فضیلت تشییع جنازه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
خط ۱۲: | خط ۱۱: | ||
[[امام على(ع)]] در تشييع جنازهاى شنيد كه مردى مىخندد، فرمود: «گويى كه مرگ را در اين جهان براى ديگران رقم زده اند».<ref name=":1" /> سپس اخطار میدهد که این جنازههایی که تشییع میشوند، باز نمیگردند و ما نیز در این دنیا جاودانه نخواهیم بود.<ref name=":1">صبحي صالح، نهج البلاغة، حکمت ۱۲۲، ص۴۹۰.</ref> | [[امام على(ع)]] در تشييع جنازهاى شنيد كه مردى مىخندد، فرمود: «گويى كه مرگ را در اين جهان براى ديگران رقم زده اند».<ref name=":1" /> سپس اخطار میدهد که این جنازههایی که تشییع میشوند، باز نمیگردند و ما نیز در این دنیا جاودانه نخواهیم بود.<ref name=":1">صبحي صالح، نهج البلاغة، حکمت ۱۲۲، ص۴۹۰.</ref> | ||
== بخشش گناهان تشییعکننده و تشییعشونده == | == بخشش گناهان تشییعکننده و تشییعشونده == | ||
يكى از فوايد تشييع جنازه را ثوابى دانستهاند كه نصيب شركت كنندگان مىشود.<ref>الانوار النعمانيه، ص۲۲۰.</ref> [[امام باقر(ع)]] نیز در روایاتی، چهار شفاعت را برای تشییع کننده دانستهاند.<ref>سفینة البحار و مدینة | يكى از فوايد تشييع جنازه را ثوابى دانستهاند كه نصيب شركت كنندگان مىشود.<ref>الانوار النعمانيه، ص۲۲۰.</ref> [[امام باقر(ع)]] نیز در روایاتی، چهار شفاعت را برای تشییع کننده دانستهاند.<ref>قمی، شیخ عباس، سفینة البحار و مدینة الحکم، نشر اسوه، ج۴، ص۵۶۵.</ref> و آورده که فرشتگان، به تشییع کنندگان وعده [[بهشت]] میدهند.<ref name=":0">کلینی، الكافي، ۱۴۰۷، ج۳، ص۱۷۲.</ref> | ||
در روایت دیگری نقل شده که هر فردی، جنازهى مؤمنى را تا دفن همراهى كند، خداوند در [[قيامت]]، هفتاد فرشته را بر او میگمارد كه او را همراهى کرده و برايش استغفار كنند.<ref>محمد باقر مجلسى، زاد المعاد، ص۵۴ و ۵۵.</ref> | در روایت دیگری نقل شده که هر فردی، جنازهى مؤمنى را تا دفن همراهى كند، خداوند در [[قيامت]]، هفتاد فرشته را بر او میگمارد كه او را همراهى کرده و برايش استغفار كنند.<ref>محمد باقر مجلسى، زاد المعاد، ص۵۴ و ۵۵.</ref> |
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۴۶
آيا تشييع جنازه، براى ميت يا شركت كنندگان در مراسم تشييع، فايده اى دارد؟
توصیه به حضور در تشییع جنازه را به این جهت دانستهاند که افراد حاضر در آن، به یاد مرگ و آخرت میافتند. همچنین يكى از فوايد تشييع جنازه را ثوابى دانستهاند كه نصيب شركتكنندگان و فرد مرده میشود. پیامبر اسلام حضور در تشییع جنازه را توصیه کرد و معتقد بود این امر انسان را به یاد آخرت میاندازد. امام صادق(ع) به صاحبان عزا توصیه کرده که دیگران را از مرگ میت با خبر سازند تا در تشييع جنازه حاضر شوند، بر او نماز خوانند و اینگونه هم براى آنان، اجرى حاصل شود و هم استغفار برای فرد مرده باشد.
یاد مرگ و آخرت
برخی روایات در فایده تشییع جنازه، به یاد مرگ و آخرت افتادن را ذکر کردهاند: پیامبر حضور در تشییع جنازه را توصیه کرد؛ زیرا این امر انسان را به یاد آخرت میاندازد و براساس روایات، خود پیامبر زمانی که در تشییع جنازه شرکت میکرد اندوه او را میگرفت و کم سخن میگفت.[۱]
امام باقر(ع) حضور در تشییع جنازه را مقدم بر حضور در ولیمه دانسته؛ زیرا تشییع جنازه انسان را به یاد مرگ و آخرت میاندازد.[۳]
پیامبر اسلام به ابوذر غفاری توصیههایی در مورد تشییع جنازه داشته و به او تذکر داده که هرگاه در پى جنازهاى به راه افتادى، بايد عقلت با تفكّر و خشوع به آن مشغول شود و بدان كه تو نيز به او مى پيوندى.[۴]
امام على(ع) در تشييع جنازهاى شنيد كه مردى مىخندد، فرمود: «گويى كه مرگ را در اين جهان براى ديگران رقم زده اند».[۵] سپس اخطار میدهد که این جنازههایی که تشییع میشوند، باز نمیگردند و ما نیز در این دنیا جاودانه نخواهیم بود.[۵]
بخشش گناهان تشییعکننده و تشییعشونده
يكى از فوايد تشييع جنازه را ثوابى دانستهاند كه نصيب شركت كنندگان مىشود.[۶] امام باقر(ع) نیز در روایاتی، چهار شفاعت را برای تشییع کننده دانستهاند.[۷] و آورده که فرشتگان، به تشییع کنندگان وعده بهشت میدهند.[۸]
در روایت دیگری نقل شده که هر فردی، جنازهى مؤمنى را تا دفن همراهى كند، خداوند در قيامت، هفتاد فرشته را بر او میگمارد كه او را همراهى کرده و برايش استغفار كنند.[۹]
امام صادق(ع) به صاحبان عزا توصیه کرده که دیگران را از مرگ میت با خبر سازند تا در تشييع جنازه حاضر شوند، بر او نماز خوانند و اینگونه هم براى آنان اجرى حاصل شود و هم استغفار برای فرد مرده باشد.[۱۰]
امام باقر(ع) در روایتی آوردهاند که نخستين هديه به مومنی که فوت کرده وعده بهشت است و آمرزش هديه كسانى است كه او را تشييع كردند.[۸]
در تشییع جنازه، اصل را بر ارزش انسانی نهادهاند، در منابع نقل شده جنازهاى را میبردند در حالی که پيامبر و اصحابش نشسته بودند. حضرت و يارانش از جا برخاستند تا جنازه را بردند. به پیامبر گفتند این فرد یک یهودی بود و علت احترام پیامبر به جنازه چه بود؟ پیامبر گفتند: «آيا انسان نبود».[۱۱]
منابع
- ↑ شيخ عباس قمى، سفينه البحار، نشر اسوه، ج۴، ص۵۶۵.
- ↑ حسينى تهرانى، معادشناسى، ج۳، ص۳۴.
- ↑ علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۸، ص۲۸۴.
- ↑ طبرسی، مكارم الأخلاق، ۱۴۱۲ق، ص۴۶۵.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ صبحي صالح، نهج البلاغة، حکمت ۱۲۲، ص۴۹۰.
- ↑ الانوار النعمانيه، ص۲۲۰.
- ↑ قمی، شیخ عباس، سفینة البحار و مدینة الحکم، نشر اسوه، ج۴، ص۵۶۵.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ کلینی، الكافي، ۱۴۰۷، ج۳، ص۱۷۲.
- ↑ محمد باقر مجلسى، زاد المعاد، ص۵۴ و ۵۵.
- ↑ طبرسی، مكارم الأخلاق، ۱۴۱۲ق، ص۳۶۰.
- ↑ بحار الانوار، ج۱۸، ص۲۵۴.