دادگاه ویژه روحانیت
این مقاله هماکنون به دست Shamloo در حال ویرایش است. |
چرا دادگاه روحانیون از دادگاه مردم جدا است؟
با توجه به اینکه انعکاس برخی تخلفات روحانیان در سطح عمومی جامعه، هر چند کم، موجب کاهش اعتماد عمومی مردم به روحانیت میشد و تضعیف باورهای دینی را در برخی افراد به دنبال داشت، دادسرا و دادگاه ویژهای برای رسیدگی به تخلفات روحانیان در نظر گرفته شد.
تاریخچه
دادسرا و دادگاه ویژهٔ روحانیت برای اولین بار به حکم امام خمینی در سوم خرداد ماه ۱۳۵۸ تشکیل شد. این دادسرا و دادگاه در سال ۱۳۶۴ منحل شد.[۱] در تاریخ ۲۵ خردادماه ۱۳۶۶ دستور تشکیل مجدد این دادسرا و دادگاه از سوی امام خمینی به علی رازینی داده شد.[۲]
آییننامهٔ ۴۷ مادهای دادرسی مستقل این دادسرا و دادگاه با عنوان «آییننامهٔ دادسراها و دادگاههای ویژهٔ روحانیت» در تاریخ ۱۴ مرداد ۱۳۶۹ به تأیید مقام رهبری جمهوری اسلامی رسید. از این تاریخ، این آییننامه، بدون تصویب مجلس و طی مسیر قانونگزاری، با درج در روزنامههای رسمی در سال ۱۳۶۹ مبنای رسیدگی در دادسرا و دادگاه ویژهٔ روحانیت شد.[۳]
وظایف
.
انتقادات و پاسخها
ایجاد دادگاههای ویژه اختصاص به روحانیت نداشت و دادگاه ویژهٔ نظامیان، قضات، خانواده و اطفال نیز در دستگاه قضایی پیشبینی شده است.