آسیب‌های کناره‌گیری روحانیت از سیاست

سؤال

با کنار رفتن روحانیت از مسائل سیاسی و حاشیه نشین شدن آن‌ها چه آسیب‌هایی متوجه جامعه و نظام اسلامی خواهد شد؟

روحانیت به عنوان یک نهاد دینی که خود را مروج و خادم دین می‌داند، نمی‌تواند نسبت به سیاست غافل باشد و کناره‌گیری آن از سیاست، آنان را از اهداف از پیش تعیین‌شده دور می‌سازد. اهدافی که تشکیل جامعه اسلامی و دوری از ظلم و بی‌عدالتی را شامل می‌شود. روحانیت اذعان دارد زمانی می‌تواند به وظایف تبلیغی و ترویجی خود عمل نماید که در برخی شؤون جامعه مانند سیاست ورود کند.

آسیب‌دیدن دین

حاشیه نشینی روحانیت موجب صدمه دیدن دین خواهد شد و روحانیت به عنوان پاسداران حریم دین باید در برابر تهاجماتی که به دین و ارزش‌ها می‌شود ایستادگی نماید.

مقام معظم رهبری فرمودند: اگر روحانیت می‌خواست در حاشیه حرکت کند و منزوی شود، دین آسیب می‌دید. روحانیت سرباز دین است، خادم دین است، از خود منهای دین حیثیتی ندارد. اگر روحانیت از مسائل اساسی - که نمونه برجسته آن، انقلاب عظیم اسلامی است - کناره می‌گرفت و در مقابل آن بی‌تفاوت می‌ماند، بدون تردید دین آسیب می‌دید؛ و روحانیت هدفش حفظ دین است.

منزوی‌شدن روحانیت

حاشیه‌نشینی روحانیت از عرصه‌های سیاسی، منزوی شدن آن را به دنبال خواهد داشت.

مقام معظم رهبری فرمودند: حاشیه‌نشین شدن حوزه علمیه قم و هر حوزه علمیه دیگری به حذف شدن می‌انجامد. وارد جریانات اجتماع و سیاست و مسائل چالشی نبودن، بتدریج به حاشیه رفتن و فراموش شدن و منزوی شدن می‌انجامد؛ لذا روحانیت شیعه با کلیت خود، با قطع نظر از استثناهای فردی و مقطعی، همیشه در متن حوادث حضور داشته است. برای همین است که روحانیت شیعه از یک نفوذ و عمقی در جامعه برخوردار است که هیچ مجموعه روحانی دیگری در عالم - چه اسلامی و چه غیر اسلامی - از این عمق و از این نفوذ برخوردار نیست.

متوقف‌نشدن دشمنی دشمنان اسلام

کناره‌گیری و حاشیه نشینی روحانیت موجب کاسته شدن از دشمنی دشمنان دین نمی‌شود و آنان به دشمنی خویش ادامه خواهند داد.

مقام معظم رهبری فرمودند: «با بی‌طرف ماندن روحانیت در مسائل چالشیِ اساسی، موجب نمی‌شود که دشمن روحانیت و دشمن دین هم بی‌طرف و ساکت بماند؛ «و من نام لم‌ینم عنه»»