هزار رکعت نماز خواندن امام علی(ع)

نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۵۰ توسط Mnazarzadeh (بحث | مشارکت‌ها) (بارگزاری اولیه)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
سؤال

صحت و كيفيت روايات ، در خصوص امام علي(ع) مبني بر خواندن هزار ركعت نماز در هر شبانه روز را بيان كنيد؟

خواندن هزار ركعت نماز مستحبي در هر شبانه روز در خصوص امام علي[۱] ، امام حسين[۲]، امام سجاد[۳]، امام رضا[۴](ع) با استنادهاي قوي و صحيح در منابع شيعي وارد شده است. كتب كافي، تهذيب، استبصار، مستدرك و وسائل الشيعه از معتبرترين آنها است. كه بحث رجالي آن در محل ديگر قابل بحث مي باشد.

نكاتي چند درباره كيفيت خواندن نماز هزار ركعتي ائمّه(ع) قابل ذكر است.

اولاً: ائمّه اطهار(ع) انسان هاي كاملي هستند كه در عشق با معبود يكتاي خود به هر شكل آن، نه خستگي دارد و نه غفلت؛ بلكه كه تشنه و عاشق حقيقي بوده اند. چه اينكه خستگي و ملال از آثار غفلت است. و اينان هيچ گاه غافل نيستند.

ثانياً: خواندن هزار ركعت نماز در شبانه روز براي هر مسلماني به شرط اراده و عزم و توان ممكن و ميسور بوده و ظرف زماني نيز با يك محاسبه اندك گنجايش آن را خواهد داشت. از اين روي اقامه هزار ركعت نماز در هر شبانه روز براي انسان كامل و عاشق عارف چون امام علي(ع) و ائمّه ديگر، امكان عادي داشته و نيز مورد پذيرش عقل و عقلاء مي باشد. برخي از شاگردان آيت الله بروجردي نقل كرده اند كه ايشان براي حل سؤالي كه شما پرسيده ايد خود در يك شب هزار ركعت نماز خواندند؟! هم چنان كه از آيت الله خويي نقل است كه ايشان نيز در يك شب هفتصد ركعت نماز خواندند ولي به علت كهولت سن و ضعف قواي جسماني نتوانستند سيصد ركعت ديگر را بجا آورند؟! و بهترين دليل بر امكان وقوع آن چيز است.

ثالثاً: نمازهاي مستحبي را بر طبق احكام ديني به دو روش مي توان اقامه نمود: در حالت سكون و طمئنينه مثل نماز واجب يا در حال حركت يا ايماء و اشاره، تنها شرط اساسي براي اقامه اين هر دو طهارت و وضو است. اقامه نماز هزار ركعتي به هر دو گونه ممكن و متصوّر است لكن گونه اول با ظهور روايت سازگارتر مي باشد (يعني اقامه پانصد نماز دو ركعتي به كيفيت نماز صبح در حالت سكون و آرامش جسمي. مثلاً امام علي(ع) كنار هر نخل خرما هر شبانه روز، دو ركعت نماز مي گذارد كه قيام و ركوع آن با تمام حضور انجام مي گرفت[۵]) اين بيان احتمال نماز هزار ركعتي ائمّه را در هر شبانه روز به گونه‌ دوم و در حال حركت به صورت ايماء‌ و اشاره، در خلوت و جلوت و در حين انجام امور فردي و اجتماعي و ... از بين نمي برد. وانگهي جمع بين هر دو گونه در ركعات اين نمازهاي هزار ركعتي نيز ممكن و متصور است.

رابعاً: بعضي از روايات خواندن هزار ركعت نماز امام علي(ع) را در طول ايام و ليالي ماه مبارك رمضان نيز بيان مي كند[۶] (يعني تقسيم هزار ركعت در طول سي شبانه روز ماه رمضان) لكن اين بيان با روايات ديگري در اين خصوص كه هر شبانه روز در طول سال انجام مي پذيرفته است تنافي ندارد.

در نتيجه كيفيت نماز هزار ركعتي ائمّه با تمام موارد پيشين سازگار مي باشد لكن قرائن و ظهور روايات اقامه نماز هزار ركعتي را با حالت سكون و آرامش به كيفيت نماز صبح تقويت مي كند.


منابع

  1. كليني، الكافي، تهران، دارالكتب الاسلاميه، ۱۳۶۵ ش، ج۴، ص۱۵۴.
  2. مجلسي، محمدباقر، البحار، بيروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ ق، ج۴۴، ص۱۹۶.
  3. حر عاملي، وسايل الشيعه، قم، مؤسسه آل البيت، ۱۴۰۹ق، ج۱. ص۹۲.
  4. همان، ص۹۰.
  5. وسايل الشيعه، همان، ج۴، ص۹۹.
  6. وسايل الشيعه، همان، ج۸، ص۲۶.