کشف الحیل (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== نویسنده == | == نویسنده == | ||
عبدالحسین آیتی | عبدالحسین آیتی بافقی یزدی (۱۲۸۸-۱۳۷۲ق)، ادیب ایرانی، در شهر تفت یزد به دنیا آمد. پدر او حاج شیخ محمد، مشهور به «حاج آخوند»، از واعظان یزد بود.<ref>مرسلوند، حسن، زندگینامه رجال و مشاهیر ایران، تهران، نشر الهام، بی‌تا، ج۱، ص۶۲.</ref> او در نوجوانى به لباس روحانيت درآمد و به آموزش ادبيات و علوم اسلامى پرداخت. در ۱۳۰۳ق به يزد رفت و در مدرسه خان بزرگ تحصيل مقدمات علوم دینی را پی گرفت. در سال ۱۳۰۵ برای ادامه تحصیل در فقه و اصول به عتبات رفت. با درگذشت پدرش در سال ۱۳۰۶ق، او به زادگاه خويش بازگشت و در سال ۱۳۱۱ق به جانشینی پدرش به امامت جماعت و وعظ پرداخت. آیتی دارای ذوق ادبی بود و از سال‌های نوجوانى، با تخلص ضیایی، شعر مى‌سرود.<ref>موسوی بجنوردی، کاظم، «آیتی، عبدالحسین بافقی یزدی»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۳ش، ذیل واژه. </ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۷
 | این مقاله هماکنون به دست Shamloo در حال ویرایش است. |
سؤال
نویسنده کتاب کشف الحیل کیست؟ موضوع این کتاب چیست؟
نویسنده
عبدالحسین آیتی بافقی یزدی (۱۲۸۸-۱۳۷۲ق)، ادیب ایرانی، در شهر تفت یزد به دنیا آمد. پدر او حاج شیخ محمد، مشهور به «حاج آخوند»، از واعظان یزد بود.[۱] او در نوجوانى به لباس روحانيت درآمد و به آموزش ادبيات و علوم اسلامى پرداخت. در ۱۳۰۳ق به يزد رفت و در مدرسه خان بزرگ تحصيل مقدمات علوم دینی را پی گرفت. در سال ۱۳۰۵ برای ادامه تحصیل در فقه و اصول به عتبات رفت. با درگذشت پدرش در سال ۱۳۰۶ق، او به زادگاه خويش بازگشت و در سال ۱۳۱۱ق به جانشینی پدرش به امامت جماعت و وعظ پرداخت. آیتی دارای ذوق ادبی بود و از سال‌های نوجوانى، با تخلص ضیایی، شعر مى‌سرود.[۲]