مقصود از اهل‌بیت در آیه تطهیر

نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۰۵ توسط Rezapour (بحث | مشارکت‌ها)
سؤال

مراد از عبارت «اهل البیت» در آیه تطهیر چیست؟ با توجه به سیاق آیات آیا زنان پیامبر(ص) شامل این آیه می‌باشند؟

آیه تطهیر
مشخصات آیه
واقع در سورهسوره احزاب
شماره آیه۳۳
جزء۲۲
اطلاعات محتوایی
شأن نزولاهل بیت(ع)
مکان نزولمدینه
دربارهاراده خداوند بر پاکی اهل بیت(ع) از رجس و پلیدی

اهل‌بیت در آیه تطهیر در نگاه شیعه و بسیاری از اهل‌سنت، اسم خاص برای حضرت محمد(ص)، علی(ع)، فاطمه(س) و حسنین(ع) است. روایات شیعه و برخی روایات اهل‌سنت، بر این مطلب تأکید کرده‌اند.

آیه تطهیر (آیه ۳۳ سوره احزاب) را با اینکه در میان هفت آیه در خطاب به زنان پیامبر(ص) آمده، مرتبط با همسران پیامبر(ص) نمی‌دانند. این هفت آیه در خطاب به همسران پیامبر(ص)، با تهدید به طلاق و عذاب و دستور به خانه نشینی همراه است، در حالی که خطاب آیه تطهیر، با اکرام و احترام است. همچنین ضمیرها در این هفت آیه مؤنث است، در حالی که دو ضمیر در آیه تطهیر به‌صورت مذکر آمده است.

برخی معتقدند که اگر اهل‌بیت، شامل زنان پیامبر نیز بود، باید توسط همسران یا اطرافیان آن‌ها، ذکر می‌شد، در حالی که هیچ‌یک از این افراد به این فضیلت اشاره‌ای نکرده‌اند.

متن آیه

معنای لغوی و اصطلاحی اهل بیت

اهل در لغت به معنای انس همراه با تعلق خاطر و وابستگی است. بیت به معنای خانه است جایی که انسان در آنجا پناه می‌گیرد. ترکیب اهل‌بیت در فرهنگ مسلمانان اعم از شیعه و سنی معنای خاصی محدود تر از معنای لغوی پیدا کرده و برای افراد خاصی علم شده است. شیعیان، اهل‌بیت در قرآن را عَلَم و اسم خاص برای پنج تن آل‌عبا می‌دانند.[۱]

آیات هفت‌گانه همسران پیامبر(ص)

آیه تطهیر، در میان آیات هفت‌گانه‌ای آمده که احکامی را برای همسران پیامبر اکرم(ص) بیان می‌کند، آیات قبل و بعد از آیه تطهیر درباره همسران پیامبر(ص) و خطاب به آن‌ها است. اما مفسران آیه تطهیر را غیر مرتبط با همسران پیامبر می‌دانند.

الف) خطاب‌هایی که به همسران پیامبر(ص) شده با سرزنش همراه است، در این آیات، همسران پیامبر به طلاق و عذاب تهدید شده و به ماندن در خانه دستور داده شده‌اند. در حالی که خطاب آیه تطهیر با احترام همراه است.

ب) تمام ضمیرهایی که به همسران پیامبر(ص) بر می‌گردد، همگی مؤنث هستند، در حالیکه دو ضمیر در آیه تطهیر به‌صورت مذکر آمده است و نشان می‌دهد، این دو بخش، به افراد مختلفی برگشت می‌کند.

دیدگاه علمای شیعه و اهل سنت

  • واحدی از علمای معروف اهل تسنن می‌گوید: «این آیه در خصوص پیامبر اکرم(ص) و علی و فاطمه و حسنین(ع) نازل شده است و کس دیگری در آن با آن‌ها مشارکت ندارد».[۲]
  • سیوطی اشاره می‌کند که: از عایشه پس از جنگ جمل سؤالاتی پرسیدند که یکی ازآن‌ها درباره علی(ع) می‌باشد. عایشه چنین جواب داده است، آیا از من درباره کسی سؤال می‌کنی که محبوب‌ترین مردم نزد پیامبر(ص) و همسر محبوب‌ترین مردم نزد رسول خدا(ص) بود. «من با چشم خود دیدم علی و فاطمه(س) و حسن(ع) و حسین(ع) را که پیامبر(ص) آن‌ها را زیر پارچه‌ای جمع کرده بود فرمود: خداوندا اینها خاندان منند و حامیان من، و رجس و پلیدی را از آن‌ها ببر و از آلودگی‌ها پاکشان فرما. من گفتم ای رسول خدا آیا من نیز از آنها هستم، فرمود: دور باش تو بر خیر و نیکی هستی، اما جزء این جمع (اهل بیت) نمی‌باشی».[۳]

همین داستان در کتاب‌های صحیح مسلم، مستدرک، سنن بیهقی و تفسیر کبیر از قول عایشه نقل شده است و گفته‌ شده است که آیه تطهیر پس از این دعای پیامبر(ص) نازل گردیده است؛ ولی اکثر مفسرین شیعه این حدیث را از لسان امّ سلمه نقل می‌کنند و محلّ نزول آیه تطهیر را منزل ام سلمه می‌دانند.

  • برخی از علمای شیعه اینطور فرموده‌اند: «اگر مراد از اهل بیت، زن‌های رسول خدا بودند، این شرفی برای آن‌ها بود اما دیده نشده که یکی از زن‌های رسول خدا این ادعّا را بکند و این لقب را به خود نسبت دهد، تا دیگران از نزدیکان این زنان به شرافت فامیلی با اهل بیت رسول خدا(ص) فخر کنند چنانچه معاویه بر برادری ام المومنین (خواهرش ام حبیبه) افتخار می‌کرد که اگر خواهرش مصداق اهل بیت بود حتماً به آن فخر می‌فروخت در حالی که چنین ادعایی از وی نقل نشده است.[۴]


مطالعه بیشتر

  • امام‌شناسی جلد سوّم، محمد حسین طهرانی، انتشارات حکمت.
  • تجلّی ولایت در آیه تطهیر، عبدالله جوادی آملی، انتشارات اسراء.
  • تفاسیر قرآن از جمله: المیزان، نمونه، مجمع البیان در ذیل تفسیر آیه ۳۳ احزاب.
  • شب‌های پیشاور، مرحوم سلطان الواعظین.
  • الدّر المنثور، سیوطی.
  • یکصد و هشتاد پرسش و پاسخ، ناصر مکارم شیرازی انتشارات دارالکتب الاسلامیه.
  • پرسمان عصمت، شرحی بر آیه تطهیر، علی اکبر بابایی.

منابع

  1. طباطبایی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه سید محمد باقر همدانی، چاپخانه خوشه، ۱۳۵۷، ج۳۲، ص۱۷۹.
  2. الواحدی النیسابوری، کتاب اسباب النزول الآیات، ذیل تفسیر آیه ۳۳ احزاب، انتشارات موقع یعسوب.
  3. سیوطی، الدّر المنثور، ج۸، ص۱۵۵ و ج۶، ص۶۰۴.
  4. طهرانی، محمد حسین، امام‌شناسی، انتشارات حکمت، چاپ اوّل، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۱۷.