آخرین امام

سؤال

چه دلیلی وجود دارد که امامت باید با حضرت ولی عصر(عج) خاتمه پیدا کند؟ آیا این عادلانه و حکیمانه است؟

مقام امامت از مهم‌ترین شئوون زندگی انسان‌ها در بخش‌های مربوط به دین و دنیا می‌باشد، شایستگی و دارا بودن اوصاف رهبری و پیشوائی انسان‌ها بیش از هر چیز دیگری در امام جامعه ضروری و لازم است. کسانی به مقام امامت و رهبری جوامع بشری می‌رسند که دارای خصوصیات و ویژگی‌های فوق‌العاده‌ای از قبیل عصمت، افضلیت، علم غیب و حق شفاعت باشند که دیگران فاقد آن هستند علاوه بر این؛ به اعتقاد شیعه امر امامت از جانب خداوند تعیین شده و به انتخاب او افرادی عهده‌دار این منصب الهی هستند. این افراد از طرف خداوند مشخص شده که به وسیله پیامبر(ص) به مردم معرفی شده‌اند. تعداد و اسامی دوازده امام در احادیث مختلفی از جمله حدیث جابر و حدیث دوازده خلیفه برای مردم بیان شده است و در این احادیث همانطور که امام علی(ع) به عنوان اولین امام معرفی شده، امام زمان(عج) هم به عنوان آخرین امام، خلیفه و ذخیره الهی در زمین مشخص شده‌اند. تعیین امام و رهبر پس از پیامبر(ص) برای مردم از جانب خداوند لطف است که مردم را به حال خویش رها نکرده‌اند، بنابراین تعیین امام زمان(ع) به عنوان آخرین امام، عادلانه و حکیمانه خواهد بود.

ختم امامت در امام دوازدهم

امامت از مهم‌ترین شئوون زندگی بشر در بخش‌های مختلف مربوط به دین و دنیای انسان‌ها است، لحاظ و رعایت اصل شایستگی و دارا بودن اوصاف رهبری و پیشوائی انسان‌ها بیش از هر چیز دیگر ضروری و لازم است. کسانی می‌توانند به مقام امامت و رهبری جوامع بشری، در بالاترین حد آن که مقام خلیفه اللهی است، برسند که دارای اوصاف و خصوصیات و ویژگی‌های فوق‌العاده باشند که دیگران فاقد آن هستند و این اوصاف و شایستگی را خداوند متعال بر اساس علم ازلی خود به همه امور می‌داند و لذا بر اساس حکمت و مصلحت ربوبی که برخاسته از علم ازلی او به امور است به بعضی از افراد واگذار فرموده است و این که به کسانی دیگر واگذار نکرده، قطعاً شایستگی و ظرفیت آن مقام را نداشته‌اند و اینکه عده انبیاء و اوصیاء خصوصاً امامان(ع) مشخص و محدود اند، قطعاً به خاطر محدودیت افراد شایسته و صالح که بتوانند به این مقامات برسند می‌باشد و در واقع این که رسول خدا در جاهای متعدد و در زمان‌های مختلف می‌فرمود: «... امامان بعد از من دوازده نفراند که نه نفر آن‌ها از فرزندان حسین‌اند که خداوند علم و فهم مرا به آن‌ها عطا فرموده، پس وای بر کسانی که با آن‌ها بغض و عداوت بورزند.» به این معنا است که افراد شایسته برای امامت که خداوند آن‌ها را بر اساس لیاقت و شایستگی برای رهبری مردم بعد از من انتخاب کرده است دوازده نفر هستند، زیرا ممکن است افراد بسیاری پیدا شوند که ادعای امامت کنند یا عده‌ای آن‌ها را امام بپندارند یا شبهه کنند که چرا امام نشدند یا امامت چرا محدود به عده خاصی شده‌اند، که در حقیقت شایستگی برای این مقام را نداشته و ندارند و لذا نمی‌توانند امام باشند.

مطالعه بیشتر

• امامت و رهبری، شهید مطهری.
• امامت، آیه الله مکارم شیرازی.