قوارع: تفاوت میان نسخه‌ها

(بارگذاری عکس کتابی مرتبط با مدخل)
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
قوارع القرآن را توضيح دهيد؟
قوارع القرآن را توضیح دهید؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
[[پرونده:قوارع القرآن.jpg|بندانگشتی|کتاب قوارع القرآن نوشته ابی عمرو محمد بن یحیی بن الحسن درباره خواص برخی از سوره‌ها و آیات]]
[[پرونده:قوارع القرآن.jpg|بندانگشتی|کتاب قوارع القرآن نوشته ابی عمرو محمد بن یحیی بن الحسن درباره خواص برخی از سوره‌ها و آیات]]
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''قوارع''' جمعِ قارعه از مادة «قرع» به معناي كوبيدن و كوفتن است. به تازيانه «مِقَرعَهَ» و كوبنده را «قارع» گويند. قيامت را از آن جهت «قارعهَ» گويند كه با گرفتاري‌هايش جهان و مردم را مي‌كوبد.<ref> ابن منظور، لسان العرب، بيروت، داراحياء التراث العربي، 1408 هـ .ق، ج 11، ماده قرع. </ref>
'''قوارع''' جمعِ قارعه از مادة «قرع» به معنای کوبیدن و کوفتن است. به تازیانه «مِقَرعَهَ» و کوبنده را «قارع» گویند. قیامت را از آن جهت «قارعهَ» گویند که با گرفتاری‌هایش جهان و مردم را می‌کوبد.<ref>ابن منظور، لسان العرب، بیروت، داراحیاء التراث العربی، 1408 هـ. ق، ج 11، ماده قرع.</ref>


[[معوذتین|سورة معوذتين]]، [[سورة يس]]، [[آیة الکرسی|آيه الكرسي]] و دو آخر سوره بقره<ref> سوره بقره: آیه285 و 286</ref>، قوارع يعني كوبندگان ناميده شده‌اند؛ چرا كه قرائت کننده اين سوره‌ها و آيات با تمسك به اين آيات و سوره‌ها در پناه و حمايت خداوند متعال قرار مي گيرند و شيطان به واسطة اين آيات وسوره‌ها كوبيده و تسلطش به مومنان از بين مي‌رود. <ref> سيوطي، جلال الدين عبدالرحمن، الاتقان في علوم القرآن، ترجمة سيد مهدي حائري قزويني، تهران، انتشارات سپهر، چاپ اول، 1363، ج 1، ص200. </ref>
[[معوذتین|سورة معوذتین]]، [[سورة یس]]، [[آیة الکرسی|آیه الکرسی]] و دو آخر سوره بقره،<ref>سوره بقره: آیه285 و 286</ref> قوارع یعنی کوبندگان نامیده شده‌اند؛ چرا که قرائت کننده این سوره‌ها و آیات با تمسک به این آیات و سوره‌ها در پناه و حمایت خداوند متعال قرار می‌گیرند و شیطان به واسطة این آیات وسوره‌ها کوبیده و تسلطش به مؤمنان از بین می‌رود.<ref>سیوطی، جلال الدین عبدالرحمن، الاتقان فی علوم القرآن، ترجمة سید مهدی حائری قزوینی، تهران، انتشارات سپهر، چاپ اول، 1363، ج 1، ص200.</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}



نسخهٔ ‏۵ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۱

سؤال

قوارع القرآن را توضیح دهید؟

کتاب قوارع القرآن نوشته ابی عمرو محمد بن یحیی بن الحسن درباره خواص برخی از سوره‌ها و آیات

قوارع جمعِ قارعه از مادة «قرع» به معنای کوبیدن و کوفتن است. به تازیانه «مِقَرعَهَ» و کوبنده را «قارع» گویند. قیامت را از آن جهت «قارعهَ» گویند که با گرفتاری‌هایش جهان و مردم را می‌کوبد.[۱]

سورة معوذتین، سورة یس، آیه الکرسی و دو آخر سوره بقره،[۲] قوارع یعنی کوبندگان نامیده شده‌اند؛ چرا که قرائت کننده این سوره‌ها و آیات با تمسک به این آیات و سوره‌ها در پناه و حمایت خداوند متعال قرار می‌گیرند و شیطان به واسطة این آیات وسوره‌ها کوبیده و تسلطش به مؤمنان از بین می‌رود.[۳]


منابع

  1. ابن منظور، لسان العرب، بیروت، داراحیاء التراث العربی، 1408 هـ. ق، ج 11، ماده قرع.
  2. سوره بقره: آیه285 و 286
  3. سیوطی، جلال الدین عبدالرحمن، الاتقان فی علوم القرآن، ترجمة سید مهدی حائری قزوینی، تهران، انتشارات سپهر، چاپ اول، 1363، ج 1، ص200.