فضیلت تشییع جنازه

از ویکی پاسخ
سؤال

آيا تشييع جنازه، براى ميت يا شركت كنندگان در مراسم تشييع، فايده اى دارد؟

یاد مرگ و آخرت

برخی روایات در فایده تشییع جنازه، به یاد مرگ و آخرت افتادن را ذکر کرده‌اند: پیامبر در تشییع جنازه را توصیه کرد؛ زیرا این امر انسان را به یاد آخرت می‌اندازد و براساس روایات، خود پیامبر زمانی که در تشییع جنازه شرکت می‌کرد اندوه او را می‌گرفت، کم سخن می‌گفت.[۱]

امام صادق(ع):
«هنگام تشييع جنازه، بپندار كه خداوند تو را دوباره به دنيا برگردانده است. اكنون ببين كه چگونه جبران مى كنى.»[۲]

امام باقر(ع) حضور در تشییع جنازه را مقدم بر حضور در ولیمه دانسته؛ زیرا تشییع جنازه انسان را به یا مرگ و آخرت می‌اندازد.[۳]

پیامبر اسلام به ابوذر غفاری توصیه‌هایی در مورد تشییع جنازه داشته و به او تذکر داده که هرگاه در پى جنازه‌اى به راه افتادى، بايد عقلت با تفكّر و خشوع به آن مشغول شود و بدان كه تو نيز به او مى پيوندى.[۴]

على(ع) در تشييع جنازه‌اى شنيد كه مردى مى‌خندد، فرمود: «گويى كه مرگ را در اين جهان براى ديگران رقم زده اند».[۵] سپس اخطار می‌دهد که این جنازه‌هایی که تشییع می‌شوند باز نمی‌گردند و ما نیز در این دنیا جاودانه نخواهیم بود.[۵]

بخشش گناهان تشییع‌کننده

يكى از فوايد تشييع جنازه، ثوابى است كه نصيب شركت كنندگان مى‌شود.[۶] امام باقر(ع) نیز در روایاتی، چهار شفاعت را برای تشییع کننده دانسته‌اند.[۷] و در روایت دیگری نقل شده که فرشتگان، به تشییع کنندگان وعده بهشت می‌دهند.[۸]

هر كسى، جنازه ى مؤمنى را تا دفن همراهى كند، خداوند در قيامت هفتاد ملك بر او بگمارد كه او را همراهى و برايش استغفار كنند.[۹]

حضرت موسى(عليه السلام) در مناجات عرض كرد: «پروردگارا، ثواب كسى كه تشييع جنازه كند، چيست؟» فرمود: «فرشتگانى پرچم دار، بر او مى گمارم كه او را از قبر تا محشر تشييع كنند».[۱۰]

وقتى چهل مؤمن مى گويند كه خدايا، از اين ميت جز نيكى نديده ايم، خداوند شهادت آنها را مى پذيرد.[۱۱]

استغفار برای شخص فوت شده

اسلام براى احترام به كرامت و جايگاه انسان، در باره ى تشييع جنازه، سفارش كرده است: امام صادق(ع) بهتر دانسته صاحبان عزا، برادران دينى شخص مرده را از مرگ او با خبر سازند تا در تشييع جنازه حاضر شوند، بر او نماز خوانند و این‌گونه هم براى آنان اجرى حاصل شود و هم استغفار برای فرد مرده باشد.[۱۲]

امام باقر عليه السلام : چون مؤمن در گور خود نهاده شود، او را ندا آيد : هان! نخستين هديه به تو بهشت است و هديه كسانى كه تشييعت كرده اند، آمرزش.[۸]

در تشییع جنازه، اصل را بر ارزش انسانی نهاده‌اند، در منابع نقل شده جنازه‌اى را می‌بردند در حالی که پيامبر و اصحابش نشسته بودند. حضرت و يارانش از جا برخاستند تا جنازه را بردند. وقتی علت این‌کار را از پیامبر پرسیدند در حالی که اين جنازه‌ى یک يهودى بود، فرمود: «آيا انسان نبود».[۱۳]

منابع

  1. شيخ عباس قمى، سفينه البحار، نشر اسوه،‌ ج۴، ص۵۶۵.
  2. حسينى تهرانى، معادشناسى، ج۳، ص۳۴.
  3. علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۸، ص۲۸۴.
  4. طبرسی،‌ مكارم الأخلاق‏، ۱۴۱۲ق، ص۴۶۵.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ صبحي صالح، نهج البلاغة، حکمت ۱۲۲، ص۴۹۰.
  6. الانوار النعمانيه، ص۲۲۰.
  7. سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار نویسنده : القمي، الشيخ عباس    جلد : 4  صفحه : 565
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏3، ص: 172.
  9. محمد باقر مجلسى، زاد المعاد، ص۵۴ و ۵۵.
  10. وسائل الشيعه، ج۲، ص۸۲۰، ح ۲.
  11. وسائل الشيعه، ج۲، ص۸۲۰.
  12. طبرسی، مكارم الأخلاق‏، ۱۴۱۲ق، ص۳۶۰.
  13. بحار الانوار، ج۱۸، ص۲۵۴.