انتخاب نام زینب برای دختران

Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
از ویکی پاسخ
نسخهٔ تاریخ ‏۷ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۰۸ توسط Rezvani (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
سؤال

اینکه می‌گویند نام زینب را اگر بر فرزندان خود بگذارید ستمکش و بداقبال می‌شوند، درست است؟ یعنی حدیثی وجود دارد؟ آیا ائمه این نام را بر فرزندان خود نمی‌گذاشتند؟

در اهمیت و تأثیر نام مناسب همین بس که اسلام نهادن نام نیک بر فرزندان را از وظایف مهم پدر و مادر نسبت به فرزندان شمرده است.

پیامبر اسلام(ص) آنقدر به موضوع نام گذاری اهتمام داشت که اگر نام یکی از اصحاب یا شهرها را نمی‌پسندید فوراً آن را تغییر می‌داد.[۱]

نام حضرت زینب(س) را خدا انتخاب نمود. روایت است که در هنگام ولادت حضرت زینب(س) پیامبر(ص) به مسافرت تشریف بردند امیرمومنان(ع) منتظر بودند که رسول اکرم از مسافرت بازگردند تا برای نوزاد علی و فاطمه ـ علیهما السلام ـ نام انتخاب کنند. آن چنان‌که برای حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ نام انتخاب کرده بود.

رسول خدا(ص) تشریف آوردند. قنداقه حضرت زینب ـ علیها السلام ـ را به دست پیامبر دادند. پیامبر(ص) منتظر نزول وحی بودند که جبرئیل نازل شد عرض کرد: «نامش را زینب بگذارید».

رسول خدا(ص) کودک را بوسید و صورت خود را بر صورت نوزاد گذاشت و اشک از چشمان مبارکشان جاری شد. عرض کردند: ای رسول خدا سبب گریه شما چیست؟ فرمود: جبرئیل به من گزارش داد که دخترم زینب در مصیبت‌ها و بلاها و گرفتاری‌ها شریک حسین من است.

آنگاه توصیه مؤکدی فرمود: «حاضرین به غائبین برسانند و رعایت کنند حال این دختر را که نمونه و نماینده خدیجه کبری ـ علیها السلام ـ است».[۲]

بنابراین پیش‌بینی مصیبت‌ها تنها برای شخص حضرت زینب دختر امیرالمؤمنین ـ علیها السلام ـ بوده با توضیحی که گذشت و درباره دیگران صادق نیست.

دیگر افراد با نام زینب

۱. حضرت موسی بن جعفر(ع) برای دو نفر از دختران خود نام زینب را انتخاب نمود.[۳]

۲. نام یکی از زنان پیامبر(ص) «زینب» بود.[۴]

۳. نام یکی از دختران پیامبر نیز زینب بود.[۵]

کتابی است با نام «تراجم اعلام الزینبیّات» که زندگی بالغ بر هزار تن از زنانی که نام شان زینب بوده و در تاریخ اسلام معروف می‌باشند، مورد بررسی قرار داده است. این کتاب از انتشارات دار الصادقین است و نویسنده آن محمد مهدی فقیه محمدی جلالی (بحر العلوم گیلانی) می‌باشد.


منابع

  1. برگرفته ازآئین تربیت، امینی، ابراهیم، چاپ هفدهم، انتشارات اسلامی پائیز ۱۳۸۱. ص۹۲–۸۸.
  2. رمز اشک، مهدی احدی امیر کلایی، مرکز تحقیقاتی جواد الائمه(ع)، چاپ اول ۱۳۷۹، چاپ باران، ص۲۰۴، به نقل از الطراز المذهب، ص۴۷.
  3. سبط بن جوزی، شرح حال و فضائل خاندان نبوت(ع)، ترجمه محمد رضا عطائی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول، ۱۳۷۹ش، ص۴۶۲.
  4. رمز اشک، ص۲۳۶.
  5. امامان و اهل بیت(ع) در گفتار اهل سنت، انتشارات مکتب اسلام، چاپ اول، پائیز ۱۳۷۷ش، ص۱۵۳.