کاربر:Rezapour/صفحه تمرین ۱
الگو:مکانهای آیین حج عمودی صفا و مروه نام دو کوه کوچک در کنار مسجدالحرام است. سعی میان این دو کوه، از اعمال حج تمتع و عمره مفرده است و انجامندادن آن موجب باطلشدن حج میشود. صفا در پایین کوه ابوقبیس و در سمت جنوبی کعبه و نقطه آغاز سعی محسوب میشود. مروه نیز کوهی کوچک و همجوار کوه قعیقعان است که در سمت شمال شرقی کعبه قرار گرفته و نقطه پایان سعی به شمار میآید. به فاصله میان دو کوه صفا و مروه مسعی گفته میشود. در آیه ۱۵۸ سوره بقره صفا و مروه را از شعائرالهی برشمرده است.
مکان صفا و مروه
«صفا» بخشی از کوه ابوقبیس است[۱] که در قسمت جنوبی مسجدالحرام واقع شده است.[۲] صفا پیشتر متصل به کوه ابوقبیس بود ولی در بازسازیهای دوره سعودی از آن جا شد.[۳] سعی میان صفا و مروه از کوه صفا آغاز میگردد.[۴]
«مروه» نیز جزئی از کوه «قیقعان» است.[۵] کوه مروه در ناحیه شمال شرقی کعبه قرار دارد.[۶] بخشی از کوه مروه تا سال ۱۳۷۴ شمسی باقی بود اما در این سال، به هدف گسترش محدوده دور زدن سعیکنندگان، قسمت باقی مانده را نیز برداشتند.[۷]
پیش از توسعه جدید در مسجد الحرام، میان مسعی و مسجدالحرام فاصلهای وجود داشت و بازاری در آنجا برپا بود. اما در توسعه مسجد، محدوده مسجد تا مسعی امتداد یافت.[۸]
فاصله صفا و مروه و شکل امروزین
فاصله میان صفا و مروه که سعی در آنجا انجام میشود را مسعیٰ میگویند.[۹] فاصله میان این دو کوه را حدود سیصد و هشتاد متر دانستهاند.[۱۰] فاصله میان صفا و مروه را خستین بار در سال ۱۳۴۵ شمسی سنگفرش کردند تا غبار آن سعی کنندگان و صاحبان مغازه های اطراف را آزار ندهد. امروزه مسعی بصورت سالن سرپوشیدهای به عرض ٢٠ متر به شکل زیبایی در دو طبقه ساخته شده که ارتفاع طبقه اوّل «١٢ متر» و ارتفاع طبقه دوم «٩ متر» میباشد. این مسیر از دو قسمت رفت و برگشت تشکیل شده است.[۱۱]
همچنین برای پیشگیری از خطرات احتمالی سیل، در زیر مسعی، کانالی به عرض «۵ متر» و ارتفاع «۶\۴ متر» احداث گردیده که آب را به سمت بیرون هدایت میکند.[۱۲]
پیشینه
پیشینه تاریخی کوههای صفا و مروه در روایات به زمان هبوط حضرت آدم(ع) بازگردانده شده است. در حدیثی از امام صادق(ع) نقل شده که پس از هبوط آدم و حوا به زمین، آدم بر روی کوه صفا و حوا بر روی کوه مروه قرار گرفتند. نام کوه صفا از اسم حضرت آدم و با توجه به آیه «إِنَّ اللَّهَ اصْطَفی آدَمَ ... » گرفته شد و مروه را مروه نامیدند که از اسم زن (الْمَرْأَة) گرفته شده است.[۱۳]
روایات دیگر شهرت این دو کوه را به عصر حضرت ابراهیم(ع) پیوند میزنند. بنابر روایت از ابن عباس نخستین کسی که میان صفا و مروه دوید مادر اسماعیل بود.[۱۴] و به دنبال هفت مرتبه آمد و شد هاجر بین صفا و مروه، سعی، سنّت شد[۱۵] و اولین بار ابراهیم همراه با فرزندش اسماعیل این سنّت الهی را انجام دادند.[۱۶] پیامبران دیگر در زیارت کعبه این عمل را نجام میدادند.[۱۷]
عصر جاهلی
بنابر برخی گزارشهای تاریخی در عصر جاهلی، بر کوه صفا بت نهیک و بر کوه مروه بت مطعم الطیر قرار داده شده بود.[۱۸] از این رو آن دسته از مشرکان که بت منات را میپرستیدند سعی صفا و مروه را انجام نمیدادند.[۱۹] این بتها همچنان بر روی کوه صفا و مروه قرار داشت تا آن گاه که در سال هفتم از هجرت پیامبر اسلام(ص) برای انجام «عمرة القضا» به مکّه آمدند و بنابر روایتی از امام صادق(ع) به درخواست رسول خدا(ص) بتها را از صفا و مروه برداشتند و آن حضرت میان صفا و مروه سعی نمود و پس از آن بار دیگر آنها را بر روی صفا و مروه نصب کردند.[۲۰]
صفا و مروه در قرآن
صفا و مروه یک بار در آیه ۱۵۸ سوره بقره آمده است:
﴿در حقیقت، «صفا» و «مروه» از شعایر خداست [که یادآور اوست]؛ پس هر که خانه [خدا] را حج کند، یا عمره گزارد، بر او گناهی نیست که میان آن دو سعی به جای آورد و هر که افزون بر فریضه، کار نیکی کند، خدا حق شناس و داناست﴾
براساس روایاتی که شیعه و اهلسنت نقل کردهاند در عصر جاهلیت مشرکان در بالای کوه صفا و کوه مروه بت قرار داده بودند. مشرکان به هنگام سعی از این دو کوه بالا میرفتند و آن دو بت را به عنوان تبرک با دست خود مسح میکردند. مسلمانان به خاطر این موضوع از سعی میان صفا و مروه کراهت داشتند و گمان میکردند در این شرائط سعی صفا و مروه کار صحیحی نیست. آیه ۱۵۸ بقره نازل شد و به آنها اعلام داشت که صفا و مروه از شعائر خداوند است و سعی میان این دو را تأیید کرد.[۲۱]
فضیلت صفا و مروه
در روایتی از پیامبر، پاداش سعی میان صفا و مروه با پاداش حج پیاده و پاداش آزاد کردن هفتاد بنده برابر شمرده شده است.[۲۲] در روایاتی از امامان شیعه بر فضیلت محل سعی تاکید شده است [۲۳][۲۴] از امام صادق(ع) نقل شده که در نزد خداوند، هیچ بقعهای محبوبتر از محلّ سعی نیست؛ زیرا هر زورگویی در آن، خوار میشود.[۲۵]
حکم فقهی سعی
سعی، بین صفا و مروه رکنی از ارکان حج است، اگر حاجیان عمداً آن را ترک کنند حج آنان باطل میباشد.[۲۶] در سعی صفا و مروه هفت مرتبه مسیر میان دو کوه صفا و مروه را میپیمایند.[۲۷] به این نحو که پیمودن از کوه صفا تا کوه مروه یک بار حساب گشته و برگشت از مروه به صفا دور دوم از هفت دور حساب میشود. و هفت دور سعی از صفا آغاز شده و به مروه ختم میگردد.[۲۸]
سعی باید بعد از طواف و نماز طواف انجام شود.[۲۹] البته لازم ندانستهاند که بلافاصله پس از نماز طواف، سعی انجام شود. بلکه میتواند آن را تا ساعتها (قبل از روز بعد) به تأخیر اندازد.[۳۰]
از مسائل جدید پیرامون سعی صفا و مروه، انجام سعی در طبقه فوقانی است که در دوره آلسعود ساخته شده است. فقیهان شیعه معتقدند سعی در طبقه دوم، سعی بین دو کوه صفا و مروه نیست و به همین جهت کفایت نمیکند.[۳۱]
نگارخانه
- کوه صفا.jpg
کوه صفا
- کوه مروه.JPG
کوه مروه
- کوه صفا از نمای بالا.jpg
کوه صفا و سعیکنندگان از نمای بالا
- کوه صفا (قدیمی).png
تصویری قدیمی از کوه صفا
پانویس
- ↑ تاریخ مکه المشرفه والمسجد الحرام والمدینه الشریفه والقبر الشریف، ج۱، ص۱۹۴.
- ↑ آثار اسلامی مکّه و مدینه، ج۱، ص۱۰۵.
- ↑ المعالم الأثیرة فی السنة و السیرة، ج۱، ص۱۵۹.
- ↑ پرشکوهترین مراسم عبادت و قربانی، ج۱، ص۶۰.
- ↑ مناسک حج، ج۱، ص۱۷۰.
- ↑ آثار اسلامی مکّه و مدینه، ج۱، ص۱۰۵.
- ↑ آثار اسلامی مکّه و مدینه، ج۱، ص۱۰۷ - ۱۰۸.
- ↑ آثار اسلامی مکّه و مدینه، ج۱، ص۱۰۵- ۱۰۶.
- ↑ مناسک حج ویژه بانوان، ص۲۰۹.
- ↑ تفسیر احسنالحدیث، ج۱، ص۲۸۹.
- ↑ آثار اسلامی مکّه و مدینه، ج۱، ص۱۰۷.
- ↑ فی خدمة ضیوف الرحمان، ص۶۸.
- ↑ الکافی، ج۴، ص۱۹۰.
- ↑ تاریخ طبری، ج١، ص١٩٣.
- ↑ قصص الانبیاء، ابن کثیر، ج١، ص٢٢4.
- ↑ تاریخ طبری، ج١، ص١٩٣.
- ↑ اخبار مکه، ج١، 6٨.
- ↑ اخبار مکه، ج١، ص١٢۵.
- ↑ اخبار مکه، ج١، ص١٢۵.
- ↑ مجمعالبیان، ج١، ص٢4٠؛ بحارالانوار، ج٩۶، ص٢٣۵.
- ↑ تفسیر نمونه، ج۱، ص۵۳۷
- ↑ بحار، ج٩۶، ص٢٣۶.
- ↑ بحار، ج٩۶، ص٢٣۵.
- ↑ بحار، ج٩۶، ص٢٣۴.
- ↑ الکافی، ج۴، ص۴۳۴.
- ↑ یک دوره فقه کامل فارسی، ص۶۵.
- ↑ مناسک حج (محشی)، ص۳۸۵.
- ↑ مناسک حج، ج۱، ص۱۷۰.
- ↑ مناسک حج (محشی)، ص۳۸۷.
- ↑ مناسک جامع حج، ص۲۴۰.
- ↑ جامع الفتاوی، ص۱۵۶.
- ↑ «صورتان نادرتان للمسعی»، صفحه ارض الذکریات در توییتر.
- ↑ «صورتان نادرتان للمسعی»، صفحه ارض الذکریات در توییتر.
منابع
- «صورتان نادرتان للمسعی»، صفحه ارض الذکریات در توییتر، تاریخ درج مطلب: ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۰م، تاریخ بازدید: ۱۸ خرداد ۱۴۰۱ش.
- قرآن کریم.
- احکام القرآن، ابوبکر محمد بن عبدالله ابن عربی.
- اخبار مکه، ازرقی، محمد بن عبدالله.
- الکافی،
- المعالم الأثیرة فی السنة و السیرة، نویسنده : حمید الله، محمد
- آثار اسلامی مکّه و مدینه،
- بحارالانوار، محمدباقر المجلسی، ط ٢، بیروت، مؤسسة الوفاء، 1403ه. ق - ١٩٨٣م.
- پرشکوهترین مراسم عبادت و قربانی نویسنده : مکارم شیرازی، ناصر
- تاریخ الطبری، محمد بن جریر الطبری، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، چاپ دوم، بیروت، دارالتراث، ١٩6٧م.
- تاریخ مکه المشرفه والمسجد الحرام والمدینه الشریفه والقبر الشریف،
- تفسیر احسنالحدیث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 1
- تفسیر نمونه، ج
- جامع الفتاوی، - عمره مفرده، ص: 156
- سلسلة ینابیع الفقهیة، مروارید، علیاصغر.
- قصص الانبیاء، ابنکثیر، اسماعیل بن عمر.
- کشف الاسرار، میبدی، ابوالفضل.
- لغتنامه دهخدا، چاپ دانشگاه تهران، ج٢، ص١٧٠٠.
- مجمع البیان، طبرسی، فضل بن حسن.
- مجمعالبحرین، طریحی، تهران - ١۴٠٨ ه. ق.
- مناسک جامع حج (مکارم)، ص: 240
- مناسک حج (محشی)
- مناسک حج (محشی)، ص: 387
- مناسک حج نویسنده : سبحانی، شیخ جعفر جلد : 1 صفحه : 170</ref>
- مناسک حج ویژه بانوان
- هدایة السالک، مبارک بن علی بن حمد التمیمی.
- یک دوره فقه کامل فارسی، ص: 65