگوی نماز: به همراه پیامبر (ص) و حضرت علی (ع) در نماز جماعت سه نفری در صحن مسجدالحرام حاضر می‌شدند و این کار الگویی بزرگی برای نماز خواهران و حتی برادران است که نمازشان به جهت خجالت کشیدن در بعضی مواقع قضا می‌شود، و نشان دادند که حیای مذموم در اسلام جایی ندارد.[۴]

الگوی حیا: هنگام رحلت با آنکه هر چه داشتند فدای دین اسلام کردند اما برای تقاضای لباس پیامبر (ص) جهت کفن، مراعات حیای پسندیده را نمودند.

مطالعهٔ بیشتر

  • جوادی آملی، عبدالله، زن در آیینهٔ جلال و جمال، تهران، نشر فرهنگی رجا، ۱۳۷۱ ش.
  • فهیم کرمانی، مرتضی، زن و پیام آوری، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۴ ش.
  • جمعی از نویسندگان، همسر آفتاب، قم، طاها، ۱۳۸۵.

منابع

  1. طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ص۱۵۰، تهران، اسلامیه، ۱۳۹۰ ش.
  2. ابن اثیر جزری، اسدالغابه، ج۵، ص۴۳۶.
  3. همسران رسول خدا، ص۱۸، به نقل از استیعاب ابن عبدالبر.
  4. ابن اثیر جزری، أسدالغابه فی معرفه الصحابه، ج‏۶، ص۷۸؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۳، ص۱۰۸۹.