توسل به حضرت عیسی(ع): تفاوت میان نسخهها
(جایگزینی متن - ' | ارجاعات =' به ' | ارجاعات = | بازبینی نویسنده = ') |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی') |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی =کلام | | شاخه اصلی =کلام | ||
|شاخه فرعی۱ =امامت عامه | | شاخه فرعی۱ =امامت عامه | ||
|شاخه فرعی۲ =توسل | | شاخه فرعی۲ =توسل | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله |
نسخهٔ ۱۷ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۴۷
آیا توسل به حضرت عیسی(ع) اشکال دارد؟
توسل یعنی واسطه قرار دادن شخص یا چیزی نزد خداوند، برای تقرب به او و برآورده شدن حاجتها. انبیای الهی در زمره کسانی هستند که نزد خداوند محترم هستند و به وسیله آنها میتوان به خداوند نزدیک شد؛ بنابراین چون حضرت عیسی(ع) یکی از پیامبران و بندگان صالح خدا است، جایز است او را واسطه قرار داد و خداوند را به حق او خواند و حاجت خواست.
مسلمانان در توسل، تنها خداوند را حاجت دهنده میدانند و از اولیای الهی میخواهند برای برآورده شدن حاجتشان از درگاه الهی درخواست کنند؛ بنابراین، درخواست دعا، مؤثر دانستن غیر خدا نیست، بلکه اعتراف به این مطلب است که تنها حاجت دهنده و مؤثر در عالم هستی خدا است.[۱]
در آیه ۳۵ سوره مائده آمده است: ﴿یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَابْتَغُواْ إِلَیهِ الْوَسِیلَه…؛ ای مؤمنان پروای الهی داشته باشید و به سوی او وسیله تحصیل کنید﴾.[۲]
با توجه به این که در کلمه وسیله قیدی نیامده است، شامل هر چیزی میشود که صلاحیت نزدیک نمودن انسان به خداوند را داشته باشد.