حدیث پانزده عذاب سبکشمار نماز
این مقاله هماکنون به دست A.ahmadi در حال ویرایش است. |
سؤال: روایتی وجود دارد مبنی بر اینکه رسول خدا به حضرت فاطمه فرمود: «خداوند کسانی را که نماز خود را سبک میشمارند، به پانزده خصلت مبتلا میکند: شش خصلت در دنیا، سه خصلت هنگام مرگش، سه خصلت در گورش و سه خصلت در قیامت هنگامی که از گورش بیرون میآید و جود دارد»؛ آیا این روایت معتبر است؟
ترجمه حدیث
حضرت فاطمه(س) از پدرش رسول خدا(ص) پرسید: «پدر جان، سزای مردان و زنانی که نماز را سبک بشمارند، چیست؟» او پاسخ داد: «فاطمه، هر کس چه مرد باشد و چه زن، نمازش را سبک بشمارد، خداوند او را به پانزده مصیبت گرفتار میکند: شش چیز در دنیا، سه چیز هنگام مرگ، سه چیز در قبرش و سه چیز در قیامت هنگام بیرون آمدن از قبر.
مصیبتهایی که در دنیا به آنها مبتلا میشود عبارتند از:
- خداوند، خیر و برکت را از عمر او برمیدارد.
- خداوند، خیر و برکت را از روزیاش برمیدارد.
- خداوند نشانه صالحان را از چهره او محو میفرماید.
- در برابر اعمالی که انجام داده پاداش داده نمیشود.
- دعای او به سوی آسمان بالا نمیرود و مستجاب نمیگردد.
- هیچ بهرهای در دعای بندگان شایسته خدا نداشته و مشمول دعای آنان نخواهد بود.
{
و مصیبتهایی که هنگام مرگ به او میرسد عبارتند از:
- با حالت خواری و زبونی جان میدهد.
- گرسنه میمیرد.
- تشنه جان میسپارد، به گونهای که اگر آب تمام رودخانههای دنیا را به او بدهند، سیراب نگشته و تشنگیاش برطرف نخواهد شد.
و مصیبتهایی که در قبرش بدان گرفتار میگردد چنیناند:
- خداوند فرشتهای را بر او میگمارد تا او را در قبر نگران و پریشان نموده و از جایش برکند.
- خداوند گور را بر او تنگ میگرداند.
- قبرش تاریک میشود.
و مصیبتهایی که در روز قیامت، هنگام بیرون آمدن از قبر، بدان مبتلا میشود، عبارتند از:
- خداوند فرشتهای را بر او میگمارد تا در حالی که مردم به او مینگرند، او را به رو بر زمین بکشد.
- سخت از او حساب میکشند.
- خداوند هرگز نظر رحمت به او ننموده و از بدیها پاکیزهاش نمیگرداند، و برای او عذاب دردناکی خواهد بود.[۱]
بررسی سند
حدیث پانزده عذابِ سبکشمار نماز، توسط سید بن طاووس در کتاب فلاح السائل ذکر شده است. ابن طاووس سند روایت را حذف کرده و بدون سند ذکر کرده است؛[۱] بنابراین از نظر سند قابل استناد نیست. این روایت را علامه مجلسی،[۲] ؛ عبد الله بحرانی اصفهانی[۳] و محدث نوری[۴] نیز از فلاح السائل نقل کردهاند.
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ابن طاووس، علی، فلاح السائل و نجاح المسائل، قم، بوستان کتاب، چاپ اول، ۱۴۰۶ ق، فصل اول، ص۲۲.
- ↑ علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۸۰، ص۲۱، باب ۶، روایت ۳۹.
- ↑ بحرانی، عبدالله، عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال، ج۱۱، ص۹۱۱، باب ۸۳، روایت ۱۷۱.
- ↑ محدث نوری، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۳، ص۲۳ باب۶، روایت ۲۹۲۲.