غلمان
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
غلمان به چه معناست؟
غلمان نوجوانانی پسر و زیباروی هستند که در بهشت از بهشتیان پذیرایی میکنند.
۲۴ طور
در آیهٔ ۱۹ سورهٔ انسان
در آیهٔ ۱۷ سورهٔ واقعه
غلمان در قرآن
مراد از «طواف کردن غلمان در پیرامون بهشتیان» آمد و شد آنان برای خدمت است. غلمان نیز مانند حور از مخلوقات بهشتیند، که از شدت زیبایی و صفا و حسن مانند لؤلؤای هستند که از ترس دستبرد اجانب در گنجینهاش جای میدهند.[۱]
در قرآن دو بار عبارت «لُؤْلُؤٌ مَکْنُونٌ» آمده است: یکبار درباره همسران بهشتی و یکبار درباره خادمان بهشتی[۲]
غلامانی که در خوبی و زیبایی و صفا و سفیدی بسان لؤلؤ درخشان هستند، و مکنون بمعنی محفوظ و مخزون است.[۳]
ْ خادمانی که مخصوص باشند مر ایشان را بر شکل پسران خوش صورت آفریده شده[۴]
کار غلمان در بهشت
کلمه «ولدان» جمع ولد- فرزند- است، و طواف کردن پسرانی بهشتی بر پیرامون مقربین کنایه است از حسن خدمتگزاری آنان، و کلمه «مخلدون» اسم مفعول از باب تفعیل از ماده خلود است، که به معنای دوام است، یعنی پسرانی بهشتی به آنان خدمت میکنند که تا ابد به همان قیافه پسری و جوانی باقیند، و گذشت زمان اثری در آنان نمیگذارد.[۵]
آنها خدمتکارانی هستند بهشتی که خداوند مخصوصاً آنان را برای این هدف آفریده است. این نوجوانان زیبا با قدحها و کوزهها و جامهای پر از شراب طهور که از نهرهای جاری بهشتی برداشته شده در اطراف آنها میگردند و آنان را سیراب میکنند[۶]
منابع
- ↑ طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق، ج19، ص: 14
- ↑ قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، ۱۳۸۸ش، ج9، ص: 287
- ↑ طبرسی، فضل بن حسن، ترجمه تفسیر مجمع البیان، تهران، فراهانی، بیتا، ج23، ص۳۵۲.
- ↑ کاشانی، فتحالله بن شکرالله، منهج الصادقین فی إلزام المخالفین، کتابفروشی اسلامیه، تهران، ج9، ص۵۷.
- ↑ المیزان فی تفسیر القرآن، ج19، ص: 122
- ↑ تفسیر نمونه، ج23، ص: 212