پرده کعبه
 | این مقاله هماکنون به دست Shamloo در حال ویرایش است. |
چرا و از چه زمانی روی خانه خدا را با پارچه مشکی می‌پوشانند؟
پوشاندن کعبه سابقه‌ای دیرینه در تاریخ بیت‌الله الحرام دارد. این امر در دوره‌های مختلف سبب می‌شد که برای نگهداری و تعویض این پوشش منصبی با عنوان پرده داری در کنار سایر مناصب خانه خدا ایجاد شود. اینکه اولین شخص چه کسی بود که روی خانه کعبه را پوشاند؟ در اخبار و روایات اسلامی به افراد مختلف اشاره شده است. چنانچه در منابع تاریخی این امر را به دوره حضرت ابراهیم و اسماعیل منسوب می‌دارند و گفته می‌شود نخستین فردی که نسبت به پوشش کعبه اقدام کرد:
۱ـ ابراهیم یا اسماعیل ـ علیهما السلام ـ اولین کسانی بودند که خانه کعبه را پوشانده‌اند.[۱]
۲ـ در روایات متعدّدی از اهل سنّت هم آمده است که تُبّع (اسعد حمیری) اولین کسی است که کعبه را با پوشش کامل پوشانیده و برای آن دری قرار داد تا خانه کعبه بسته شود، این سخن برخی از اهل‌سنت می‌باشد.[۲]
۳ـ ابن حجر در این زمینه روایات مختلفی را آورده و سپس این‌گونه بین روایات جمع می‌کند: الف: اسماعیل اولین کسی است که کعبه را پوشانده است. ب: عدنان احتمالاً اولین شخصی است که بعد از اسماعیل، کعبه را پوشانده است. ج: تبع اولین کسی است که کعبه را با انطاع (چرم) و وصایل (پارچه‌ای زینتی از یمن) پوشانده است.[۳]
== نتیجه اینکه ==مطابق روایاتی که از اهل‌بیت(ع) به ویژه از حضرت امام صادق ـ علیه‌السّلام ـ رسیده، باید اولین پوشش کعبه را از سوی ابراهیم یا اسماعیل ـ علیهما السّلام ـ دانست.[۴]
سیر تاریخی جنس و رنگ جامه کعبه
کعبه در جاهلیّت با انطاع (چرم) پوشانده می‌شد، رسول خدا(ص) خانه کعبه را با پارچه یمنی پوشانید، بعد از پیامبر(ص) عمر و عثمان کعبه را با قَباطی که پارچه‌ای از مصر و سفید و نازک است پوشش دادند.[۵] بعضی هم گفته‌اند: کعبه قبل از اسلام هم با قَباطی پوشیده می‌شد.[۶]
هارون الرشید در دوران خود فرمان داد که جامه کعبه از قباطی مصر بافته شود که در سال ۱۹۰ هجری آماده و بر کعبه انداخته شد.[۷] در سال ۲۰۰ هجری، حسین بن حسین أفطس طالبی علوی، رو به سوی مکه نهاد و در شورشی که ایجاد نمود مکه را به تصّرف خویش درآورد و به درون کعبه قدم گذارد و سپس تمامی جامه‌های آن را برداشت و از آن خود نمود. آن گاه به وسیله دو جامه از ابریشم سبک که یکی زرد و دیگری سفید بود کعبه را پوشانید.[۸]
در دوران خلافت مأمون به وی اطلاع دادند که جامه دیبای قرمز کعبه پیش از رسیدن زمان قرار دادن جامه دوم نمناک و فرسوده می‌شود. مأمون در این‌باره از «مبارک طبری» که در آن هنگام فرستاده ویژه او به مکه بود پرسید: کعبه در چه جامه‌ای بهتر و زیباتر خواهد بود؟ او در جواب گفت: در جامه سپید، پس مأمون فرمان داد جامه‌ای از دیبای سفید بافتند و در سال ۲۰۶ هجری بر کعبه معظمه آویختند.[۹]
در بعضی از نوشته‌ها هم‌چنین آمده است: در دوران جاهلیّت، قریش در پوشش کعبه به صورت اشتراکی عمل می‌کردند، پوشش کعبه تا زمان ابو ربیعه بن مغیره به این کیفّیت ادامه یافت و همو بود که گفت: این مسئولیت را یک سال من به تنهائی به عهده می‌گیرم و یک سال به عهده قریش باشد و تا آخر عمر این کار را ادامه داد. سپس رسول خدا(ص) کعبه را با پارچه یمانی پوشاند. علی ـ علیه‌السّلام ـ و خلفای سه‌گانه و مأمون و متوّکل عباسی هم (این گونه) به کعبه جامه پوشاندند.[۱۰]
فاکهی گفته است: مأمون خلیفه عباسی کعبه را با دیبای سفید پوشانید، بعد از او هم‌چنین بود تا در دوران فاطمیون بین سالهای ۵۶۷–۲۹۷ هـ (فاطمیون دولتی را در تونس تأسیس کرده و حکمرانی آنان به مصر و سوریه و لبنان و فلسطین گسترش یافت)[۱۱] کعبه با دیبای سفید پوشیده شد و محمد بن سبکتکین جامه کعبه را از دیبای زرد تهیّه کرد.[۱۲]
آغاز پوشش کعبه با رنگ سیاه
الناصر لدین الله، خلیفه عباسی، (حکومت ۵۷۵–۶۲۲ه.ق) نخستین کسی است که کعبه را با دیبای (ابریشم) سیاه رنگ پوشاند و از آن زمان به بعد تا کنون کعبه سالی یک بار با جامه سیاه پوشیده می‌شود.[۱۳]
فارسی می‌گوید: از آن هنگام دیبای سیاه هم‌چنان به عنوان جامه برای کعبه معمول گردید.[۱۴]
علّت سیاه بودن پوشش خانه کعبه: به نظر می‌رسد با توّجه به حرارت فوق‌العاده خورشید در مکه و استقامت بیشتر رنگ سیاه در برابر آفتاب جامه کعبه از بهترین پارچه‌ها با رنگ سیاه تهیّه می‌شود.
معرفی منابع، جهت مطالعه بیشتر
۱ـ فصلنامه میقات حج، شماره ۲۶.
- آثار اسلامی مکه و مدینه، نویسنده:رسول جفریان
- اخبار مکه، ترجمه محمود مهدوی دامغانی
منابع
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران: دارالکتب الاسلامیّه، چاپ سوم، ۱۳۶۷ ش، ج۴، ص۲۱۵ ج۱؛ الحرالعاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعه، بیروت: دارالاحیاء التراث العربی، چاپ پنجم، ۱۴۰۳ه، ج۹، ص۳۲۴. و ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، فتح الباری فی شرح صحیح البخاری، بیروت: دارالکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۱۰ه، ج۳، ص۵۸۵.
- ↑ ازرقی، محمدبن عبدالله، اخبار مکه، بیروت: دارالاندلس، ص۲۵۰–۲۴۹. ابن حجر عسقلانی، همان، ج۳، ص۵۸۵.
- ↑ ابن حجر عسقلانی، همان، ج۳، ص۵۸۶.
- ↑ صدوق، محمد بن علی بن الحسین، من لایحضره الفقیه، قم: مؤسسه النشر الاسلامی، ۱۴۰۴ه، ج۲، ص۲۳۲ و ص۲۳۵، ج۲۲۸۶.
- ↑ الازرقی، پیشین، ص۲۵۳؛ ابن حجر عسقلانی، پیشین، ج۳، ص۵۸۵.
- ↑ ابن هشام، السیره النبوّیه، بیروت: داراحیاء التراث العربی، (بی تا) ج۲، ص۲۱۱.
- ↑ فصلنامه میقات حج، شماره ۲۶، زمستان ۱۳۷۷، ص۱۱۶.
- ↑ همان، ص۱۱۶.
- ↑ همان، ص۱۱۷–۱۱۶.
- ↑ ابن هشام، پیشین، ج۱، ص۲۵، پاورقی شماره ۴.
- ↑ المنجد فی الاعلام، مادّه فطم.
- ↑ ابن حجر عسقلانی، پیشین، ج۳، ص۵۸۷.
- ↑ همان، ص۵۸۷؛ ابن هشام، پیشین، پاورقی.
- ↑ فضلنامه میقات حج، پیشین، ص۱۲۲.