مهلت دادن خداوند به ابلیس
خداوند در سوره «ص» آیه ۸۱ به شیطان مهلت داده است؛ آن روز چه روزی است؟
ابلیس از فرمان خداوند به سجده بر آدم(ع) خودداری کرد و مورد لعن خداوند قرار گرفت.[۱] ابلیس از خداوند درخواست کرد ﴿إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ؛ تا روزی که انسان‌ها برانگیخته می‌شوند.﴾(سوره حجر:۳۶) به او مهلت دهد.[۲] خداوند به او تا ﴿إِلی یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ؛ تا روز و زمان معین، مهلت داده شده‌ای.﴾(حجر:۳۸)
مقصود از مهلت خواستن ابلیس را رهایی از مرگ دانسته‌اند.[۳] این گفتگو در آیات متعددی در سوره‌های «اعراف»[۴]، «حجر»[۵]، «ص»[۶] ذکر شده است.
مفسران در مورد این‌که مقصود از «روز وقت معلوم» چه روزی است، اختلاف دارند. عده‌ای آن روز را پایان جهان می‌دانند. و برخی هم می‌گویند روزی است که جز خدا کسی نمی‌داند.[۷] احادیث معصومین نشان می‌دهد که ابلیس بین نفحه اول و دوم می‌میرد.[۸] نویسنده المیزان معتقد است که ابلیس قبل از قیامت می‌میرد. زیرا ابلیس تقاضا کرده بود تا قیمت زنده بماند اما خداوند پاسخ داد تا روز وقت معلوم.[۹]
مطالعه بیشتر
۱. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۱۹، ص۳۴۳.
۲. تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۱۵، ص۶۱۳.
۳. امام مهدی، سیدکاظم قزوینی، نشر الهادی، ص۷۹۲–۸۰۵.
منابع
- ↑ سور حجر، آیه۳۱-۳۵.
- ↑ سوره حجر، آیه۳۶.
- ↑ فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۱۱۲.
- ↑ سوره اعراف، آیات ۱۱-۱۵.
- ↑ سوره حجر، آیات۳۲-۳۸.
- ↑ سوره ص، آیات ۷۴-۸۱.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۱۹، ص۳۴۳.
- ↑ بحرانی، تفسیر البرهان، قم، مؤسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، ج۲، ص۳۴۲.
- ↑ طباطبایی، محمد حسین، تفسیر المیزان، قم، نشر اسراء، ج۱۷، ص۳۴۶.