پیامبران مدفون در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۵۸

سؤال

آیا پیامبرانی در ایران مدفون هستند؟

«هیچ امتی نبوده مگر اینکه خداوند پیامبری برای هدایت آنان در میانشان مبعوث کرده است».}}^[۱]

بی تردید ایرانیان نیز جزو امت‌هایی هستند، که پیامبر یا پیامبرانی برای ابلاغ پیام الهی به سوی ایشان فرستاده شد، امّا اینکه این پیامبر چه کسی است دو قول و نظر وجود دارد:

۱. برخی از پژوهشگران بر این باورند که زرتشت همان پیامبر ایرانیان عهد باستان بوده که هزار و صد سال قبل از میلاد مسیح(ع) ظهور کرده و با تعالیم کتاب آسمانی «اوستا» مردم را هدایت نموده است.

بررسی نظریات

پس از ظهور اسلام و تثبیت پایه‌های حکومتش در مدینه و آغاز گسترش مرزهای این حکومت نوپا، پیامبر(ص) به فرمان الهی غیرمسلمانان را به دو گروه: ۱. مشرکین؛ ۲. اهل کتاب تقسیم کرد. در مورد گروه دوم، پیامبر(ص) بعد از دعوت اینها به اسلام، اگر نمی‌پذیرفتند، بر اساس فرمان الهی به گرفتن «جزیه» از این گروه اکتفا می‌کردند.

با توجه به منابع و آثار و بناهای موجود، تعداد پیامبرانی که در ایران دفن شده‌اند، بیش از ده پیامبر می‌باشد که نام و محل دفن آنها ذیلاً اشاره می‌شود:

۱. حضرت دانیال(ع) در شوش^[۲] /:^[۳] حضرت دانیال(ع) یکی از پیامبران عظیم الشأن بنی اسرائیل بود که ۶۰۶ سال پیش از میلاد حضرت مسیح(ع) به اسارت بُخت النصر درآمد. قبر شریف حضرت دانیال(ع) در شوش ـ خوزستان ـ زیارتگاه خاص و عام است.^[۴] مورخ آن اتفاق نظر دارند که جسد شریف حضرت دانیال(ع) تا سده اول اسلامی، در همان نقطه ای که اکنون مرقد مطهرش قرار دارد، در بقعه ای روی تختی قرار داشت و هر وقت در آن سامان قحطی پدید می‌آمد، پیکر پاک این پیامبر را از بقعه بیرون می‌بردند و در زیر آسمان قرار می‌دادند، بلافاصله باران فرو می‌بارید.^[۵] به هنگام فتح شوش توسط مسلمانان، ابو موسی اشعری وارد بقعه ای می‌شود که جسد مطهر دانیال(ع) در آنجا بود،^[۶] که به هنگام مشاهده جسد، خون تازه در رگ‌هایش بود، ابو موسی مشروح این داستان را به عمر بن خطاب گزارش می‌کند و او دستور می‌دهد که جسد پاک آن حضرت را غسل داده، کفن کرده و دفن نماید تا قبر شریفش مکتوم بماند.^[۷]

۲. چهار پیغمبر در پیغمبریه قزوین: در خیابان پیغمبریه، شهر قزوین در مغرب عمارت و باغ چهل ستون، بقعه ایست که آن را «پیغمبریه» و بعضی چهار انبیاء می‌گویند؛ ۱. سلام ۲. سلوم ۳. سهولی ۴. القیا، مشهد شریف ایشان، از وفور روح و نور و اجابت دعوات در کمال ظهور است….^[۸]

۳. حضرت حیقوق(ع) در تویسرکان: حضرت حیقوق(ع) نیز یکی از پیامبران عظیم الشأن بنی اسرائیل بود که در حدود ۶۰۰ سال قبل از میلاد^[۹] می‌زیست و در حدود ۶۰۰ سال پیش از تولد عیسی(ع) به اسارت بخت النصر درآمد،^[۱۰] وی پس از رهائی یافتن از اسارت به ایران آمده، در منطقه تویسرکان فعلی اقامت نموده و در همان سامان به شهادت رسید.^[۱۱] حرم مطهر ایشان از دیرباز در خارج تویسرکان، زیارتگاه خاص و عام بود و گنبد و بارگاه باشکوهی داشت که به عهد سلجوقیان مربوط می‌شد.

۴. بقعه منسوب به حضرت شعیب(ع) در شوشتر.^[۱۲]

۵. قیدار نبی در شهر قیدار.

در جنوب زنجان در شهر قیدار ـ خدابنده ـ قبر «قیدار نبی»(ع) فرزند اسماعیل پیغمبر است^[۱۳] که زیارتگاه عام و خاص است.

۶. ارمیاء(ع) در میامی.

در راه مشهد در میامی، قبر حضرت ارمیا است، وی یکی از پیغمبران بنی اسرائیل بود که نسبش به بنیامین فرزند یعقوب می‌رسد.^[۱۴]

۷. حضرت یوشع و شعیا در اصفهان: حضرت یوشع یکی از پیامبران الهی که از اولاد یوسف بن یعقوب بن اسحق بن ابراهیم است که قبر وی در اصفهان در لسان الارض که دارای بنای تاریخی است قرار دارد؛ و قبر حضرت شعیا نیز در اصفهان در امامزاده اسماعیل که از قدیمی‌ترین ابنیه تاریخی آن شهر است قرار دارد.^[۱۵]

قبر شموئیل(ع) در ده فرسخی ساوه.^[۱۶]
حضرت «باقر روبن» فرزند یعقوب، قبر وی در خوزستان در شمال خرمشهر (محمره) قرار دارد.^[۱۷]

درباره مناطق دیگر نیز ابتدا باید اثبات شود که جمعیتی در آنجا بوده؛ اگربوده است قطعاً خداوند برای آنان هدایتگری فرستاده است بر اساس آیات مختلف قرآن هیچ امتی بدون پیامبر و راهنما نبوده است.

«هیچ امتی نبوده مگر اینکه خداوند پیامبری برای هدایت آنان در میانشان مبعوث کرده است».^[۱۸]

منابع

↑ فاطر / ۲۴.
↑ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۳۷۵.
↑ محمد حرز الدین، مراقد المعارف، نجف، مطبعه الاداب، چاپ اول، ۱۳۸۹، ج۱، ص۲۸۴.
↑ شمس الدین سامی افندی، قاموس اعلام ترکی، استانبول، ۱۳۰۸ق، بی جا، ج۳، ص۲۱۰۴.
↑ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، بیروت دار صادر، ۱۳۸۵ق، ج۲، ص۵۵۲.
↑ خواندمیر، حبیب السیر، تهران، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۱۳۵.
↑ ابن کثیر، البدایه و النهایه، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ پنجم، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۳۷ و ۳۸.
↑ گلریز، سید محمد علی، مینو دریا باب الجنه، انتشارات طه، چاپ اول، ۱۳۳۷ش، ج۱، ص۶۷۴.
↑ مستر هاکس آمریکایی، قاموس کتاب مقدس، تهران، ص۳۱۲.
↑ شمس الدین سامی افندی، همان، ج۳، ص۱۹۲۵.
↑ دهخدا، علی اکبر، لغت نامه، تهران، دانشگاه تهران، چاپ دوم، حرف ح، ص۲۲۲.
↑ محمد حرز الدین، همان، ج۱، ص۳۹۱.
↑ عمادزاده، قصص قرآن، تهران، انتشارات اسلام، بی تا، ج۲، ص۶۷۷. (البته اعتبار آن روشن نیست).
↑ همان، ج۲، ص۵۷۷ و ۶۹۶.
↑ همان، ص۶۷۷.
↑ همان.
↑ همان.
↑ فاطر / ۲۴.

[1] فاطر / ۲۴.

[2] مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۳۷۵.

[3] محمد حرز الدین، مراقد المعارف، نجف، مطبعه الاداب، چاپ اول، ۱۳۸۹، ج۱، ص۲۸۴.

[4] شمس الدین سامی افندی، قاموس اعلام ترکی، استانبول، ۱۳۰۸ق، بی جا، ج۳، ص۲۱۰۴.

[5] ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، بیروت دار صادر، ۱۳۸۵ق، ج۲، ص۵۵۲.

[6] خواندمیر، حبیب السیر، تهران، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۱۳۵.

[7] ابن کثیر، البدایه و النهایه، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ پنجم، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۳۷ و ۳۸.

[8] گلریز، سید محمد علی، مینو دریا باب الجنه، انتشارات طه، چاپ اول، ۱۳۳۷ش، ج۱، ص۶۷۴.

[9] مستر هاکس آمریکایی، قاموس کتاب مقدس، تهران، ص۳۱۲.

[10] شمس الدین سامی افندی، همان، ج۳، ص۱۹۲۵.

[11] دهخدا، علی اکبر، لغت نامه، تهران، دانشگاه تهران، چاپ دوم، حرف ح، ص۲۲۲.

[12] محمد حرز الدین، همان، ج۱، ص۳۹۱.

[13] عمادزاده، قصص قرآن، تهران، انتشارات اسلام، بی تا، ج۲، ص۶۷۷. (البته اعتبار آن روشن نیست).

[14] همان، ج۲، ص۵۷۷ و ۶۹۶.

[15] همان، ص۶۷۷.

[16] همان.

[17] همان.

[18] فاطر / ۲۴.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{شروع متن}}
 {{سوال}}
-آيا پيامبري از ايرانيان بوده است ؟ در مناطقي مانند چين و ژاپن آفريقا پیامبر بوده است؟
+آیا پیامبرانی در ایران مدفون هستند؟
 {{پایان سوال}}
 {{پاسخ}}
-«هيچ امتي نبوده مگر اينکه خداوند پيامبري براي هدايت آنان در ميانشان مبعوث کرده است».}}<ref>فاطر / ۲۴.</ref>
+«هیچ امتی نبوده مگر اینکه خداوند پیامبری برای هدایت آنان در میانشان مبعوث کرده است».}}<ref>فاطر / ۲۴.</ref>
-بي ترديد ايرانيان نيز جزو امت هايي هستند، که پيامبر يا پيامبراني براي ابلاغ پيام الهي به سوي ايشان فرستاده شد، امّا اينکه اين پيامبر چه کسي است دو قول و نظر وجود دارد:
+بی تردید ایرانیان نیز جزو امت‌هایی هستند، که پیامبر یا پیامبرانی برای ابلاغ پیام الهی به سوی ایشان فرستاده شد، امّا اینکه این پیامبر چه کسی است دو قول و نظر وجود دارد:
-۱. برخي از پژوهشگران بر اين باورند که زرتشت همان پيامبر ايرانيان عهد باستان بوده که هزار و صد سال قبل از ميلاد مسيح(ع) ظهور کرده و با تعاليم کتاب آسماني «اوستا» مردم را هدايت نموده است.
+۱. برخی از پژوهشگران بر این باورند که زرتشت همان پیامبر ایرانیان عهد باستان بوده که هزار و صد سال قبل از میلاد مسیح(ع) ظهور کرده و با تعالیم کتاب آسمانی «اوستا» مردم را هدایت نموده است.
-۲. در مقابل نظر اول برخي ديگر اعتقاد دارند که زرتشت پيامبري نيست که اسلام به خاطر ظهور او در ميان ايرانيان، حکم بر اهل کتاب بودن آنها داده، بلکه پيامبري ديگر (مجوس: معرّب منج گوش (مردي با گوش هاي کوچک)<ref>لغت نامه دهخدا، ذيل لغت مجوس.</ref> با کتابي ديگر، در ميان ايرانيان بوده است.
+== بررسی نظریات ==
+پس از ظهور اسلام و تثبیت پایه‌های حکومتش در مدینه و آغاز گسترش مرزهای این حکومت نوپا، پیامبر(ص) به فرمان الهی غیرمسلمانان را به دو گروه: ۱. مشرکین؛ ۲. اهل کتاب تقسیم کرد. در مورد گروه دوم، پیامبر(ص) بعد از دعوت اینها به اسلام، اگر نمی‌پذیرفتند، بر اساس فرمان الهی به گرفتن «جزیه» از این گروه اکتفا می‌کردند.
-==بررسي نظريات==
+با توجه به منابع و آثار و بناهای موجود، تعداد پیامبرانی که در ایران دفن شده‌اند، بیش از ده پیامبر می‌باشد که نام و محل دفن آنها ذیلاً اشاره می‌شود:
-پس از ظهور اسلام و تثبيت پايه هاي حکومتش در مدينه و آغاز گسترش مرزهاي اين حکومت نوپا، پيامبر(ص) به فرمان الهي غيرمسلمانان را به دو گروه: ۱. مشرکين؛ ۲. اهل کتاب تقسيم کرد. در مورد گروه دوم، پيامبر(ص) بعد از دعوت اينها به اسلام، اگر نمي پذيرفتند، بر اساس فرمان الهي به گرفتن «جزيه» از اين گروه اکتفا مي کردند.
+۱. حضرت دانیال(ع) در شوش<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۳۷۵.</ref> /:<ref>محمد حرز الدین، مراقد المعارف، نجف، مطبعه الاداب، چاپ اول، ۱۳۸۹، ج۱، ص۲۸۴.</ref> حضرت دانیال(ع) یکی از پیامبران عظیم الشأن بنی اسرائیل بود که ۶۰۶ سال پیش از میلاد حضرت مسیح(ع) به اسارت بُخت النصر درآمد. قبر شریف حضرت دانیال(ع) در شوش ـ خوزستان ـ زیارتگاه خاص و عام است.<ref>شمس الدین سامی افندی، قاموس اعلام ترکی، استانبول، ۱۳۰۸ق، بی جا، ج۳، ص۲۱۰۴.</ref> مورخ آن اتفاق نظر دارند که جسد شریف حضرت دانیال(ع) تا سده اول اسلامی، در همان نقطه ای که اکنون مرقد مطهرش قرار دارد، در بقعه ای روی تختی قرار داشت و هر وقت در آن سامان قحطی پدید می‌آمد، پیکر پاک این پیامبر را از بقعه بیرون می‌بردند و در زیر آسمان قرار می‌دادند، بلافاصله باران فرو می‌بارید.<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، بیروت دار صادر، ۱۳۸۵ق، ج۲، ص۵۵۲.</ref> به هنگام فتح شوش توسط مسلمانان، ابو موسی اشعری وارد بقعه ای می‌شود که جسد مطهر دانیال(ع) در آنجا بود،<ref>خواندمیر، حبیب السیر، تهران، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۱۳۵.</ref> که به هنگام مشاهده جسد، خون تازه در رگ‌هایش بود، ابو موسی مشروح این داستان را به عمر بن خطاب گزارش می‌کند و او دستور می‌دهد که جسد پاک آن حضرت را غسل داده، کفن کرده و دفن نماید تا قبر شریفش مکتوم بماند.<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ پنجم، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۳۷ و ۳۸.</ref>
-==آئين مجوس و کتاب و پيامبرش==
+۲. چهار پیغمبر در پیغمبریه قزوین: در خیابان پیغمبریه، شهر قزوین در مغرب عمارت و باغ چهل ستون، بقعه ایست که آن را «پیغمبریه» و بعضی چهار انبیاء می‌گویند؛ ۱. سلام ۲. سلوم ۳. سهولی ۴. القیا، مشهد شریف ایشان، از وفور روح و نور و اجابت دعوات در کمال ظهور است….<ref>گلریز، سید محمد علی، مینو دریا باب الجنه، انتشارات طه، چاپ اول، ۱۳۳۷ش، ج۱، ص۶۷۴.</ref>
-پيامبر(ص) فرموده: «مجوس پيامبري داشتند که او را کشتند و کتابي داشتند که پيامبرشان در پوست ۱۲ هزار گاو نوشته و آورده بود که آن را سوزاندند».<ref>کليني، محمد بن يعقوب ، کافي، ج۴، ص۱۴، به نقل از نرم افزار نور ۲.</ref>
+۳. حضرت حیقوق(ع) در تویسرکان: حضرت حیقوق(ع) نیز یکی از پیامبران عظیم الشأن بنی اسرائیل بود که در حدود ۶۰۰ سال قبل از میلاد<ref>مستر هاکس آمریکایی، قاموس کتاب مقدس، تهران، ص۳۱۲.</ref> می‌زیست و در حدود ۶۰۰ سال پیش از تولد عیسی(ع) به اسارت بخت النصر درآمد،<ref>شمس الدین سامی افندی، همان، ج۳، ص۱۹۲۵.</ref> وی پس از رهائی یافتن از اسارت به ایران آمده، در منطقه تویسرکان فعلی اقامت نموده و در همان سامان به شهادت رسید.<ref>دهخدا، علی اکبر، لغت نامه، تهران، دانشگاه تهران، چاپ دوم، حرف ح، ص۲۲۲.</ref> حرم مطهر ایشان از دیرباز در خارج تویسرکان، زیارتگاه خاص و عام بود و گنبد و بارگاه باشکوهی داشت که به عهد سلجوقیان مربوط می‌شد.
-بعد از تثبيت اين امر که مجوس نيز داراي کتاب آسماني است، اين سؤال مطرح مي شود که آيين مجوس چه آئيني است و پيامبرش کيست و کتابش چه نام دارد؟
+۴. بقعه منسوب به حضرت شعیب(ع) در شوشتر.<ref>محمد حرز الدین، همان، ج۱، ص۳۹۱.</ref>
-اکثر مورخين، زرتشت را پيغمبر آئين مجوس معرفي کرده و به تبع آن نتيجه گرفته اند که کتاب او نيز «اوستا» نام دارد. چنان که مسعودي مي نويسد:
+۵. قیدار نبی در شهر قیدار.
-«زرتشت در بلخ ظهور کرد... او از اهل آذربايجان بود... او پيامبر مجوس است که براي آنها کتاب آورد، نام آن کتاب در نزد عوام الناس «زمزمه» است، ولي در نزد مجوس «بستاه» (اوستا) ناميده مي شود».<ref>مسعودي، علي بن حسين بن علي، مروج الذهب، تحقيق عبدالامير علي مهمنا، بيروت، موسسه اعلمي، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۳۷.</ref>
+در جنوب زنجان در شهر قیدار ـ خدابنده ـ قبر «قیدار نبی»(ع) فرزند اسماعیل پیغمبر است<ref>عمادزاده، قصص قرآن، تهران، انتشارات اسلام، بی تا، ج۲، ص۶۷۷. (البته اعتبار آن روشن نیست).</ref> که زیارتگاه عام و خاص است.
-امّا با مراجعه به منابع حديثي شيعه و روايات ائمه معصومين(ع) در مي يابيم که آنان بين اين دو فرق گذاشته اند و مردم را از يکي دانستن اين دو برحذر داشته اند، به عنوان مثال، در روايتي طولاني که فردي زنديق از امام صادق(ع) در مورد مطالب گوناگون سؤال مي کند، وقتي از امام(ع) درباره آئين مجوس مي پرسد، امام مي فرمايد: {{قرآن|اِن من امه الّا خلا فيها نذير<ref>فاطر / ۲۴.</ref>؛ هيچ امتي نيست، مگر اينکه از سوي خداوند، انذار دهنده اي براي آنها مبعوث شده است. براي مجوس نيز از سوي خداوند پيامبري با کتاب آسماني فرستاده شد، لکن آنها او را تکذيب کرده و کتابش را انکار نمودند. زنديق مي پرسد: آن پيامبر خالد بن سنان است؟ حضرت مي فرمايد: خالد يک نفر عرب بدوي بوده و پيغمبر نبوده است. زنديق مي پرسد: آيا زردشت پيامبر مجوس است؟
+۶. ارمیاء(ع) در میامی.
-امام مي فرمايد: «زردشت در آيين مجوس با زمزمه آمد و ادعاي نبوت کرد و عده اي از آنان به او ايمان آورده و عده اي او را انکار کرده و بيرونش کردند تا اينکه در بيابان طعمه درندگان شد».<ref>مجلسي، محمدباقر، بحارالانوار، بيروت، داراحياء التراث العربي، چاپ سوم، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۱۷۹.</ref>
+در راه مشهد در میامی، قبر حضرت ارمیا است، وی یکی از پیغمبران بنی اسرائیل بود که نسبش به بنیامین فرزند یعقوب می‌رسد.<ref>همان، ج۲، ص۵۷۷ و ۶۹۶.</ref>
-در حديث ديگري امام مي فرمايد: «مجوس پيامبري داشت که او را کشتند و کتابش را سوزاندند، او کتابي که در پوست ۱۲ هزار گاو نوشته شده بود را به ميان آنان آورد و به او جاماسب گفته مي شود».<ref>طوسي، محمد بن حسن، التهذيب، بيروت، دائره المعارف للمطبوعات، ۱۴۱۲ق، ج۶، ص۱۷۵.</ref>
+۷. حضرت یوشع و شعیا در اصفهان: حضرت یوشع یکی از پیامبران الهی که از اولاد یوسف بن یعقوب بن اسحق بن ابراهیم است که قبر وی در اصفهان در لسان الارض که دارای بنای تاریخی است قرار دارد؛ و قبر حضرت شعیا نیز در اصفهان در امامزاده اسماعیل که از قدیمی‌ترین ابنیه تاریخی آن شهر است قرار دارد.<ref>همان، ص۶۷۷.</ref>
-طبق اين حديث زرتشت بنيانگذار آئين مجوس نبوده و دو آيين مجوس و زرتشت مترادف هم نيستند، طبق اظهار نظر مولف تاج العروس، «زرتشت» مصلح در ميان مجوس بوده و آيين زرتشت در طول آئين مجوس بوده و از شاخه هاي آن است که با گذشت زمان گسترش يافته و جايگزين و تنها قرائت از دين مجوس شده است.<ref>حسيني، محمد مرتضي، تاج العروس، تحقيق محمد الطنامي، انتشارات دار الهدايه، ج۱۶، ص۴۹۵.</ref> بنابراين با توجه به نص قرآن (فاطر / ۲۴) و روايت پيامبر(ص) اينکه مجوس پيامبري داشتند نتيجه مي گيريم که از ايرانيان نيز پيامبري براي هدايت آنها مبعوث شده است گرچه نام آن در تاريخ مشخص نيست.
+# قبر شموئیل(ع) در ده فرسخی ساوه.<ref>همان.</ref>
+# حضرت «باقر روبن» فرزند یعقوب، قبر وی در خوزستان در شمال خرمشهر (محمره) قرار دارد.<ref>همان.</ref>
+درباره مناطق دیگر نیز ابتدا باید اثبات شود که جمعیتی در آنجا بوده؛ اگربوده است قطعاً خداوند برای آنان هدایتگری فرستاده است بر اساس آیات مختلف قرآن هیچ امتی بدون پیامبر و راهنما نبوده است.
-علاوه بر اين وجود آثار و قبوري که منسوب به برخي از پيامبران است، دليلي بر خداپرستي پس از زرتشت نيز در ميان ايرانيان بوده است:
+«هیچ امتی نبوده مگر اینکه خداوند پیامبری برای هدایت آنان در میانشان مبعوث کرده است».<ref>فاطر / ۲۴.</ref>
-با توجه به منابع و آثار و بناهاي موجود، تعداد پيامبراني که در ايران دفن شده اند، بيش از ده پيامبر مي باشد که نام و محل دفن آنها ذيلاً اشاره مي شود:
-۱. حضرت دانيال(ع) در شوش<ref>مجلسي، محمد باقر، بحارالانوار، بيروت، دار احياء التراث العربي، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۳۷۵.</ref> / <ref>محمد حرز الدين، مراقد المعارف، نجف، مطبعه الاداب، چاپ اول، ۱۳۸۹، ج۱، ص۲۸۴.</ref>: حضرت دانيال(ع) يکي از پيامبران عظيم الشأن بني اسرائيل بود که ۶۰۶ سال پيش از ميلاد حضرت مسيح(ع) به اسارت بُخت النصر درآمد. قبر شريف حضرت دانيال(ع) در شوش ـ خوزستان ـ زيارتگاه خاص و عام است.<ref>شمس الدين سامي افندي، قاموس اعلام ترکي، استانبول، ۱۳۰۸ق، بي جا، ج۳، ص۲۱۰۴.</ref> مورخ آن اتفاق نظر دارند که جسد شريف حضرت دانيال(ع) تا سده اول اسلامي، در همان نقطه اي که اکنون مرقد مطهرش قرار دارد، در بقعه اي روي تختي قرار داشت و هر وقت در آن سامان قحطي پديد مي آمد، پيکر پاک اين پيامبر را از بقعه بيرون مي بردند و در زير آسمان قرار مي دادند، بلافاصله باران فرو مي باريد.<ref>ابن اثير، الکامل في التاريخ، بيروت دار صادر، ۱۳۸۵ق، ج۲، ص۵۵۲.</ref> به هنگام فتح شوش توسط مسلمانان، ابو موسي اشعري وارد بقعه اي مي شود که جسد مطهر دانيال(ع) در آنجا بود،<ref>خواندمير، حبيب السير، تهران، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۱۳۵.</ref> که به هنگام مشاهده جسد، خون تازه در رگ هايش بود، ابو موسي مشروح اين داستان را به عمر بن خطاب گزارش مي کند و او دستور مي دهد که جسد پاک آن حضرت را غسل داده، کفن کرده و دفن نمايد تا قبر شريفش مکتوم بماند.<ref>ابن کثير، البدايه و النهايه، بيروت، دار الکتب العلميه، چاپ پنجم، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۳۷ و ۳۸.</ref>
-۲. چهار پيغمبر در پيغمبريه قزوين: در خيابان پيغمبريه، شهر قزوين در مغرب عمارت و باغ چهل ستون، بقعه ايست که آن را «پيغمبريه» و بعضي چهار انبياء مي گويند؛ ۱. سلام ۲. سلوم ۳. سهولي ۴. القيا، مشهد شريف ايشان، از وفور روح و نور و اجابت دعوات در کمال ظهور است... .<ref>گلريز، سيد محمد علي، مينو دريا باب الجنه، انتشارات طه، چاپ اول، ۱۳۳۷ش، ج۱، ص۶۷۴.</ref>
-۳. حضرت حيقوق(ع) در تويسرکان: حضرت حيقوق(ع) نيز يکي از پيامبران عظيم الشأن بني اسرائيل بود که در حدود ۶۰۰ سال قبل از ميلاد<ref>مستر هاکس آمريکايي، قاموس کتاب مقدس، تهران، ص۳۱۲.</ref> مي زيست و در حدود ۶۰۰ سال پيش از تولد عيسي(ع) به اسارت بخت النصر درآمد<ref>شمس الدين سامي افندي، همان، ج۳، ص۱۹۲۵.</ref>، وي پس از رهائي يافتن از اسارت به ايران آمده، در منطقه تويسرکان فعلي اقامت نموده و در همان سامان به شهادت رسيد. <ref>دهخدا، علي اکبر، لغت نامه، تهران، دانشگاه تهران، چاپ دوم، حرف ح، ص۲۲۲.</ref> حرم مطهر ايشان از ديرباز در خارج تويسرکان، زيارتگاه خاص و عام بود و گنبد و بارگاه باشکوهي داشت که به عهد سلجوقيان مربوط مي شد.
-۴. بقعه منسوب به حضرت شعيب(ع) در شوشتر.<ref>محمد حرز الدين، همان، ج۱، ص۳۹۱.</ref>
-۵. قيدار نبي در شهر قيدار.
-در جنوب زنجان در شهر قيدار ـ خدابنده ـ قبر «قيدار نبي»(ع) فرزند اسماعيل پيغمبر است<ref>عمادزاده، قصص قرآن، تهران، انتشارات اسلام، بي تا، ج۲، ص۶۷۷. (البته اعتبار آن روشن نيست).</ref> که زيارتگاه عام و خاص است.
-۶. ارمياء(ع) در ميامي.
-در راه مشهد در ميامي، قبر حضرت ارميا است، وي يکي از پيغمبران بني اسرائيل بود که نسبش به بنيامين فرزند يعقوب مي رسد.<ref>همان، ج۲، ص۵۷۷ و ۶۹۶.</ref>
-۷. حضرت يوشع و شعيا در اصفهان: حضرت يوشع يکي از پيامبران الهي که از اولاد يوسف بن يعقوب بن اسحق بن ابراهيم است که قبر وي در اصفهان در لسان الارض که داراي بناي تاريخي است قرار دارد. و قبر حضرت شعيا نيز در اصفهان در امامزاده اسماعيل که از قديمي ترين ابنيه تاريخي آن شهر است قرار دارد.<ref>همان، ص۶۷۷.</ref>
-۸. قبر شموئيل(ع) در ده فرسخي ساوه.<ref>همان.</ref>
-۹. حضرت «باقر روبن» فرزند يعقوب، قبر وي در خوزستان در شمال خرمشهر (محمره) قرار دارد.<ref>همان.</ref>
-درباره مناطق ديگر نيز ابتدا بايد اثبات شود که جمعيتي در آنجا بوده؛ اگربوده است قطعا خداوند براي آنان هدايتگري فرستاده است بر اساس آيات مختلف قرآن هيچ امتي بدون پيامبر و راهنما نبوده است.
-«هيچ امتي نبوده مگر اينکه خداوند پيامبري براي هدايت آنان در ميانشان مبعوث کرده است».<ref>فاطر / ۲۴.</ref>
 {{پایان پاسخ}}
-==منابع==
+== منابع ==
-<references />
+{{پانویس|۲}}
 {{شاخه
   | شاخه اصلی =
 |شاخه فرعی۱ =
 |شاخه فرعی۲ =
 |شاخه فرعی۳ =
 }}
 {{تکمیل مقاله
   | شناسه =
   | تیترها =
   | ویرایش =
   | لینک‌دهی =
   | ناوبری =
   | نمایه =
   | تغییر مسیر =
   | ارجاعات =
   | بازبینی =
   | تکمیل =
   | اولویت =
   | کیفیت =
 }}
 {{پایان متن}}