حکم حسادت در قلب: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۹ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۰

سؤال

آیا حسادتی که فقط در دل انسان است گناه محسوب می‌شود؟

در حدیث رفع القلم از پیامبر(ص) یکی از موارد نه‌گانه‌ای که مؤاخذه آن از امت برداشته شده، حسادتی است که با دست یا زبان ظاهر نشود. حسادت به خودی خود، تا زمانی که عکس العمل بیرونی نداشته و باعث زیان دیدن و ناراحتی کسی نشده باشد، گناه نیست.

البته وسوسه‌های نفس و شیطان فریبنده بوده، زمینه را برای گناه فراهم می‌کند؛ بنابراین سفارش شده از همان ابتدا جلوی آن گرفته شود. امام خمینی، در کتاب اربعین حدیث، هشدار داده روایاتی مانند حدیث رفع القلم، نباید مانع از مبارزه با حسد شود؛ زیرا به باور او کم اتفاق می‌افتد که حسد در نَفْس پیدا شود، ولی تولید فساد و گناه نکند.^[۱]

مطالعه بیشتر

حسد و دروغ، شهيد سيد عبدالحسين دستغيب.

منابع

↑ امام خمینی، اربعین حدیث، ص۱۱۲.

[1] امام خمینی، اربعین حدیث، ص۱۱۲.

[۱]

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 {{پایان سوال}}
 {{پاسخ}}
-در [[حدیث رفع القلم]] که از [[پیامبر(ص)]] روایت شده، مؤاخذه نُه چیز از امت او برداشته شده است. یکی از آن نه چیز، [[حسادت|حسادتی]] است که با دست یا زبان ظاهر نشود؛ بنابراین، حسادت به خودی خود، تا زمانی که عکس العمل بیرونی نداشته و باعث زیان دیدن و ناراحتی کسی نشده باشد، [[گناه]] محسوب نمی‌شود.
+در [[حدیث رفع القلم]] از [[پیامبر(ص)]] یکی از موارد نه‌گانه‌ای که مؤاخذه آن از امت برداشته شده، [[حسادت|حسادتی]] است که با دست یا زبان ظاهر نشود. حسادت به خودی خود، تا زمانی که عکس العمل بیرونی نداشته و باعث زیان دیدن و ناراحتی کسی نشده باشد، [[گناه]] نیست.
 البته [[وسوسه|وسوسه‌های]] نفس و [[شیطان]] فریبنده بوده، زمینه را برای گناه فراهم می‌کند؛ بنابراین سفارش شده از همان ابتدا جلوی آن گرفته شود. [[امام خمینی]]، در کتاب اربعین حدیث، هشدار داده روایاتی مانند حدیث رفع القلم، نباید مانع از [[راه‌های مبارزه با حسد|مبارزه با حسد]] شود؛ زیرا به باور او کم اتفاق می‌افتد که حسد در [[نفس|نَفْس]] پیدا شود، ولی تولید [[فساد]] و گناه نکند.<ref>امام خمینی، اربعین حدیث، ص۱۱۲.</ref>