موارد مجازات اعدام در قانون مجازات اسلامی
قانون کیفری ایران، چه اعمالی و چه گناهانی و چه کسانی را مستحق حکم اعدام و مرگ (به هر صورت اعم از سنگسار یا اعدام با طناب دار و غیره مقصود از اعدام مرگ به هر صورتی که باشد)، می‌داند؟
قانون مجازات اسلامی که براساس شرع مقدس اسلام تدوین شده است مصادیق مجازات مرگ را در مباحث حدود، قصاص و جرایم علیه امنیت ملّی و آسایش عمومی برشمرده‌است. برخی از این مصادیق به شرح زیر است:
در ماده 224 قانون مجازات اسلامی آمده است: حدّ زنا در موارد زیر اعدام است: الف: زنا با محارم نسبی. ب: زنا با زن پدر که موجب اعدام زانی است. پ: زنای مرد غیر مسلمان با زن مسلمان که موجب اعدام زانی است. ت: زنای به عنف و اکراه از سوی زانی که موجب اعدام زانی است.
ماده 136 قانون مجازات نیز به عنوان یک قاعده کلی مقرر می‌دارد: هرگاه کسی سه بار مرتکب یک نوع جرم موجب حد شود و هر بار حد آن جرم بر او جاری شود در مرتبه چهارم حد وی اعدام است.
در مورد لواط یا به اصطلاح امروزی همجنس‌بازی جنس ذکور، ماده 234 برای فاعل در صورت عنف اکراه و دارا بودن شرایط احصان، اعدام و در سایر موارد صد ضربه شلاق در نظر گرفته و مقرر می‌دارد حد مفعول در هر صورت اعدام است.
طبق مادّه 282 قانون مجازات اسلامی، اعدام یکی از مجازات‌هایی است که برای محارب تعیین شده است.
بر اساس ماده 286 قانون مجازات اسلامی، مفسد فی الارض محکوم به اعدام می‌شود.
به موجب ماده 381 قانون مجازات اسلامی اعدام یکی از مجازات های قتل است. در برابر قتل عمد ممکن است اولیاء دم خواهان قصاص قاتل باشند که در این صورت با اذن ولی امر و با رعایت شرایطی قاتل اعدام خواهد شد.
طبق ماده ۵۱۳ مجازات اهانت به مقدسات اگر مشمول حکم ساب النبی باشد اعدام است.
مطالعه بیشتر
۱ـ جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی، دکتر سید حسین میر محمد صادقی، تهران، نشر میزان، چاپ یازدهم، ۱۳۸۷ش، ص۵۱ و ۵۰.
۲ـ قانون مجازات اسلامی.