نیم‌خورده مؤمن

سؤال

در روایات آمده است که «سؤر مؤمن شفاست» آیا خوردن باقی ماندهٔ غذای مؤمن به لحاظ بهداشتی درست است؟

نیم‌خورده مؤمن یا سُؤْرِ مؤمن، باقی‌مانده غذای فرد مؤمن است، که در برخی روایات به خوردن آن سفارش شده و شفای از درد شمرده شده است.^[۱] مراد از مؤمن در این روایات، مؤمنی دانسته شده که مبتلا به بیماری‌های واگیر نباشد؛^{^{[نیازمند منبع]}} بنابراین با روایاتی که به رعایت بهداشت و دوری از بیماران واگیر سفارش کرده، ناسازگاری ندارد. در روایات، یکی از دلایل سفارش به خوردن نیم‌خورده مؤمن، تواضع کردن دانسته شده است.^[۲] برخی از عالمان، یکی دیگر از دلایل این سفارش را، جلوگیری از اسراف دانسته‌اند.^{^{[نیازمند منبع]}}

شیخ صدوق در کتاب ثواب الاعمال حدیثی را ذکر کرده که بر اساس آن، خوردن نیم‌خورده مؤمن شفای هفتاد درد است.^[۱] همه راویان سلسله‌سند این حدیث (پدر شیخ صدوق، سعد بن عبد الله،^[۳] محمد بن عیسی،^[۴] حسن بن علی بن بنت الیاس^[۵] و عبد الله سنان^[۶]) ثقه و مورد اطمینان دانسته شده‌اند؛ بنابراین آن را حدیثی معتبر شمرده‌اند.

طبق روایتی مرفوعه، اگر شخصی باقی‌مانده غذای مؤمنی را از روی تبرک بخورد، دو فرشته برای او تا قیامت طلب آمرزش می‌کنند.^[۷] در روایتی دیگر گفته شده، کسی که نیم‌خورده مؤمن را از روی تواضع بخورد، خدا او را داخل بهشت می‌کند.^[۸]

منابع

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ ابن بابویه، محمد؛ ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۶ ق، ص۱۵۱، ثواب من شرب من سؤر أخیه المؤمن‏.
↑ مستغفری، جعفر، طبّ النبیّ (صلّی الله علیه و آله و سلّم)، نجف، چاپ اول، ۱۳۸۵ ق، ص۲۱.
↑ رک: نجاشی، احمد، رجال النجاشی، قم، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۶ه‍. ق، ص۱۷۷؛ رجال الطوسی، ص۴۲۷. خلاصه الاقوال علامه حلی، ص۱۵۶.
↑ رک: رجال النجاشی، پیشین، ص۳۳۳.
↑ رجال النجاشی، پیشین، ص۳۹؛ و رک: خلاصه الاقوال علامه حلی، ص۱۰۴؛ نقد الرجال تفرشی، ج۲، ص۴۳؛ جامع الرواه اردبیلی، ج۱، ص۲۱۰.
↑ رک: رجال النجاشی، پیشین، ص۲۱۴؛ نقد الرجال تفرشی، ج۳، ص۱۱۲؛ طرائف المقال بروجردی، ج۱، ص۵۱۲.
↑ ابن بابویه، محمد؛ ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۶ ق، ص۱۵۱، ثواب من شرب من سؤر أخیه المؤمن‏.
↑ ابن بابویه، محمد، مصادقه الإخوان، الکاظمیه، چاپ اول، ۱۴۰۲ق، ص۵۲، حدیث۱.

[:0-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ ابن بابویه، محمد؛ ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۶ ق، ص۱۵۱، ثواب من شرب من سؤر أخیه المؤمن‏.

[2] مستغفری، جعفر، طبّ النبیّ (صلّی الله علیه و آله و سلّم)، نجف، چاپ اول، ۱۳۸۵ ق، ص۲۱.

[3] رک: نجاشی، احمد، رجال النجاشی، قم، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۶ه‍. ق، ص۱۷۷؛ رجال الطوسی، ص۴۲۷. خلاصه الاقوال علامه حلی، ص۱۵۶.

[4] رک: رجال النجاشی، پیشین، ص۳۳۳.

[5] رجال النجاشی، پیشین، ص۳۹؛ و رک: خلاصه الاقوال علامه حلی، ص۱۰۴؛ نقد الرجال تفرشی، ج۲، ص۴۳؛ جامع الرواه اردبیلی، ج۱، ص۲۱۰.

[6] رک: رجال النجاشی، پیشین، ص۲۱۴؛ نقد الرجال تفرشی، ج۳، ص۱۱۲؛ طرائف المقال بروجردی، ج۱، ص۵۱۲.

[7] ابن بابویه، محمد؛ ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۶ ق، ص۱۵۱، ثواب من شرب من سؤر أخیه المؤمن‏.

[8] ابن بابویه، محمد، مصادقه الإخوان، الکاظمیه، چاپ اول، ۱۴۰۲ق، ص۵۲، حدیث۱.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]