کاسب حبیب خدا است: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (Rezapour صفحهٔ ضربالمثل کاسب حبیب خدا است را به کاسب حبیب خدا است که تغییرمسیر بود منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۵
کاسب حبیب خدا است ضربالمثلی در زبان فارسی، که به برخی روایات، شباهت دارد. بر اساس روایات، خدا افرادی که برای کسب روزی حلال تلاش میکنند، دوست دارد و در این بین، فرقی بین شغلهای مختلف نیست. در روایات از پیامبر اسلام نقل شده: «اَلْکاسِبُ بِیَدِهِ حَبیبُ الله؛ هر کسی با دست خود کسب مال کند، دوست خدا است».[۱]
مراد از کاسب را نه تاجر، بلکه هر کسی که دنبال کسب مال است، دانستهاند. در احادیث، ویژگیهایی را برای کسب روزی حلال مانند راستگویی، رعایت انصاف، امانتداری و پرهیز از قسم خوردن بیان شده است.
احادیث مشابه
احادیثی در منابع روایی آمده که از نظر محتوایی با ضربالمثل کاسب حبیب خدا است، شباهت دارد:
- پیامبر(ص) «اَلْکاسِبُ بِیَدِهِ حَبیبُ الله؛ هر کسی با دست خود کسب مال کند، دوست خدا است».[۱]
- در روایتی دیگر، هر صاحب حرفهای که امانتدار باشد، دوست خدا معرفی شده است.[۲]
- حضرت داوود(ع): خدا کسی را که کار میکند و از مزد کارش روزی میخورد، دوست دارد.[۳]
مراد از کلمه کاسب را تاجر ندانستهاند، بلکه معتقدند این کلمه شامل هر کسی که دنبال کسب مال باشد، میشود؛ چه از راه تجارت باشد و چه از راهی غیر آن.[۴]
ویژگیهای کسب محبوب خدا
کسب مال را هنگامی که از راه حلال باشد، مورد رضایت و محبت خداوند دانستهاند. براین اساس کسانی که از راهِ شغلهای حرام مانند شرابسازی، ساخت ابزار قمار و رباخواری کسب مال میکنند محبوب خدا نیستند. در روایات، ویژگیهایی برای محبوب خداشدن بوسیله کسب مال گفته شده است:
- راستگویی در شغلهایی مانند تجارت[۵]
- مبالغه نکردن در ستایش از جنس خود هنگام فروش[۱]
- بد نگفتن از جنس دیگران هنگام خرید[۱]
- صمیمی بودن با خریداران[۶]
- پرهیز از قسم خوردن[۶]
- انصاف با مظلومان[۶]
- پرهیز از ظلم کردن[۶]
- رعایت انصاف[۶]
- پرهیز از احتکار[۷]
- امانتداری[۸]
- عمل کردن به وعده[۱]
- سختگیری نکردن در مطالبه قرض[۱]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ پاینده، ابو القاسم، نهج الفصاحه، دنیای دانش، تهران، چاپ: چهارم، ۱۳۸۲ش، ص۶۱۸. خطای یادکرد: برچسب
<ref>
نامعتبر؛ نام «:0» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شدهاست - ↑ ابن بابویه، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، قم، انتشارات اسلامی، قم، چاپ: دوم، ۱۴۱۳ ق،؛ ج۳، ص۱۵۸.
- ↑ ورام بن أبی فراس، مسعود بن عیسی، مجموعه ورّام، قم، مکتبه فقیه، قم، چاپ: اول، ۱۴۱۰ ق، ج۱؛ ص۴۲.
- ↑ ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن، ذیل واژه کسب، ج۴، ص۲۱.
- ↑ بروجردی، آقا حسین، جامع أحادیث الشیعه، تهران، فرهنگ سبز، تهران، چاپ: اول، ۱۳۸۶ ش، ج۲۳، ص۲۲۸.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ ۶٫۳ ۶٫۴ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الإسلامیه، تهران، چاپ: چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۵، ص۱۵۱.
- ↑ مستغفری، جعفر بن محمد، طبّ النبیّ (صلّی الله علیه و آله و سلّم)، نجف، مکتبه الحیدریه، نجف، چاپ: اول، ۱۳۸۵ ق، ص ۲۲.
- ↑ ابن بابویه، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، پیشین، انتشارات اسلامی، قم، چاپ: دوم، ۱۴۱۳ ق. ج۳؛ ص۱۵۸.