لقب ستی برای حضرت معصومه(س): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
لقب ستّی، که برای حضرت معصومه(س) | لقب ستّی، که برای حضرت معصومه(س) به‌کار رفته، به چه معناست. | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
لقب ستّی یکی از القاب حضرت فاطمهٔ معصومه(س) در میان | لقب ستّی یکی از القاب عام حضرت فاطمهٔ معصومه(س) در میان شیعیان و به معنای زن والامقام است. در منابع القاب بسیاری برای آن حضرت آمده است: از جمله می‌توان به طاهره، حمیده، بِرّه، رشیده و تقّیه اشاره کرد.<ref>نائینی اردستانی، محمدعلی بن حسین، انوار المشعشعین، تحقیق محمدرضا انصاری قمی، قم، کتابخانهٔ بزرگ حضرت آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی ج۱، ص۲۱۱.</ref> | ||
در میان عامهٔ شیعیان واژهٔ ستّی به‌عنوان لقب آن حضرت استفاده می‌شود. اما این واژه از القاب خاص آن حضرت نیست و فقط به‌عنوان لقب احترام‌آمیز عام برای خانم‌ها در ابتدای نام آنها آورده می‌شود. واژهٔ ستّی واژه‌ای عربی است که اصل آن سیّدتی بوده است.<ref>الزبیدی، محمد مرتضی الحسینی، تاج العروس من جواهر القاموس، تحقیق علی شیری، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۶۴.</ref> شیخ عباس قمی (۱۲۹۴-۱۳۵۹ق)، محدث شیعه، عنوان می‌کند که این واژه عربی است و به معنای خانم و بی‌بی به‌کار می‌رود و همان سیّدتی عربی است.<ref>قمی، عباس بن محمدرضا، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل، قم، دلیل ما، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۱۵۸۱.</ref> | در میان عامهٔ شیعیان واژهٔ ستّی به‌عنوان لقب آن حضرت استفاده می‌شود. اما این واژه از القاب خاص آن حضرت نیست و فقط به‌عنوان لقب احترام‌آمیز عام برای خانم‌ها در ابتدای نام آنها آورده می‌شود. واژهٔ ستّی واژه‌ای عربی است که اصل آن سیّدتی بوده است.<ref>الزبیدی، محمد مرتضی الحسینی، تاج العروس من جواهر القاموس، تحقیق علی شیری، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۶۴.</ref> شیخ عباس قمی (۱۲۹۴-۱۳۵۹ق)، محدث شیعه، عنوان می‌کند که این واژه عربی است و به معنای خانم و بی‌بی به‌کار می‌رود و همان سیّدتی عربی است.<ref>قمی، عباس بن محمدرضا، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل، قم، دلیل ما، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۱۵۸۱.</ref> | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
نسخهٔ ۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۲
 | این مقاله هماکنون به دست Shamloo در حال ویرایش است. |
لقب ستّی، که برای حضرت معصومه(س) به‌کار رفته، به چه معناست.
لقب ستّی یکی از القاب عام حضرت فاطمهٔ معصومه(س) در میان شیعیان و به معنای زن والامقام است. در منابع القاب بسیاری برای آن حضرت آمده است: از جمله می‌توان به طاهره، حمیده، بِرّه، رشیده و تقّیه اشاره کرد.[۱]
در میان عامهٔ شیعیان واژهٔ ستّی به‌عنوان لقب آن حضرت استفاده می‌شود. اما این واژه از القاب خاص آن حضرت نیست و فقط به‌عنوان لقب احترام‌آمیز عام برای خانم‌ها در ابتدای نام آنها آورده می‌شود. واژهٔ ستّی واژه‌ای عربی است که اصل آن سیّدتی بوده است.[۲] شیخ عباس قمی (۱۲۹۴-۱۳۵۹ق)، محدث شیعه، عنوان می‌کند که این واژه عربی است و به معنای خانم و بی‌بی به‌کار می‌رود و همان سیّدتی عربی است.[۳]
در متون روایی و تاریخی، این واژه به‌عنوان لقبی احترام‌آمیز برای زنان والامرتبه به‌کار می‌رفته است. برای نمونه، در نقلی این لقب از سوی امّ ایمن، صحابی رسول خدا(ص)، برای حضرت زهرا(س) استفاده شده است.[۴] همچنین، این لقب برای حضرت زینب(س) و برخی دیگر از زنان منسوب به اهل‌بیت(ع) نیز به‌کار رفته است.[۵] نیز، این عنوان را نرجس خاتون(س)، مادر امام عصر(ع)، برای حکیمه خاتون، عمهٔ امام حسن عسکری(ع)، به‌کار برده است.[۶]
منابع
- ↑ نائینی اردستانی، محمدعلی بن حسین، انوار المشعشعین، تحقیق محمدرضا انصاری قمی، قم، کتابخانهٔ بزرگ حضرت آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی ج۱، ص۲۱۱.
- ↑ الزبیدی، محمد مرتضی الحسینی، تاج العروس من جواهر القاموس، تحقیق علی شیری، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۶۴.
- ↑ قمی، عباس بن محمدرضا، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل، قم، دلیل ما، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۱۵۸۱.
- ↑ انصاری، محمد اسماعیل، موسوعة الکبری عن فاطمة الزهراء، قم، دلیل ما، ۱۴۲۸ق، ج۸، ص۳۶۸.
- ↑ بیضون، لبیب، موسوعة کربلا، بیروت، مؤسسة اعلمی، ۱۴۲۷ق، ج۲ ٬ص۶۴۷؛ نیز: بیضون، موسوعة کربلا، ج۲، ص۴۲۶.
- ↑ ابن شدقم، سید ضامن الحسینی المدنی، تحفة الازهار و زلال الانهار فی نسب ابناء الائمة الاطهار، تهران، میراث مکتوب، ۱۳۷۸ش، ج۳، ص۵۰۲.