پیش نویس:ضرورت رشد دادن ایمان
ارتباط میان ایمان و عمل صالح
چه ارتباطی میان ایمان و عمل صالح وجود دارد؟
خداوند متعال در آیه دهم از سوره مبارکه فاطر می فرماید:«مَنْ كَانَ يُرِيدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِيعًا ۚ إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ ۚ وَالَّذِينَ يَمْكُرُونَ السَّيِّئَاتِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ ۖ وَمَكْرُ أُولَٰئِكَ هُوَ يَبُورُ». یعنی:«هر که طالب عزت است (بداند که همانا در ملک وجود) تمام عزت خاص خدا (و خداپرستان) است. کلمه نیکو (ی توحید و روح پاک آسمانی) به سوی خدا بالا رود و عمل نیک خالص آن را بالا برد. و بر آنان که به مکر و تزویر اعمال بد کنند عذاب سخت خواهد بود و فکر و مکرشان به کلی نابود خواهد شد.». قسمت مورد نظر فراز «الیه یصعد الکلم الطیب و العمل الصالح یرفعه» می باشد. در این قسمت تأثیر عمل صالح خالص در ایمان بیان شده است. مرحوم علامه طباطبایی(ره) ذیل این آیه شریفه توضیحی پیرامون رابطه اعتقاد حق و عمل صالح بیان می کنند. بر اساس توضیح ایشان عمل صالح خالص موجب رفعت ایمان و اعتقاد حق می شود. رفعت ایمان و اعتقاد حق نیز به معنای راسخ شدن آن و قوی شدن آن در تأثیر است[۱].
- ↑ طباطبایی، المیزان، ج17، ص23