انواع خودشناسی
سؤال
انواع خودشناسی چیست؟
برای خودشناسی، انواع گوناگونی ذکر شده که برخی از آنها چنین‌اند:
- خودشناسی نوعی (فلسفی)؛[۱] به معنای شناخت حقیقتِ نَفْسِ انسانی، که در مباحث مربوط به معرفت نفس مورد بحث قرار گرفته است.
- خودشناسی اخلاقی؛[۲] به معنای شناخت خود از نظر استعدادها و ویژگی‌های اخلاقی است.
- خودشناسی جنسیتی؛[۳] به معنای شناخت خود از نظر استعدادهای خاصی که به هر یک از دو جنس مرد و زن اختصاص دارد.
- خودشناسی فطری (علم حضوری)؛[۴] به معنای آگاهی انسان نسبت به ذات خود که از جنس علم حضوری بوده و مقدمه خودسازی است.
- خودشناسی انسانی؛[۵] که به معنای آگاهی به خود در رابطه با همه انسان‌ها است. خودآگاهی انسانی بر این اصل استوار است که انسان‌ها یک واحد واقعی به شمار می‌روند و از یک وجدان مشترک انسانی بهره‌مندند. این خودشناسی باعث می‌شود درد بشریت درد انسان شود.
- خودشناسی عارفانه؛ که آگاهی به خود، در رابطه انسان با ذات خدا دانسته شده است. رسیدن به این شناخت که خداوند اصل و انسان‌ها فرع او هستند و روح انسان‌ها مظهری از او است. از دیدگاه عرفان، انسان وقتی به خودشناسی می‌رسد که از خود فانی شده و دلبستگی‌های دنیایی را از بین ببرد.
- خودشناسی فیزیولوژی؛ به معنای شناخت اندام‌های بدن و چگونگی کار آنها که کار علم فیزیولوژی است.
- خودشناسی روان شناختی؛ که شناخت روان و نیروهای درونی انسان و احساسات و فعل و انفعالات روانی است.
- خودشناسی حقوقی-عبادی.
مطالعه بیشتر
- به سوی خودسازی، استاد محمدتقی مصباح یزدی، قم مؤسسه امام خمینی.
- خودشناسی برای خودسازی، استاد مصباح یزدی، مؤسسه در راه حق.
منابع
- ↑ سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.
- ↑ سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.
- ↑ سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.
- ↑ آموزش و پرورش، جلوه‌های معلمی استاد مطهری، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.
- ↑ آموزش و پرورش، جلوه‌های معلمی استاد مطهری، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.