اقسام دروغ: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{شاخه | شاخه اصلی = اخلاق |شاخه فرعی۱ = تهذیب نفس |شاخه فرعی۲ = رذائ...» ایجاد کرد) |
(ابرابزار) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
یکی از بیماریهای مهم زبان که جامعه بزرگ بشر همیشه از آن آسیب دیده و رنج برده است بیماری تباه کننده دروغ است؛ بنابراین سزاوار است که زبان پیوسته تحت حکم عقل و شرع قرار گیرد. از آن جهت که طبع انسان تمایل دارد زبان را آزاد گذاشته، عنان آن را رها نماید، شرع مقدس به حفظ و کنترل آن بسیار تأکید نموده است تا از برخورد این دو تعادل حاصل شود.}}<ref>اخلاق، ترجمه کتاب اخلاق، تألیف مرحوم سید عبدالله، شبر، مؤسسه انتشارات هجرت، ص۲۲۳.</ref> | |||
دروغ و | دروغ و واژههای معادل آن از قبیل «کذب» و «افتراء» و «افک» به معنای خبر مخالف با واقع میباشند. | ||
اقسام دروغ: از نظر دانشمندان اخلاق دروغ بر شش قسم است: ۱. دروغ در گفتار ۲. دروغ در | اقسام دروغ: از نظر دانشمندان اخلاق دروغ بر شش قسم است: ۱. دروغ در گفتار ۲. دروغ در نیت ۳. دروغ در عزم ۴. دروغ در وفا به عزم ۵. دروغ در اعمال ۶. دروغ در مقامات دین. | ||
دروغ در گفتار: هر زمان انسان | دروغ در گفتار: هر زمان انسان خبری مخالف با واقع را ابراز کند به دروغ در گفتار دچار شده است. شخصی که به خوی دروغگویی مبتلا میشود، قلم، زبان و رفتارش محور دروغ میچرخد. حضرت علی(ع) فرمود: هیچ عادت و خلقی زشتتر از دروغ نیست.<ref>تمیمی آمدی، عبدالواحد بن محمّد، غررالحکم ودررالکلم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، قم، بیتا</ref> | ||
دروغ در | دروغ در نیت: گاه انسان تصمیم میگیرد کار نیکوئی یا هرامر خیر دیگری انجام دهد، اما نیت او بر انجام آن کار فقط خداوند تبارک و تعالی نیست بلکه در تصمیم او خواستههای نفسانی و غیر خدایی در آن ریشه دارد که به این حالت دروغ در نیت گفته میشود. | ||
دروغ در عزم: گاه انسان | دروغ در عزم: گاه انسان تصمیم میگیرد کار خیری را برای نزدیک شدن به خدا انجام دهد اما در همین تصمیم به دلیل وجود خللی سستی میکند و در تصمیم خود صادق نیست که سرچشمه این سستی و تزلزل چیزی جز خواهشهای نفسانی نیست که به این حالت دروغ در عزم میگویند. | ||
دروغ در عمل: کذب در عمل به آن معنا است که انسان درظاهر | دروغ در عمل: کذب در عمل به آن معنا است که انسان درظاهر حالتی به خود بگیرد که گویای وجود صفتی در باطن اوست حال آنکه از چنان صفتی برخوردار نیست که به این عدم هماهنگی ظاهر و باطن کذب در عمل میگویند.<ref>اخلاق الاهی، آفات زبان، جلد چهارم، استاد آیت الله مجتبی تهرانی، ص۸۲ـ ۸۳ـ ۸۴ـ ۸۵ـ ۸۶ـ ۸۷ـ</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{پانویس}} | |||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = | ||
| تیترها = | | تیترها = | ||
| ویرایش = | | ویرایش = | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی = | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت = | ||
| کیفیت = | | کیفیت = | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |
نسخهٔ ۱۸ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۳:۴۰
دروغ چیست و دارای چه اقسامی است؟
یکی از بیماریهای مهم زبان که جامعه بزرگ بشر همیشه از آن آسیب دیده و رنج برده است بیماری تباه کننده دروغ است؛ بنابراین سزاوار است که زبان پیوسته تحت حکم عقل و شرع قرار گیرد. از آن جهت که طبع انسان تمایل دارد زبان را آزاد گذاشته، عنان آن را رها نماید، شرع مقدس به حفظ و کنترل آن بسیار تأکید نموده است تا از برخورد این دو تعادل حاصل شود.}}[۱]
دروغ و واژههای معادل آن از قبیل «کذب» و «افتراء» و «افک» به معنای خبر مخالف با واقع میباشند.
اقسام دروغ: از نظر دانشمندان اخلاق دروغ بر شش قسم است: ۱. دروغ در گفتار ۲. دروغ در نیت ۳. دروغ در عزم ۴. دروغ در وفا به عزم ۵. دروغ در اعمال ۶. دروغ در مقامات دین.
دروغ در گفتار: هر زمان انسان خبری مخالف با واقع را ابراز کند به دروغ در گفتار دچار شده است. شخصی که به خوی دروغگویی مبتلا میشود، قلم، زبان و رفتارش محور دروغ میچرخد. حضرت علی(ع) فرمود: هیچ عادت و خلقی زشتتر از دروغ نیست.[۲]
دروغ در نیت: گاه انسان تصمیم میگیرد کار نیکوئی یا هرامر خیر دیگری انجام دهد، اما نیت او بر انجام آن کار فقط خداوند تبارک و تعالی نیست بلکه در تصمیم او خواستههای نفسانی و غیر خدایی در آن ریشه دارد که به این حالت دروغ در نیت گفته میشود.
دروغ در عزم: گاه انسان تصمیم میگیرد کار خیری را برای نزدیک شدن به خدا انجام دهد اما در همین تصمیم به دلیل وجود خللی سستی میکند و در تصمیم خود صادق نیست که سرچشمه این سستی و تزلزل چیزی جز خواهشهای نفسانی نیست که به این حالت دروغ در عزم میگویند.
دروغ در عمل: کذب در عمل به آن معنا است که انسان درظاهر حالتی به خود بگیرد که گویای وجود صفتی در باطن اوست حال آنکه از چنان صفتی برخوردار نیست که به این عدم هماهنگی ظاهر و باطن کذب در عمل میگویند.[۳]