مذاهب و فرقه‌های مسیحیت

نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۱:۴۵ توسط Rezapour (بحث | مشارکت‌ها)
سؤال

فرقه‌های مسیحیت را نام ببرید؟


اکثر مسیحیان در یکی از سه شاخه مهم مسیحیت قرار می‌گیرند:

  • کاتولیک
  • ارتدکس
  • پروتستان

این فرقه‌ها (به جزو گروه‌های کوچکی در فرقه پروتستان) مسیح را خدای متجسد و شخص دوم تثلیث می‌دانند.[۱]

اما تقسیمات دیگری نیز وجود دارند که برخی از نظر اعتقادی و برخی دیگر از نظر قومی با دیگر مسیحیان تفاوت دارند و کلیسای خاص خود را تأسیس نموده‌اند. تاریخچه برخی از این گروه‌ها به دوران اولیه مسیحیت بازمی‌گردد:

  • کلیسای ارامنه: بیشتر جمعیت آنان در ارمنستان زندگی می‌کنند و تعداد آن‌ها به چند میلیون می‌رسد. کلیسای ارامنه از لحاظ اصول اعتقادی و شعائری نظیر کلیسای ارتدکس است. وجه تمایز آنان بیشتر قومی بوده و در میان کلیسای آنان نیز معتقد به دو گروه دیگر کاتولیک و پروتستان دیده می‌شود. در ایران در منطقه جلفای اصفهان دارای خلیفه‌گری بوده و چند کلیسا نیز در تهران و تبریز از آنان وجود دارد. در حال حاضر سراسقف خلیفه‌گری ارامنه ایران در تهران مستقر است.
  • کلیسای آشوری (نسطوری): آنان کمتر از یک میلیون نفر جمعیت داشته و در عراق و ایران زندگی می‌کنند. کلیساهای آنان بسیار ساده و از به کار بردن تمثال‌ها خودداری می‌کنند. آنان نیز خود را از قوم آشور دانسته و از هر سه گروه عمده مسیحیت در میان پیروان آن وجود دارد. قدیمی‌ترین کلیسای آنان با نام مریم مقدس که با نام ننه مریم شناخته می‌شود در ارومیه بوده و اعتقاد دارند که این کلیسا توسط شاگران عیسی بنا نهاده شده است.
  • کلیسای یعقوبی: این گروه در اصل متعلق به سوریه بوده و پیروان آن به «یک طبیعتی» اعتقاد دارند.
  • کلیسای قبطی: کلیسای قدیمی مصر است که در سال ۴۵۱ م با رد اصول و شورای کالسدون، مستقل شد.[۲]
  • کلیسای مارونی: این کلیسا در لبنان بوده و اعتقاداتی نزدیک به اعتقادات کلیسای سوریه را دارند. مسیحیان در لبنان به صورت پراکنده در تمام مناطق آن زندگی می‌کنند. اما منطقه جونیه لبنان منطقه‌ای مسیحی نشین شناخته می‌شود.

گروه‌های زیاد دیگری نیز هستند که بیشتر از کلیسای پروتستان بوده و دارای آداب و رسوم خاصی شده‌اند.

منابع

  1. ادیب آل علی، سید محمد، مسیحیت، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم، چاپ سپهر قم، اول، ص۱۱۱.
  2. سلیمانی اردستانی، عبدالرحیم، مسیحیت، انتشارات زلال کوثر، چاپ اول زمستان ۸۱ قم، ص۱۶۰.