قوارع
سؤال
قوارع القرآن را توضیح دهید؟
قوارع جمعِ قارعه از مادة «قرع» به معنای کوبیدن و کوفتن است. به تازیانه «مِقَرعَهَ» و کوبنده را «قارع» گویند. قیامت را از آن جهت «قارعهَ» گویند که با گرفتاری‌هایش جهان و مردم را می‌کوبد.[۱]
سورة معوذتین، سورة یس، آیه الکرسی و دو آیه آخر سوره بقره،[۲] قوارع یعنی کوبندگان نامیده شده‌اند.[۳]
علت نامیده شدن این سوره‌ها به فوارع چنین گفته شده که قرائت کننده این سوره‌ها و آیات با تمسک به این آیات و سوره‌ها در پناه و حمایت خداوند متعال قرار می‌گیرند و شیطان به واسطه این آیات وسوره‌ها کوبیده و تسلطش به مؤمنان از بین می‌رود.[۴]
منابع
- ↑ ابن منظور، لسان العرب، بیروت، داراحیاء التراث العربی، 1408 هـ. ق، ج 11، ماده قرع.
- ↑ سوره بقره: آیه285 و 286
- ↑ سیوطی، جلال الدین عبدالرحمن، الاتقان فی علوم القرآن، ترجمة سید مهدی حائری قزوینی، تهران، انتشارات سپهر، چاپ اول، 1363، ج 1، ص200.
- ↑ سیوطی، جلال الدین عبدالرحمن، الاتقان فی علوم القرآن، ترجمة سید مهدی حائری قزوینی، تهران، انتشارات سپهر، چاپ اول، 1363، ج 1، ص200.