احادیث کراهت پنیر: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi }} | {{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi}} | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
آیا | آیا روایت معتبری ناظر بر کراهت خوردن پنیر داریم؟ آیا توصیه‌ای داریم که همراه آن گردو تناول شود؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
روایتی ناظر به کراهت خوردن پنیر در صبحانه نه دیگر وقت‌ها وجود دارد و توصیه شده است با گردو خورده شود، اما هیچ‌کدام معتبر نیستند. | روایتی ناظر به کراهت خوردن پنیر در صبحانه نه دیگر وقت‌ها وجود دارد و توصیه شده است با گردو خورده شود، اما هیچ‌کدام معتبر نیستند. | ||
== حدیث اول == | |||
در روایتی از امام صادق(ع) آمده است: «شیئان صالحان لم یدخلا جوف واحده قطّ فاسداً الاّ اصلحاه و شیئان فاسدان لم یدخلا جوفاً صالحاً قطّ الاّ افسداه، فالصالحان: الرّمان، الماء الفاتر، و الفاسدان: الجبن و القدید»؛<ref>حر عاملی، محمد، وسائل الشیعه، ج۲۵، ص۵۵.</ref> «دو چیز نافعی است که وقتی وارد بدن مریضی می‌شوند، آن را سالم می‌کنند، که عبارتند از: آب نیم گرم و انار و دو چیز مضرّ وجود دارد که وقتی وارد بدن سالم می‌شوند آن را بیمار می‌کنند، که عبارتند از: پنیر و گوشت خشک کرده». | در روایتی از امام صادق(ع) آمده است: «شیئان صالحان لم یدخلا جوف واحده قطّ فاسداً الاّ اصلحاه و شیئان فاسدان لم یدخلا جوفاً صالحاً قطّ الاّ افسداه، فالصالحان: الرّمان، الماء الفاتر، و الفاسدان: الجبن و القدید»؛<ref>حر عاملی، محمد، وسائل الشیعه، ج۲۵، ص۵۵.</ref> «دو چیز نافعی است که وقتی وارد بدن مریضی می‌شوند، آن را سالم می‌کنند، که عبارتند از: آب نیم گرم و انار و دو چیز مضرّ وجود دارد که وقتی وارد بدن سالم می‌شوند آن را بیمار می‌کنند، که عبارتند از: پنیر و گوشت خشک کرده». | ||
==== سند === | |||
این روایت در المحاسن برقی و کافی کلینی آمده که مرفوعه است و از این منظر معتبر نیست.<ref>رک: برقی، احمد، المحاسن، قم، چاپ دوم، ۱۳۷۱ ق، ج۲، ص۴۶۳؛ کلینی، محمد، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۶، ص۳۱۴، حدیث۵.</ref> | این روایت در المحاسن برقی و کافی کلینی آمده که مرفوعه است و از این منظر معتبر نیست.<ref>رک: برقی، احمد، المحاسن، قم، چاپ دوم، ۱۳۷۱ ق، ج۲، ص۴۶۳؛ کلینی، محمد، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۶، ص۳۱۴، حدیث۵.</ref> | ||
== حدیث دوم == | |||
در روایتی دیگر از امام صادق(ع) می‌خوانیم: «إنّ الجوز و الجبن إذا اجتمعا کانا دواء و اذا افترقا کانا داءً»؛<ref>رک: کلینی، محمد، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۶، ص۳۴۰.</ref> «اگر پنیر و گردو با هم خورده شوند، برای بدن دارو خواهند شد، امّا اگر جدا جدا خورده شوند، موجب مریضی بدن می‌شوند». | در روایتی دیگر از امام صادق(ع) می‌خوانیم: «إنّ الجوز و الجبن إذا اجتمعا کانا دواء و اذا افترقا کانا داءً»؛<ref>رک: کلینی، محمد، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۶، ص۳۴۰.</ref> «اگر پنیر و گردو با هم خورده شوند، برای بدن دارو خواهند شد، امّا اگر جدا جدا خورده شوند، موجب مریضی بدن می‌شوند». | ||
==== سند === | |||
این روایت ضعیف است زیرا عبد العزیز العبدی یکی از راویان این حدیث ضعیف است.<ref>رک: رجال النجاشی، ص۲۴۴؛ رجال الطوسی، ص۲۴۵؛ رجال ابن داوود، ص۴۷۵؛ خلاصه الاقوال علامه حلی، ص۲۴۰.</ref> | این روایت ضعیف است زیرا عبد العزیز العبدی یکی از راویان این حدیث ضعیف است.<ref>رک: رجال النجاشی، ص۲۴۴؛ رجال الطوسی، ص۲۴۵؛ رجال ابن داوود، ص۴۷۵؛ خلاصه الاقوال علامه حلی، ص۲۴۰.</ref> | ||
نسخهٔ ۲ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۴۸
 | این مقاله هماکنون به دست A.ahmadi در حال ویرایش است. |
سؤال
آیا روایت معتبری ناظر بر کراهت خوردن پنیر داریم؟ آیا توصیه‌ای داریم که همراه آن گردو تناول شود؟
روایتی ناظر به کراهت خوردن پنیر در صبحانه نه دیگر وقت‌ها وجود دارد و توصیه شده است با گردو خورده شود، اما هیچ‌کدام معتبر نیستند.
حدیث اول
در روایتی از امام صادق(ع) آمده است: «شیئان صالحان لم یدخلا جوف واحده قطّ فاسداً الاّ اصلحاه و شیئان فاسدان لم یدخلا جوفاً صالحاً قطّ الاّ افسداه، فالصالحان: الرّمان، الماء الفاتر، و الفاسدان: الجبن و القدید»؛[۱] «دو چیز نافعی است که وقتی وارد بدن مریضی می‌شوند، آن را سالم می‌کنند، که عبارتند از: آب نیم گرم و انار و دو چیز مضرّ وجود دارد که وقتی وارد بدن سالم می‌شوند آن را بیمار می‌کنند، که عبارتند از: پنیر و گوشت خشک کرده».
= سند
این روایت در المحاسن برقی و کافی کلینی آمده که مرفوعه است و از این منظر معتبر نیست.[۲]
حدیث دوم
در روایتی دیگر از امام صادق(ع) می‌خوانیم: «إنّ الجوز و الجبن إذا اجتمعا کانا دواء و اذا افترقا کانا داءً»؛[۳] «اگر پنیر و گردو با هم خورده شوند، برای بدن دارو خواهند شد، امّا اگر جدا جدا خورده شوند، موجب مریضی بدن می‌شوند».
= سند
این روایت ضعیف است زیرا عبد العزیز العبدی یکی از راویان این حدیث ضعیف است.[۴]
علامه مجلسی نیز این حدیث را مجهول دانسته است.[۵]
منابع
- ↑ حر عاملی، محمد، وسائل الشیعه، ج۲۵، ص۵۵.
- ↑ رک: برقی، احمد، المحاسن، قم، چاپ دوم، ۱۳۷۱ ق، ج۲، ص۴۶۳؛ کلینی، محمد، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۶، ص۳۱۴، حدیث۵.
- ↑ رک: کلینی، محمد، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۶، ص۳۴۰.
- ↑ رک: رجال النجاشی، ص۲۴۴؛ رجال الطوسی، ص۲۴۵؛ رجال ابن داوود، ص۴۷۵؛ خلاصه الاقوال علامه حلی، ص۲۴۰.
- ↑ مجلسی، محمد باقر، مرآه العقول فی شرح أخبار آل الرسول، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۴۰۴ ق، ج۲۲، ص۱۷۴.