مذاهب و فرقه‌های مسیحیت: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(لینکدهی و ویرایش.)
خط ۱۱: خط ۱۱:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}


اکثر مسیحیان در یکی از سه شاخه مهم مسیحیت قرار می‌گیرند:
== فرقه‌های اصلی‌ ==
بیشتر [[مسیحیت|مسیحیان]] در یکی از این سه شاخه قرار می‌گیرند:


*کاتولیک
*کاتولیک
*ارتدکس
*اُرْتُدُکْس
*پروتستان
*پُروتِستان
   
   
این فرقه‌ها (به جزو گروه‌های کوچکی در فرقه پروتستان) مسیح را خدای متجسد و شخص دوم تثلیث می‌دانند.<ref>ادیب آل علی، سید محمد، مسیحیت، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم، چاپ سپهر قم، اول، ص۱۱۱.</ref>  
این فرقه‌ها (به جز گروه‌های کوچکی در فرقه پروتستان) [[مسیح]] را خدای مُتَجَسَّد (به صورت جسم درآمده) و شخص دومِ خدایان سه‌گانه می‌دانند.<ref>ادیب آل علی، سید محمد، مسیحیت، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم، چاپ سپهر قم، اول، ص۱۱۱.</ref>


اما تقسیمات دیگری نیز وجود دارند که برخی از نظر اعتقادی و برخی دیگر از نظر قومی با دیگر مسیحیان تفاوت دارند و کلیسای خاص خود را تأسیس نموده‌اند. تاریخچه برخی از این گروه‌ها به دوران اولیه مسیحیت بازمی‌گردد:
== دیگر تقسیمات ==
*کلیسای ارامنه: بیشتر جمعیت آنان در ارمنستان زندگی می‌کنند و تعداد آن‌ها به چند میلیون می‌رسد. کلیسای ارامنه از لحاظ اصول اعتقادی و شعائری نظیر کلیسای ارتدکس است. وجه تمایز آنان بیشتر قومی بوده و در میان کلیسای آنان نیز معتقد به دو گروه دیگر کاتولیک و پروتستان دیده می‌شود. در ایران در منطقه جلفای اصفهان دارای خلیفه‌گری بوده و چند کلیسا نیز در تهران و تبریز از آنان وجود دارد. در حال حاضر سراسقف خلیفه‌گری ارامنه ایران در تهران مستقر است.
غیر از فرقه‌های اصلی مسیحیت، تقسیمات دیگری نیز برای مسیحیت وجود دارد، که تفاوت آنها از دید [[اعتقاد|اعتقادی]] یا قومی بوده و [[کلیسا|کلیسای]] خاص خود را تأسیس کرده‌اند. تاریخچه برخی از این گروه‌ها به دوران اولیه مسیحیت بازمی‌گردد:
*کلیسای آشوری (نسطوری): آنان کمتر از یک میلیون نفر جمعیت داشته و در عراق و ایران زندگی می‌کنند. کلیساهای آنان بسیار ساده و از به کار بردن تمثال‌ها خودداری می‌کنند. آنان نیز خود را از قوم آشور دانسته و از هر سه گروه عمده مسیحیت در میان پیروان آن وجود دارد. قدیمی‌ترین کلیسای آنان با نام مریم مقدس که با نام ننه مریم شناخته می‌شود در ارومیه بوده و اعتقاد دارند که این کلیسا توسط شاگران عیسی بنا نهاده شده است.
*'''کلیسای ارامنه''': بیشتر جمعیت ارامنه در [[ارمنستان]] است و تعداد آن‌ها به چند میلیون می‌رسد. کلیسای ارامنه از نظر اصول اعتقادی نظیر کلیسای ارتدکس است. تفاوت آنان بیشتر قومی بوده و در میان کلیسای آنان، معتقد به دو گروه کاتولیک و پروتستان نیز دیده می‌شود. ارامنه در [[ایران]] در منطقه جلفای اصفهان، دارای خلیفه‌گری بوده و چند کلیسا نیز در تهران و تبریز از آنان وجود دارد. در حال حاضر سراُسقف خلیفه‌گری ارامنهٔ ایران در تهران مستقر است.
*کلیسای یعقوبی: این گروه در اصل متعلق به سوریه بوده و پیروان آن به «یک طبیعتی» اعتقاد دارند.
*'''کلیسای آشوری''' (نسطوری): آشوری‌ها کمتر از یک میلیون نفر جمعیت داشته و در [[عراق]] و ایران زندگی می‌کنند. کلیساهای آنان بسیار ساده بوده و در آن از [[تمثال|تمثال‌]] استفاده نمی‌شود. در میان آنها نیز، هر سه فرقه مسیحیت وجود دارد. قدیمی‌ترین کلیسای آنان، با نام [[حضرت مریم(س)|مریم مقدس]] که با نام «ننه مریم» شناخته می‌شود و در ارومیه قرار دارد. به باور آنها، این کلیسا توسط شاگردان [[حضرت عیسی(ع)]] ساخته شده است.
*کلیسای قبطی: کلیسای قدیمی مصر است که در سال ۴۵۱ م با رد اصول و شورای کالسدون، مستقل شد.<ref>سلیمانی اردستانی، عبدالرحیم، مسیحیت، انتشارات زلال کوثر، چاپ اول زمستان ۸۱ قم، ص۱۶۰.</ref>
*'''کلیسای یعقوبی''': این گروه در اصل متعلق به [[سوریه]] بوده و پیروان آن به «یک طبیعتی» اعتقاد دارند.
*کلیسای مارونی: این کلیسا در لبنان بوده و اعتقاداتی نزدیک به اعتقادات کلیسای سوریه را دارند. مسیحیان در لبنان به صورت پراکنده در تمام مناطق آن زندگی می‌کنند. اما منطقه جونیه لبنان منطقه‌ای مسیحی نشین شناخته می‌شود.
*'''کلیسای قِبطی''': کلیسای قدیمی [[مصر]] است که در سال ۴۵۱م با رد اصول و شورای کالسدون، مستقل شد.<ref>سلیمانی اردستانی، عبدالرحیم، مسیحیت، انتشارات زلال کوثر، چاپ اول زمستان ۸۱ قم، ص۱۶۰.</ref>
*'''کلیسای مارونی''': این کلیسا در [[لبنان]] بوده و اعتقاداتی نزدیک به اعتقادات کلیسای سوریه را دارند. مسیحیان در لبنان به صورت پراکنده در تمام مناطق آن زندگی می‌کنند؛ ولی منطقه جونیه لبنان، منطقه‌ای مسیحی‌نشین شناخته می‌شود.


گروه‌های زیاد دیگری نیز هستند که بیشتر از کلیسای پروتستان بوده و دارای آداب و رسوم خاصی شده‌اند.
گروه‌های زیاد دیگری نیز هستند که بیشتر از کلیسای پروتستان بوده و دارای آداب و رسوم خاصی شده‌اند.

نسخهٔ ‏۱۶ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۱:۵۷

سؤال

فرقه‌های مسیحیت را نام ببرید؟


فرقه‌های اصلی‌

بیشتر مسیحیان در یکی از این سه شاخه قرار می‌گیرند:

  • کاتولیک
  • اُرْتُدُکْس
  • پُروتِستان

این فرقه‌ها (به جز گروه‌های کوچکی در فرقه پروتستان) مسیح را خدای مُتَجَسَّد (به صورت جسم درآمده) و شخص دومِ خدایان سه‌گانه می‌دانند.[۱]

دیگر تقسیمات

غیر از فرقه‌های اصلی مسیحیت، تقسیمات دیگری نیز برای مسیحیت وجود دارد، که تفاوت آنها از دید اعتقادی یا قومی بوده و کلیسای خاص خود را تأسیس کرده‌اند. تاریخچه برخی از این گروه‌ها به دوران اولیه مسیحیت بازمی‌گردد:

  • کلیسای ارامنه: بیشتر جمعیت ارامنه در ارمنستان است و تعداد آن‌ها به چند میلیون می‌رسد. کلیسای ارامنه از نظر اصول اعتقادی نظیر کلیسای ارتدکس است. تفاوت آنان بیشتر قومی بوده و در میان کلیسای آنان، معتقد به دو گروه کاتولیک و پروتستان نیز دیده می‌شود. ارامنه در ایران در منطقه جلفای اصفهان، دارای خلیفه‌گری بوده و چند کلیسا نیز در تهران و تبریز از آنان وجود دارد. در حال حاضر سراُسقف خلیفه‌گری ارامنهٔ ایران در تهران مستقر است.
  • کلیسای آشوری (نسطوری): آشوری‌ها کمتر از یک میلیون نفر جمعیت داشته و در عراق و ایران زندگی می‌کنند. کلیساهای آنان بسیار ساده بوده و در آن از تمثال‌ استفاده نمی‌شود. در میان آنها نیز، هر سه فرقه مسیحیت وجود دارد. قدیمی‌ترین کلیسای آنان، با نام مریم مقدس که با نام «ننه مریم» شناخته می‌شود و در ارومیه قرار دارد. به باور آنها، این کلیسا توسط شاگردان حضرت عیسی(ع) ساخته شده است.
  • کلیسای یعقوبی: این گروه در اصل متعلق به سوریه بوده و پیروان آن به «یک طبیعتی» اعتقاد دارند.
  • کلیسای قِبطی: کلیسای قدیمی مصر است که در سال ۴۵۱م با رد اصول و شورای کالسدون، مستقل شد.[۲]
  • کلیسای مارونی: این کلیسا در لبنان بوده و اعتقاداتی نزدیک به اعتقادات کلیسای سوریه را دارند. مسیحیان در لبنان به صورت پراکنده در تمام مناطق آن زندگی می‌کنند؛ ولی منطقه جونیه لبنان، منطقه‌ای مسیحی‌نشین شناخته می‌شود.

گروه‌های زیاد دیگری نیز هستند که بیشتر از کلیسای پروتستان بوده و دارای آداب و رسوم خاصی شده‌اند.

منابع

  1. ادیب آل علی، سید محمد، مسیحیت، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم، چاپ سپهر قم، اول، ص۱۱۱.
  2. سلیمانی اردستانی، عبدالرحیم، مسیحیت، انتشارات زلال کوثر، چاپ اول زمستان ۸۱ قم، ص۱۶۰.