فرشته بودن حورالعین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:)
خط ۴: خط ۴:
  |شاخه فرعی۱ = جهان‌شناسی
  |شاخه فرعی۱ = جهان‌شناسی
  |شاخه فرعی۲ = فرشتگان
  |شاخه فرعی۲ = فرشتگان
  |شاخه فرعی۳ =  
  |شاخه فرعی۳ =
}}
}}


{{سوال}}
{{سوال}}
آيا حور العين فرشته است و آيا مؤمنين با آن ها ازدواج مي کنند؟
آیا حور العین فرشته است و آیا مؤمنین با آن‌ها ازدواج می‌کنند؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
سؤال مطرح شده در مورد يكي از نعمت‌هاي بهشتي است كه نصيب بهشتيان مي‌شود.
سؤال مطرح شده در مورد یکی از نعمت‌های بهشتی است که نصیب بهشتیان می‌شود.


از آن جايي كه شناخت اوصاف و ويژگي‌هاي نعمت‌هاي بهشتي متوقف بر دقت نظر در آيات و رواياتي است كه در اين موارد سخن به ميان آورده‌اند ما نيز براي جواب آيات و روايات مربوطه را بررسي مي کنيم.  
از آن جایی که شناخت اوصاف و ویژگی‌های نعمت‌های بهشتی متوقف بر دقت نظر در آیات و روایاتی است که در این موارد سخن به میان آورده‌اند ما نیز برای جواب آیات و روایات مربوطه را بررسی می‌کنیم.


در آياتي از قرآن كه در مورد حور العين اشاره‌اي فرموده‌اند و عمده آنها در سوره الرحمن و سوره واقعه مي‌باشند، سخني از اين كه حور العين فرشته است يا نه؟ مطرح نشده فقط اوصافي از آنها گفته شده كه با توجه به اين آيات و اوصاف پي خواهيم برد كه يك سري ويژگي‌هايي دارند كه مخصوص زنان است، مثلاً در آيه‌اي كه مي‌فرمايد: {{قرآن|و جعلناهن ابكارا}} ما آنها را باكره آفريديم.<ref>واقعه/ ۳.</ref>  
در آیاتی از قرآن که در مورد حور العین اشاره‌ای فرموده‌اند و عمده آنها در سوره الرحمن و سوره واقعه می‌باشند، سخنی از این که حور العین فرشته است یا نه؟ مطرح نشده فقط اوصافی از آنها گفته شده که با توجه به این آیات و اوصاف پی خواهیم برد که یک سری ویژگی‌هایی دارند که مخصوص زنان است، مثلاً در آیه‌ای که می‌فرماید: {{قرآن|و جعلناهن ابکارا}} ما آنها را باکره آفریدیم.<ref>واقعه/ ۳.</ref>


و يا در آيه‌اي ديگر كه مي‌فرمايد: {{قرآن|و لهم فيها ازواج مطهره}} كه در بهشت براي متقين زوجهاي پاكيزه‌اي است.<ref>آل عمران/ ۱۵.</ref> و در تفسير آن ذكر فرموده‌اند اينها زوجهايي هستند كه از تمام خبائث ظاهري و باطني بدور هستند.  
و یا در آیه‌ای دیگر که می‌فرماید: {{قرآن|و لهم فیها ازواج مطهره}} که در بهشت برای متقین زوجهای پاکیزه‌ای است.<ref>آل عمران/ ۱۵.</ref> و در تفسیر آن ذکر فرموده‌اند اینها زوجهایی هستند که از تمام خبائث ظاهری و باطنی بدور هستند.


و از اين ها كه بگذريم در خود معناي حور العين و وجه تسميه اين كلمه فرموده‌اند حور به معني سفيد اندام و عين به معناي گشاده چشم و يا معناي اين كه سفيده چشم كه در نهايت سفيدي است و سياهي آن در غايت سياهي و صفا و طراوت.
و از این‌ها که بگذریم در خود معنای حور العین و وجه تسمیه این کلمه فرموده‌اند حور به معنی سفید اندام و عین به معنای گشاده چشم یا معنای این که سفیده چشم که در نهایت سفیدی است و سیاهی آن در غایت سیاهی و صفا و طراوت.


همه اينها و اوصافي كه ذكر شد دلالت دارند بر اينكه اين موجودات بهشتي را خداوند به شكل زنان دنيوي با ويژگي‌هاي خاص خلق فرموده است.
همه اینها و اوصافی که ذکر شد دلالت دارند بر اینکه این موجودات بهشتی را خداوند به شکل زنان دنیوی با ویژگی‌های خاص خلق فرموده است.


و امّا اگر بخواهيم جنس حور العين برايمان مشخص شود باز روايتي در اين رابطه آمده است كه تصريح به جنس حور العين فرموده‌اند:
و امّا اگر بخواهیم جنس حور العین برایمان مشخص شود باز روایتی در این رابطه آمده است که تصریح به جنس حور العین فرموده‌اند:


ابي بصير از امام صادق (ع) مي‌خواهد او را با توصيف بهشت به شوق آورد، حضرت نيز پس از بيان اوصافي از بهشت و نعمت‌هايش به توصيف حور العين مي‌پردازد. راوي سؤال مي‌كند: فدايت شوم، حور العين از چه چيزي خلق شده است؟ فرمودند: از خاك و سرشت بهشتي.<ref>مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۸، ‌ص ۱۲۱.</ref>
ابی بصیر از امام صادق (ع) می‌خواهد او را با توصیف بهشت به شوق آورد، حضرت نیز پس از بیان اوصافی از بهشت و نعمت‌هایش به توصیف حور العین می‌پردازد. راوی سؤال می‌کند: فدایت شوم، حور العین از چه چیزی خلق شده است؟ فرمودند: از خاک و سرشت بهشتی.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۸، ص ۱۲۱.</ref>


و در روايتي ديگر نيز كه از امام رضا (ع) نقل شده كه مي‌فرمايند حور العين جنسش از خاك و زعفران بهشتي است كه هرگز فاسد نمي‌شود.<ref>همان، ص ۱۲۲.</ref>
و در روایتی دیگر نیز که از امام رضا (ع) نقل شده که می‌فرمایند حور العین جنسش از خاک و زعفران بهشتی است که هرگز فاسد نمی‌شود.<ref>همان، ص ۱۲۲.</ref>


(نتيجه) با توجه به آيات و روايات و توضيحات مذكور مي‌توان دريافت كه حوريان موجودات بهشتي از جنس خاك بهشت هستند كه خداوند آنها را به شكل زنان خلق فرموده و با ملائكه فرق دارند و امّا قسمت دوم سؤال كه مي‌فرمايند بر چه اساسي حور العين به بهشتيان تعلق مي‌گيرد و با آنها ازدواج مي‌كنند؟
(نتیجه) با توجه به آیات و روایات و توضیحات مذکور می‌توان دریافت که حوریان موجودات بهشتی از جنس خاک بهشت هستند که خداوند آنها را به شکل زنان خلق فرموده و با ملائکه فرق دارند و امّا قسمت دوم سؤال که می‌فرمایند بر چه اساسی حور العین به بهشتیان تعلق می‌گیرد و با آنها ازدواج می‌کنند؟


اولاً بايد گفت، كه مراد از تزويج اهل بهشت با حوريان غير از تزويج اصطلاحي كه بين زنان و مردان دنيا صورت مي‌گيرد و داراي شرائط خاصي است، بلكه تزويج در مورد آنها يعني قرين و همنشين با حوريان هستند و از تمام لذائذ وجود آنها بهره‌مند مي‌شوند.<ref>ترجمه تفسير الميزان، دفتر انتشارات اسلامي، ج ۱۸، ص ۲۲۸.</ref>
اولاً باید گفت، که مراد از تزویج اهل بهشت با حوریان غیر از تزویج اصطلاحی که بین زنان و مردان دنیا صورت می‌گیرد و دارای شرائط خاصی است، بلکه تزویج در مورد آنها یعنی قرین و همنشین با حوریان هستند و از تمام لذائذ وجود آنها بهره‌مند می‌شوند.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، دفتر انتشارات اسلامی، ج ۱۸، ص ۲۲۸.</ref>


و ثانياً بايد ثابت شود شخص لياقت و قابليت ورود به بهشت را دارد، آن وقت در مورد تعلق نعمت‌هاي بهشتي به او بحث نمود، پس اگر شخصي از تمام مراحل و گذرگاهها به خوبي گذر و عبور نمايد و به قول معروف برگ سبز و گذرنامه بهشت را در دست داشته باشد و وارد بهشت شود، از نعمت‌هاي بهشتي به قدر معرفت و درجه و مقامش بهره‌مند خواهد شد كه يكي از آن نعمت‌ها حور العين است. البته در بهشت درجات و مقامات مختلفي هست «درجاتٌ متفاضلات و منازل متفاوتات»<ref>نهج البلاغه، خطبه ۸۵.</ref>؛ براي كساني که با تقوي باشند و بر هواي نفس خود غلبه نمايند دو جنت است، {{قرآن|و لمن خاف مقام ربه جنتان<ref>الرحمن/ ۴۶.</ref>}} كه يكي از نعمت‌هاي اين افراد در اين دو بهشت زناني هستند كه لبان چون ياقوت و اندامي چون مرجان دارند كه فقط به همسران خود دلبسته اند و با آنها هيچ انس و جني آميزش نكرده است.
و ثانیاً باید ثابت شود شخص لیاقت و قابلیت ورود به بهشت را دارد، آن وقت در مورد تعلق نعمت‌های بهشتی به او بحث نمود، پس اگر شخصی از تمام مراحل و گذرگاه‌ها به خوبی گذر و عبور نماید و به قول معروف برگ سبز و گذرنامه بهشت را در دست داشته باشد و وارد بهشت شود، از نعمت‌های بهشتی به قدر معرفت و درجه و مقامش بهره‌مند خواهد شد که یکی از آن نعمت‌ها حور العین است. البته در بهشت درجات و مقامات مختلفی هست «درجاتٌ متفاضلات و منازل متفاوتات»<ref>نهج البلاغه، خطبه ۸۵.</ref>؛ برای کسانی که با تقوی باشند و بر هوای نفس خود غلبه نمایند دو جنت است، {{قرآن|و لمن خاف مقام ربه جنتان<ref>الرحمن/ ۴۶.</ref>}} که یکی از نعمت‌های این افراد در این دو بهشت زنانی هستند که لبان چون یاقوت و اندامی چون مرجان دارند که فقط به همسران خود دلبسته اند و با آنها هیچ انس و جنی آمیزش نکرده است.


و در روايت هم وارد شده كه رسول خدا (ص) مي‌فرمايند: هيچ بنده اي وارد بهشت نمي‌شود مگر اين كه بالاي سر و پايين پاي او دو حور العين مي‌نشينند و با زيباترين صوت براي او نغمه سرايي مي‌كنند و اين نغمه هرگز نغمه شيطاني نيست بلكه محتواي آن تمجيد و تقديس الهي است.<ref>مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۸، ص ۱۹۶.</ref>  
و در روایت هم وارد شده که رسول خدا (ص) می‌فرمایند: هیچ بنده ای وارد بهشت نمی‌شود مگر این که بالای سر و پایین پای او دو حور العین می‌نشینند و با زیباترین صوت برای او نغمه سرایی می‌کنند و این نغمه هرگز نغمه شیطانی نیست بلکه محتوای آن تمجید و تقدیس الهی است.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۸، ص ۱۹۶.</ref>


البته اين نكته هم قابل توجه است كه در بهشت زنان مؤمنه دنيا هم وجود دارند كه طبق بعضي روايات حتي از حوريان هم زيباترند و اگر شوهر آنها در بهشت باشد مي‌تواند آن جا نيز با هم باشند.<ref>همان، ص ۲۱۴؛ و دستغيب، عبدالحسين، معاد، ص ۱۴۵.</ref>
البته این نکته هم قابل توجه است که در بهشت زنان مؤمنه دنیا هم وجود دارند که طبق بعضی روایات حتی از حوریان هم زیباترند و اگر شوهر آنها در بهشت باشد می‌تواند آن جا نیز با هم باشند.<ref>همان، ص ۲۱۴؛ و دستغیب، عبدالحسین، معاد، ص ۱۴۵.</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}


{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
==معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:==


۱. كتاب قيامت و قرآن، آيت الله دستغيب.  
== معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر ==
 
# کتاب قیامت و قرآن، آیت الله دستغیب.
۲. بهشت و جهنم، احمد حبيبيان.
# بهشت و جهنم، احمد حبیبیان.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}


==منابع==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =
  | تیترها =  
  | تیترها =
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۲۲

سؤال

آیا حور العین فرشته است و آیا مؤمنین با آن‌ها ازدواج می‌کنند؟


سؤال مطرح شده در مورد یکی از نعمت‌های بهشتی است که نصیب بهشتیان می‌شود.

از آن جایی که شناخت اوصاف و ویژگی‌های نعمت‌های بهشتی متوقف بر دقت نظر در آیات و روایاتی است که در این موارد سخن به میان آورده‌اند ما نیز برای جواب آیات و روایات مربوطه را بررسی می‌کنیم.

در آیاتی از قرآن که در مورد حور العین اشاره‌ای فرموده‌اند و عمده آنها در سوره الرحمن و سوره واقعه می‌باشند، سخنی از این که حور العین فرشته است یا نه؟ مطرح نشده فقط اوصافی از آنها گفته شده که با توجه به این آیات و اوصاف پی خواهیم برد که یک سری ویژگی‌هایی دارند که مخصوص زنان است، مثلاً در آیه‌ای که می‌فرماید: ﴿و جعلناهن ابکارا ما آنها را باکره آفریدیم.[۱]

و یا در آیه‌ای دیگر که می‌فرماید: ﴿و لهم فیها ازواج مطهره که در بهشت برای متقین زوجهای پاکیزه‌ای است.[۲] و در تفسیر آن ذکر فرموده‌اند اینها زوجهایی هستند که از تمام خبائث ظاهری و باطنی بدور هستند.

و از این‌ها که بگذریم در خود معنای حور العین و وجه تسمیه این کلمه فرموده‌اند حور به معنی سفید اندام و عین به معنای گشاده چشم یا معنای این که سفیده چشم که در نهایت سفیدی است و سیاهی آن در غایت سیاهی و صفا و طراوت.

همه اینها و اوصافی که ذکر شد دلالت دارند بر اینکه این موجودات بهشتی را خداوند به شکل زنان دنیوی با ویژگی‌های خاص خلق فرموده است.

و امّا اگر بخواهیم جنس حور العین برایمان مشخص شود باز روایتی در این رابطه آمده است که تصریح به جنس حور العین فرموده‌اند:

ابی بصیر از امام صادق (ع) می‌خواهد او را با توصیف بهشت به شوق آورد، حضرت نیز پس از بیان اوصافی از بهشت و نعمت‌هایش به توصیف حور العین می‌پردازد. راوی سؤال می‌کند: فدایت شوم، حور العین از چه چیزی خلق شده است؟ فرمودند: از خاک و سرشت بهشتی.[۳]

و در روایتی دیگر نیز که از امام رضا (ع) نقل شده که می‌فرمایند حور العین جنسش از خاک و زعفران بهشتی است که هرگز فاسد نمی‌شود.[۴]

(نتیجه) با توجه به آیات و روایات و توضیحات مذکور می‌توان دریافت که حوریان موجودات بهشتی از جنس خاک بهشت هستند که خداوند آنها را به شکل زنان خلق فرموده و با ملائکه فرق دارند و امّا قسمت دوم سؤال که می‌فرمایند بر چه اساسی حور العین به بهشتیان تعلق می‌گیرد و با آنها ازدواج می‌کنند؟

اولاً باید گفت، که مراد از تزویج اهل بهشت با حوریان غیر از تزویج اصطلاحی که بین زنان و مردان دنیا صورت می‌گیرد و دارای شرائط خاصی است، بلکه تزویج در مورد آنها یعنی قرین و همنشین با حوریان هستند و از تمام لذائذ وجود آنها بهره‌مند می‌شوند.[۵]

و ثانیاً باید ثابت شود شخص لیاقت و قابلیت ورود به بهشت را دارد، آن وقت در مورد تعلق نعمت‌های بهشتی به او بحث نمود، پس اگر شخصی از تمام مراحل و گذرگاه‌ها به خوبی گذر و عبور نماید و به قول معروف برگ سبز و گذرنامه بهشت را در دست داشته باشد و وارد بهشت شود، از نعمت‌های بهشتی به قدر معرفت و درجه و مقامش بهره‌مند خواهد شد که یکی از آن نعمت‌ها حور العین است. البته در بهشت درجات و مقامات مختلفی هست «درجاتٌ متفاضلات و منازل متفاوتات»[۶]؛ برای کسانی که با تقوی باشند و بر هوای نفس خود غلبه نمایند دو جنت است، ﴿و لمن خاف مقام ربه جنتان[۷] که یکی از نعمت‌های این افراد در این دو بهشت زنانی هستند که لبان چون یاقوت و اندامی چون مرجان دارند که فقط به همسران خود دلبسته اند و با آنها هیچ انس و جنی آمیزش نکرده است.

و در روایت هم وارد شده که رسول خدا (ص) می‌فرمایند: هیچ بنده ای وارد بهشت نمی‌شود مگر این که بالای سر و پایین پای او دو حور العین می‌نشینند و با زیباترین صوت برای او نغمه سرایی می‌کنند و این نغمه هرگز نغمه شیطانی نیست بلکه محتوای آن تمجید و تقدیس الهی است.[۸]

البته این نکته هم قابل توجه است که در بهشت زنان مؤمنه دنیا هم وجود دارند که طبق بعضی روایات حتی از حوریان هم زیباترند و اگر شوهر آنها در بهشت باشد می‌تواند آن جا نیز با هم باشند.[۹]



معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر

  1. کتاب قیامت و قرآن، آیت الله دستغیب.
  2. بهشت و جهنم، احمد حبیبیان.


منابع

  1. واقعه/ ۳.
  2. آل عمران/ ۱۵.
  3. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۸، ص ۱۲۱.
  4. همان، ص ۱۲۲.
  5. ترجمه تفسیر المیزان، دفتر انتشارات اسلامی، ج ۱۸، ص ۲۲۸.
  6. نهج البلاغه، خطبه ۸۵.
  7. الرحمن/ ۴۶.
  8. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۸، ص ۱۹۶.
  9. همان، ص ۲۱۴؛ و دستغیب، عبدالحسین، معاد، ص ۱۴۵.