خودکشی
خودکشی در چه مواقعی جایز است؟
خودکشی از گناهان بزرگ است و در اسلام بدون قید و شرط، محکوم شده است. خداوند در قرآن آن را نهی و مذمت نموده و برای کسی که مرتکب آن شود، وعده عذاب داده است: ﴿ای اهل ایمان خودتان را نکشید، به درستی که خداوند به شما مهربان است و هر کسی این کار را از روی دشمنی و شقاوت انجام دهد، به زودی وی را به آتش جهنم می‌کشانیم و این کار بر خدا آسان است﴾(نساء:۲۹-۳۰)
در روایات نیز به این مطلب اشاره شده است:
- از امام صادق(ع) نقل شده است که فرمود: «مَنْ قَتَلَ نَفْسَهُ مُتَعَمِّدا فَهُوَ فی نارِ جَهَنَّمَ خالِدا فیها؛ هر کس عمدا خودکشی بکند، همیشه در آتش دوزخ خواهد بود».[۱]
- امام باقر(ع) فرمود: «إنَّ المُؤْمِنَ یُبْتَلی بِکُلِّ بَلِیَّه وَیَمُوتُ بِکُلِّ میتَه إلاّ أَنَّهُ لایَقْتُلُ نَفْسَهُ؛ مؤمن ممکن است به هر بلائی مبتلا شود و به هر نوع مرگ بمیرد، امّا خودکشی نمی‌کند».[۲]
از این روایات و آیات قرآن چنین استفاده می‌شود که برای این عمل زشت مجازات سختی در نظر گرفته شده است و کسی حق ندارد نفس خود را از بین ببرد. چون خداوند، خالق حیات و زندگی می‌باشد و در خلقت انسان اهدافی دارد و جان انسان مال خداست و کسی حق ندارد در حریم الهی تجاوز کرده و خود سرانه اقدام به عملی کند که به او مربوط نمی‌شود و با این کار نافرمانی خداوند را بکند.
زندگی نعمت ارزشمندی است از طرف خداوند که به ما ارزانی شده است. زندگی فرصتی است که ما با استفاده از آن می‌توانیم به سعادت برسیم.
بسیاری از عوامل خودکشی مانند: حسادت، کینه‌توزی، لجاجت، خشم و غضب، خیانت، غرور، زنا، شراب‌خواری، قماربازی، حب مقام، انتقام جویی، بارداری نامشروع، ازدواج‌های اجباری و امثال اینها ناشی از ضعف معنویت و رعایت نکردن مسائل اخلاقی و دینی است. در فرهنگ اسلامی طبق بیان آیات و روایات تمام اعمال انسان بخصوص گناهان کبیره دارای آثار و پیامدهایی است و به اصطلاح اثر وضعی دارد، به همین جهت در اسلام از انجام گناه و کارهای خلاف اخلاق به شدت نهی شده است.
مطالعه بیشتر
- دستغیب شیرازی، عبدالحسین، گناهان کبیره، تهران، ناس، ۱۳۶۱ش.
- رسولی محلاتی، سید هاشم، کیفر گناه، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۸۶ش.
- حاتمی، غلامرضا، اخلاق پسندیده، مشهد، الماس شرق، ۱۳۸۹ش.
- انجوی نژاد، سیدمحمد، شرم و حیا، تهران، مشکوه قلم، ۱۳۸۹ش.
- شجاعی، محمدصادق، توکل به خدا راهی به سوی حرمت خود و سلامت روان، قم، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، ۱۳۸۳ش.