تنافی بداء با وعده‌های الهی
سؤال
آیا بداء با آیاتی مانند ﴿لَا تُخْلِفُ الْمِيعَادَ﴾ در تعارض نیست؟
بداء در لغت به معنای ظهور پس از پنهان بودن است. لازمه این معنای بداء، جهل و تبدیل نظر می‌باشد. این معنای بداء، در مورد خداوند کاربرد ندارد؛ زیرا خداوند با علم ازلی خود همه چیز را می‌داند و در اراده او تغییر راه ندارد.
بداء در وعده‌های الهی وجود ندارد. آنچه ممکن است بداء در وعده و وعید برای انسان است؛ زیرا برخی از دلایل وعده‌های الهی بر انسان پوشیده است، و انسان طبق محاسبات خود گمان می‌کند که طبق مشخصات خاصی باید آن وعده اتفاق بیفتد، اما آنگونه واقع نمی‌شود و این به دلیل محدود بودن علم بشر بر اسباب و علت‌ها است و خداوند خلاف وعده عمل نکرده است.