راههای تقویت صله رحم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== مقابله به مثل ممنوع == | == مقابله به مثل ممنوع == | ||
صله رحم حتی با کسانی که قطع رحم کردهاند، واجب است؛ بنابراین نباید مقابله به مثل کرد. پیامبر اسلام(ص) به کسی که قصد داشت ارتباطش را با خویشانی که او را آزار میدادند قطع کند، فرمود: «اگر رابطهات را با آنها قطع کنی، خداوند جمع شما را ترک میکند.» سپس به او سفارش کرد با کسی که قطع رحم کرده صله رحم کن.<ref>انصاریان، حسین، نظام خانواده در اسلام، قم، نشر ام ابیها، چاپ اول، ۱۳۷۵، ص۵۰۶.</ref> | صله رحم حتی با کسانی که قطع رحم کردهاند، واجب است؛ بنابراین نباید مقابله به مثل کرد. پیامبر اسلام(ص) به کسی که قصد داشت ارتباطش را با خویشانی که او را آزار میدادند قطع کند، فرمود: «اگر رابطهات را با آنها قطع کنی، خداوند جمع شما را ترک میکند.» سپس به او سفارش کرد با کسی که قطع رحم کرده صله رحم کن.<ref>انصاریان، حسین، نظام خانواده در اسلام، قم، نشر ام ابیها، چاپ اول، ۱۳۷۵، ص۵۰۶.</ref> | ||
<span></span> | <span></span> |
نسخهٔ ۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۳۷
این مقاله هماکنون به دست A.ahmadi در حال ویرایش است. |
سؤال
راههای تقویت صله رحم و ارتباط با خویشان چیست؟
تغافل، مدارا و گذشت
تغافل در تقویت صله رحم مؤثر است. تغافل یعنی این که انسان چیزی را بداند، ولی با اراده و به صورت عمدی، خود را غافل نشان دهد و با بزرگواری و بیتوجهی از کنار آن رفتار بگذرد.
گذشت از خطاهای خویشان و مدارا کردن با آنها نیز، در جلوگیری از اختلافات و تقویت رابطه تأثیرگذار است.
مقابله به مثل ممنوع
صله رحم حتی با کسانی که قطع رحم کردهاند، واجب است؛ بنابراین نباید مقابله به مثل کرد. پیامبر اسلام(ص) به کسی که قصد داشت ارتباطش را با خویشانی که او را آزار میدادند قطع کند، فرمود: «اگر رابطهات را با آنها قطع کنی، خداوند جمع شما را ترک میکند.» سپس به او سفارش کرد با کسی که قطع رحم کرده صله رحم کن.[۱]
مطالعه بیشتر
- زواری نسب میانجی، سلمان، صله ارحام آثار و ثمرات آن، قم: نوید اسلام، ۱۳۸۱.
- غریب شاه، مصطفی، خویشاوندی و صله ارحام، تهران: قلم علم، ۱۳۸۹.
- شرف الدین، سیدحسین، تحلیلی اجتماعی از صله رحم، قم: دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، ۱۳۷۸.
- بارکر، آلن، بهبود مهارتهای ارتباطی، ترجمهٔ عبدالرضا شاه محمدی، تهران: فریش، ۱۳۸۹.
منابع
- ↑ انصاریان، حسین، نظام خانواده در اسلام، قم، نشر ام ابیها، چاپ اول، ۱۳۷۵، ص۵۰۶.