انواع تلقین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
تلقین سه قسم است که هر یک در جای مخصوص به خود خوانده می‌شود؛ تلقین اول هنگام جان دادن، تلقین دوم هنگامی که صورت جنازه را در قبر به خاک گذاشتند و سوم هنگامی که قبر را پوشانیدند.<ref>ر.ک: میر احمد نی ریزی، گفتگو پیرامون قبر، ص۱۳۷.</ref> | تلقین سه قسم است که هر یک در جای مخصوص به خود خوانده می‌شود؛ تلقین اول هنگام جان دادن، تلقین دوم هنگامی که صورت جنازه را در قبر به خاک گذاشتند و سوم هنگامی که قبر را پوشانیدند.<ref>ر.ک: میر احمد نی ریزی، گفتگو پیرامون قبر، ص۱۳۷.</ref> | ||
'''تلقین در زمان جان دادن''' | '''تلقین در زمان جان دادن''' | ||
رسول خدا(ص) در بخشی از آخرین خطبه‌ی خود فرمودن که هرگاه نفس به این‌جا (با دست اشاره به گلو کردند) رسید و شخص در آن لحظه توبه کند، توبه‌ی او پذیرفته می‌شود.<ref>ر.ک: وسائل الشیعه، ج۲، ص۶۶۲ ـ ۶۶۸.</ref> بر همین اساس، در روایات سفارش شده به فرد در حال احتضار، توبه، استغفار، شهادتین،<ref>الفروع من الکافی، ج۳، ص۱۲۳، ح ۶: «لا اله الّا اللّه و انّ محمداً رسول اللّه را تلقین کنید تا بمیرند».</ref> کلمات فرج<ref>کلمات فرج: «لا اله الّا اللّه العلیّ العظیم، لا اله الّا الحلیم الکریم، سبحان اللّه ربّ السموات السبع و ربّ الارضین السبع و ما بینهما و ربّ العرش العظیم و الحمد للّه ربّ العالمین»; الفروع من الکافی، ج۳، ص۱۲۴، ح ۷ و ۹.</ref> و دعاهای دیگری<ref>الفروع من الکافی، ج۳، ص۱۲۵، ح ۱۰.</ref> را تلقین کنید. | رسول خدا(ص) در بخشی از آخرین خطبه‌ی خود فرمودن که هرگاه نفس به این‌جا (با دست اشاره به گلو کردند) رسید و شخص در آن لحظه توبه کند، توبه‌ی او پذیرفته می‌شود.<ref>ر.ک: وسائل الشیعه، ج۲، ص۶۶۲ ـ ۶۶۸.</ref> بر همین اساس، در روایات سفارش شده به فرد در حال احتضار، توبه، استغفار، شهادتین،<ref>الفروع من الکافی، ج۳، ص۱۲۳، ح ۶: «لا اله الّا اللّه و انّ محمداً رسول اللّه را تلقین کنید تا بمیرند».</ref> کلمات فرج<ref>کلمات فرج: «لا اله الّا اللّه العلیّ العظیم، لا اله الّا الحلیم الکریم، سبحان اللّه ربّ السموات السبع و ربّ الارضین السبع و ما بینهما و ربّ العرش العظیم و الحمد للّه ربّ العالمین»; الفروع من الکافی، ج۳، ص۱۲۴، ح ۷ و ۹.</ref> و دعاهای دیگری<ref>الفروع من الکافی، ج۳، ص۱۲۵، ح ۱۰.</ref> را تلقین کنید. | ||
امام باقر(ع) توصیه کرده‌اند به مردگان خود، هنگام مرگ، شهادتین و ولایت را تلقین کنید.<ref>الفروع من الکافی، ج۳، ص۱۲۳، حدیث ۵.</ref> | امام باقر(ع) توصیه کرده‌اند به مردگان خود، هنگام مرگ، شهادتین و ولایت را تلقین کنید.<ref>الفروع من الکافی، ج۳، ص۱۲۳، حدیث ۵.</ref> | ||
'''تلقین هنگامی که صورت جنازه بر خاک است''' | '''تلقین هنگامی که صورت جنازه بر خاک است''' | ||
وقتی صورت میت در خاک قبر گذاشته و قبر آماده ی پوشاندن شد. امام صادق(ع) فرمود: | وقتی صورت میت در خاک قبر گذاشته و قبر آماده ی پوشاندن شد. امام صادق(ع) فرمود: | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۶: | ||
آن گاه که میت را در لحد گذاشتی، دست بر شانه ی راست او بزن و بگو: «رضیت بالاسلام دیناً و بمحمّد(ص) نبیّا و بعلیّ(ع) اماماً و سمّ امام زمانه (اسم امام عصر میت را بگو).<ref>الفروع من الکافی، ج۳، ص۱۹۶، ح۷.</ref> | آن گاه که میت را در لحد گذاشتی، دست بر شانه ی راست او بزن و بگو: «رضیت بالاسلام دیناً و بمحمّد(ص) نبیّا و بعلیّ(ع) اماماً و سمّ امام زمانه (اسم امام عصر میت را بگو).<ref>الفروع من الکافی، ج۳، ص۱۹۶، ح۷.</ref> | ||
'''تلقین پس از پوشاندن دفن''' | '''تلقین پس از پوشاندن دفن''' | ||
وقتی تشییع کننده‌ها به سوی خانه برگشتند، یکی از نزدیکان با صدای بلند، کنار قبر بگوید: «ای فلانی، فرزند فلانی (نام شخص مرده و نام پدرش را بگوید) آیا هنگام جدایی از ما برعهد و پیمان خود بودی که همان شهادت به یگانگی خدا و بندگی و رسالت محمد(ص) و وصایت علی بود و ]شهادت به اینکه[ آنچه پیامبر(ص) آورده است همه بر حق بود و... .<ref>وسائل الشیعه، ج۲، ص۸۶۳، ابواب دفن، باب ۳۵، ح ۱; و شیخ عباس قمی، منازل الآخره، ص۳۰ و ۳۱.</ref> | وقتی تشییع کننده‌ها به سوی خانه برگشتند، یکی از نزدیکان با صدای بلند، کنار قبر بگوید: «ای فلانی، فرزند فلانی (نام شخص مرده و نام پدرش را بگوید) آیا هنگام جدایی از ما برعهد و پیمان خود بودی که همان شهادت به یگانگی خدا و بندگی و رسالت محمد(ص) و وصایت علی بود و ]شهادت به اینکه[ آنچه پیامبر(ص) آورده است همه بر حق بود و... .<ref>وسائل الشیعه، ج۲، ص۸۶۳، ابواب دفن، باب ۳۵، ح ۱; و شیخ عباس قمی، منازل الآخره، ص۳۰ و ۳۱.</ref> | ||
نسخهٔ ۱۹ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۰۳
 | این مقاله هماکنون به دست Rezapour در حال ویرایش است. |
انواع تلقین چیست؟
تلقین سه قسم است که هر یک در جای مخصوص به خود خوانده می‌شود؛ تلقین اول هنگام جان دادن، تلقین دوم هنگامی که صورت جنازه را در قبر به خاک گذاشتند و سوم هنگامی که قبر را پوشانیدند.[۱]
تلقین در زمان جان دادن
رسول خدا(ص) در بخشی از آخرین خطبه‌ی خود فرمودن که هرگاه نفس به این‌جا (با دست اشاره به گلو کردند) رسید و شخص در آن لحظه توبه کند، توبه‌ی او پذیرفته می‌شود.[۲] بر همین اساس، در روایات سفارش شده به فرد در حال احتضار، توبه، استغفار، شهادتین،[۳] کلمات فرج[۴] و دعاهای دیگری[۵] را تلقین کنید.
امام باقر(ع) توصیه کرده‌اند به مردگان خود، هنگام مرگ، شهادتین و ولایت را تلقین کنید.[۶]
تلقین هنگامی که صورت جنازه بر خاک است
وقتی صورت میت در خاک قبر گذاشته و قبر آماده ی پوشاندن شد. امام صادق(ع) فرمود:
وقتی میت را در لحد گذاشتی، دست بر گوش او بگذار و بگو: «الله پروردگار تو، اسلام دین تو، محمد پیامبر تو، قرآن کتاب تو و علیّ امام تو است».[۷]
در حدیث دیگر فرمود:
دهان را به گوش میت در قبر نزدیک کند و سه بار بگوید: «بشنو و بفهم، خدا پروردگار تو... .[۸]
در حدیث دیگر آمده است:
آن گاه که میت را در لحد گذاشتی، دست بر شانه ی راست او بزن و بگو: «رضیت بالاسلام دیناً و بمحمّد(ص) نبیّا و بعلیّ(ع) اماماً و سمّ امام زمانه (اسم امام عصر میت را بگو).[۹]
تلقین پس از پوشاندن دفن
وقتی تشییع کننده‌ها به سوی خانه برگشتند، یکی از نزدیکان با صدای بلند، کنار قبر بگوید: «ای فلانی، فرزند فلانی (نام شخص مرده و نام پدرش را بگوید) آیا هنگام جدایی از ما برعهد و پیمان خود بودی که همان شهادت به یگانگی خدا و بندگی و رسالت محمد(ص) و وصایت علی بود و ]شهادت به اینکه[ آنچه پیامبر(ص) آورده است همه بر حق بود و... .[۱۰]
طبرانی از محدثان اهل سنت از رسول خدا(ص) نقل می‌کند: هر گاه یکی از برادران شما درگذشت و خاک بر او پهن کردید، یکی از شما بالای قبر او بایستد، پس بگوید: «ای فلانی فرزند فلانی (نام او نام پدرش)... به یادآور آنچه را که بر اساس آن از دنیا بیرون رفتی! شهادتِ لا اله الّا اللّه و محمداً عبده و رسوله، الله پروردگارت، اسلام دینت، محمد نبیّت و قرآن امامت; نکیر و منکر دست همدیگر را می‌گیرند و می‌گویند برویم که حجّتش را به او تلقین کردند».[۱۱]
منابع
- ↑ ر.ک: میر احمد نی ریزی، گفتگو پیرامون قبر، ص۱۳۷.
- ↑ ر.ک: وسائل الشیعه، ج۲، ص۶۶۲ ـ ۶۶۸.
- ↑ الفروع من الکافی، ج۳، ص۱۲۳، ح ۶: «لا اله الّا اللّه و انّ محمداً رسول اللّه را تلقین کنید تا بمیرند».
- ↑ کلمات فرج: «لا اله الّا اللّه العلیّ العظیم، لا اله الّا الحلیم الکریم، سبحان اللّه ربّ السموات السبع و ربّ الارضین السبع و ما بینهما و ربّ العرش العظیم و الحمد للّه ربّ العالمین»; الفروع من الکافی، ج۳، ص۱۲۴، ح ۷ و ۹.
- ↑ الفروع من الکافی، ج۳، ص۱۲۵، ح ۱۰.
- ↑ الفروع من الکافی، ج۳، ص۱۲۳، حدیث ۵.
- ↑ الفروع من الکافی، ج۳، ص۱۹۵.
- ↑ الفروع من الکافی، ج۳، ص۱۹۵، ح۵.
- ↑ الفروع من الکافی، ج۳، ص۱۹۶، ح۷.
- ↑ وسائل الشیعه، ج۲، ص۸۶۳، ابواب دفن، باب ۳۵، ح ۱; و شیخ عباس قمی، منازل الآخره، ص۳۰ و ۳۱.
- ↑ سیوطی، شرح الصدور، ص۱۵۴.