پیامبر(ص) از دیدگاه امام علی(ع)

سؤال

چه اوصاف و ویژگی‌هایی امام علی(ع) برای پیامبر(ص) برشمرده است؟

پیامبر(ص) از دیدگاه امام علی(ع) دارای اوصافی عظیم است که در نهج البلاغه به پاره ای از آنها تصریح شده است.

بخشی از خطبه ۷۲ نهج البلاغه

امام علی(ع) در بخشی از خطبه ۷۲ نهج البلاغه، پیامبر را به بیش از بیست وصف یاد می‌کند و می‌گوید: «خداوندا گرامی‌ترین درودها و افزون‌ترین و پربارترین برکاتت را بر محمد (ص) بنده و رسولت بفرست».

برخی اوصافی که امام علی(ع) برای پیامبر(ص) برمی‌شمرد به این شرح است:

• عبودیّت،

• رسالت،

• خاتمیّت،

• کسی که درهای بسته را گشود و حق را با حق آشکار ساخت؛

• کسی که غوغای باطل را دفع کرد و حملات گمراهی‌ها را درهم شکست؛

• کسی که با تمام قدرت بار سنگین رسالت را بر دوش کشید؛

• قیام به فرمان خدا و قدم برداشتن در راه رضا و خشنودی خدا.

امام علی(ع) درباره پیامبر می‌گوید در گام‌هایی که به سوی انجام اوامر خد برمی‌داشت، تردید به خود راه نداد و عقب‌گرد نکرد و عزم و اراده اش به سستی نگرایید؛ که وحی تو را با آگاهی گرفت و عهد تو را پاسداری کرد و در انجام فرمانت [با قدرت و جدّیت] پیش رفت.

او همچنان در این راه به پیش رفت تا شعله حق را برای طالبانش برافروخت و راه را برای ناآگاهان روشن ساخت، و دل‌هایی که در فتنه‌ها و گناهان فرورفته بود، به برکت وجودش هدایت شد). او پرچم‌های آشکار کننده حق را برافراشت و احکام نورانی اسلام را برپا ساخت. او امینِ معتمد و گنجینه دارِ مخزن علوم تو و شاهد و گواه روز رستاخیز و برانگیخته ات برای بیان حقایق و فرستاده ات به سوی خلایق است.

تیتر

پیامبر(ص) را از درخت تنومند پیامبران، از سرچشمه نور هدایت، از جایگاه بلند وبی همانند، از سرزمین بطحاء، از چراغ‌های برافروخته در تاریکی‌ها و از سرچشمه‌های حکمت برگزید، پیامبر(ص) طبیبی است که برای درمان بیماران سیار است. مرهم‌های شفابخش او آماده است و ابزار داغ کردن زخم‌ها را گداخته. برای شفای قلب‌های کور و گوش‌های ناشنوا و زبان‌های لال، آماده و با داروی خود پی درپی یافتن بیماران فراموش شده و سرگردان.نهج البلاغه، خطبه 107.

خداوند محمّد (ص) را برانگیخت، گواهی دهنده، بشارت دهنده، هشداردهنده. پیامبری که بهترین آفریدگان در خردسالی و در سنّ پیری نجیب‌ترین و بزرگوارترین مردم بود، اخلاقش از همه پاکان پاک تر و باران کرمش از هر چیزی بادوام تر بود.

خداوند پیامبر(ص) فرستاد تا دعوت کننده به حق و گواه اعمال خلق باشد. پیامبر(ص) بدون سستی و کوتاهی، رسالت پروردگارش را رسانید و درراه خدا با دشمنانش بدون عذرتراشی جنگید. پیامبر(ص) پیشوای پرهیزکاران و روشنی بخش چشم هدایت شدگان است.نهج البلاغه، خطبه 116.

پیامبر(ص) دنیا را کوچک شمرد و در چشم دیگران آن را ناچیز جلوه داد. آن را خوار می‌شمرد و در نزد دیگران خوار وبی مقدار معرفی فرمود. و می‌دانست که خداوند برای احترام به ارزش او دنیا را از او دور ساخت وان را برای ناچیز بودنش به دیگران بخشید. پیامبر(ص) از جان ودل به دنیا پشت کرد، وی ات آن را در دلش می‌راند، دوست می‌داشت که زینت‌های دنیا از چشم او دور نگه داشته شود، تا از آن لباس فاخری تهیه نسازد، یا اقامت در آن را آرزو نکند.نهج البلاغه، خطبه 209.