مصادیق آزمایش الهی

سؤال

در فلسفه بلایا گفته شده که خداوند می‌خواهد بندگانش را آزمایش کند، آیا راه‌های دیگری غیر از بلایا وجود ندارد که آزمایش کند؟

یکی از سنت‌های حتمی و اجتناب‌ناپذیر الهی که در آیات و روایات بدان اشاره شده است، مسئله امتحان و آزمایش مؤمنان است. از مجموع آیات قرآن استفاده می‌شود که امتحان الهی منحصر به نوع خاصی نیست، بلکه هر گروه و جمعیتی و هر فردی به نحوی مورد امتحان الهی قرار می‌گیرند و این آزمایش‌ها در شکل‎های گوناگون از جمله بلایا و محرومیت‎ها، نعمت‎ها و ثروت،خانواده و فرزند و جاه و جلال و ...به سراغ انسان‌ها می‌آید.

امتحان با بلایا و نقصان‎ها

برخی را خداوند با محرومیت‌ها و بلاها و نقصان‎ها مورد امتحان قرار می‌دهد. در سوره بقره آمده است: ﴿وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الَّثمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِینَ.۝۱۵۵؛ قطعاً شما را با چیزی از ترس ـ گرسنگی ـ زیان مالی و کمبود میوه‌ها آزمایش می‌کنیم و بشارت باد بر صابران

برخی انسان‌ها، در زمان گرفتاری‌ها و ابتلائات سخت زندگی، تحمل و صبر را از دست داده و زبان به گلایه در مقابل خدا باز می‌کنند و عدالت و حکمت خداوند را زیر سؤال می‌برند یا از فضل و رحمت الهی ناامید می‌شوند؛ در نتیجه در این امتحان الهی، موفق بیرون نمی‌آیند. آنان به جای آن که بیش از پیش به خدا امیدوار باشند و از خدا در رفع این موانع و مشکلات، کمک و یاری بجویند، کاملاً از درگاه الهی دور و ناسپاس می‌شوند.

اما برخی‌ها از این امتحان پیروز و سر بلند بیرون می‌آیند و خدا هم، گناهان آن‌ها را می‌بخشد و هم درجاتشان را بالا می‌برد.

امتحان با نعمت و ثروت

گروهی را خداوند با نعمت و امکانات مادی مورد آزمایش قرار می‌دهد، و نعمت‌های فراوان مادی و امکانات به آنان ارزانی می‌کند، تا ببیند آیا جزو شاکران است یا به نعمت‌ها کفران نموده و از امتحان الهی سر بلند بیرون نمی‌آید.[۱] خدای متعال در قرآن کریم به آنان اشاره کرده است، و این قسم خود دارای مصادیق و انواعی است که به پاره‎ای از آن‌ها اشاره می‌شود:

امتحان با فرزند و مال و ثروت

از اموری که انسان‎ها با آن مورد ابتلاء و امتحان واقع می‌شوند، داشتن مال و فرزند است، خداوند به این نوع از امتحان در و در سوره تغابن می‌فرماید: ﴿أَنَّما أَمْوالُکُمْ وَ أَوْلادُکُمْ فِتْنَه۝۱۵؛ اموال و اولاد شما، وسیله آزمایش شما هستند. بدون تردید مال و فرزند از مهمترین وسائل امتحان انسان‌ها می‌باشند، چرا که جاذبه اموال از یک سو و عشق و علاقه به فرزندان از سوی دیگر، کشش نیرومندی را در انسان ایجاد می‌کند و چه بسا در مواردی رضای خداوند تعالی از رضایت آنها جدا می‌شود و انسان سخت در فشار قرار می‌گیرد و برای او تصمیم‌گیری مشکل خواهد شد.[۲]

چگونگی بدست آوردن اموال، چگونگی خرج کردن آنها، طرز نگهداری و میزان دلبستگی و علاقه به آن همگی میدان‌های آزمایش بشر هستند. بسیار کسانند که از نظر عبادات معمولی و تظاهر به دین و مذهب بسیار سخت گیر و با دقتند، اما هنگامی که پای یک مسئله مالی به میان می‌آید، همه چیز را فراموش می‌کنند. یا برای رفاه خانواده و فرزندان دست به هر حرام و کارهای ناحقی می‌زنند.[۳]

امتحان با نعمت پست و مقام

داشتن پست و مقام جزو نعمات الهی است که انسان‎ها با آن امتحان و آزمایش می‌شوند، خدای متعال در این مورد از زبان سلیمان چنین می‌آورد: ﴿هذا من فَضْلِ ربّی لیبلونی أاشکر ام اکفر (این از لطف خداست برای اینکه من را امتحان کند آیا شکرگزاری می‌کنم یا کفران)[۴] و این امتحان جزو امتحانات سخت الهی است، عده‎ای در این امتحان سر بلند بیرون می‌آیند و عده‎ای با استفاده سوء از جاه و مقام حقوق مردم را پایمال نموده و از این امتحان الهی موفق بیرون نمی‌آیند.

امتحان با نعمت جمال و زیبائی

جمال و زیبایی ظاهری یا باطنی همانند علم نیز جزو نعمت‌های الهی است که خدا آن را چه بسا وسیله امتحان برای شخص قرار می‌دهد، که آیا از آن در مسیر صحیح استفاده می‌کند یا آن را وسیله سوء قرار می‌دهد.

در یک جمع‌بندی می‌توان گفت: خدای تعالی برای تربیت انسان او را مورد امتحان قرار می‌دهد و با امور مختلفی او را می‌آزماید؛ و چنین نیست که امتحانات الهی همیشه بوسیله حوادث سخت و ناگوار باشد، بلکه با نعمت‌ها و آسایش‌ها مورد امتحان قرار می‌دهد، خداوند در سوره انبیاء می‌فرماید:[۵] ﴿وَ نَبْلُوکُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَیْرِ فِتْنَه».۝۳۵؛ ما شما را بوسیله بدی‎ها و خوبی‎ها امتحان می‌کنیم.


مطالعه بیشتر

۱. تفسیر نمونه، جلد۱، ص۵۲۴.

۲. نهج البلاغه، بسیاری از خطبه‌ها از جمله خطبه ۱۵۶.

۳. حکمت‌ها و اندرزهای شهید مطهری، ص۱۳۲.

منابع

  1. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چاپ پنجم، ج۱۶.
  2. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۲۴، ص۲۰۶.
  3. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۷، ص۱۳۸.
  4. نمل/ ۴۰.
  5. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۲۴، ص۲۰۶.