زندگانی علی بن الحسین (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
| نسخه الکترونیکی = | | نسخه الکترونیکی = | ||
}} | }} | ||
== | ==موضوع، علت نگارش و جایگاه== | ||
کتاب زندگانی علی بن الحسین(ع) نوشته سید جعفر شهیدی کتابی تحلیلی درباره زندگی امام سجاد(ع) است. نویسنده در ضمن مقدمه این کتاب عنوان کرده که هدف او از نگارش این کتاب رفع تصویر ناصوابی است که از امام سجاد(ع) در آینه ذهن شیعیان ترسیم شده است؛ تصویری که در آن امام سجاد(ع) به شخصیتی همیشه بیمار تقلیل یافته و اثری از شاخصه های ارزشمند امامت در او وجود ندارد. | |||
نویسنده کتاب زندگانی علی بن الحسین(ع) در فصول مختلف این کتاب کوشیده است تا نشان دهد که امام سجاد(ع) نماد کامل از یک امام معصوم شیعی است؛ امامی که، با قطع نظر از مقام شامخ امامت و عصمت كه شيعه به آن معتقد است، شخصیتی بزرگوار است که در عمر خود وظیفه تعليم مسائل دینی، ارشاد عملى، دستگيرى بى‌منت از درماندگان، محبت به مستمندان و زيردستان، مبارزه تبلیغی با ستمگران، خشوع به‌درگاه پروردگار جهان برعهده داشته است. علاوه بر این موارد کتاب دعایی (صحیفه سجادیه) از او به جا مانده است که نمونه کاملی از فصاحت و دستوری عملی برای عابدان حقیقی است. | |||
شهیدی روش کار خود در نگارش کتاب زندگانی علی بن الحسین(ع) را استناد انتقادی به منابع دسته اول درباره امام سجاد(ع) و اتکای بر تحلیل عقلی و نه عاطفی از رخدادها توصیف کرده است. شهیدی خود عنوان کرده که تلاش کرده تا کتابش مفاهیمی درباره امام سجاد(ع) به انسان امروزی عرضه کند که فهم ارزش‌های آن برای او آسان باشد. در نهایت شهیدی کار خود در این کتاب را هرچه نزدیک تر شدن به واقعیت حیات امام(ع) عنوان کرده و ادعایی درباره درست بودن تمام این روایت نداشته است. به گفته نویسنده، کتاب زندگانی علی بن الحسین(ع) تکامل‌یافته کتابی با عنوان ''چراغ روشن در دنیای تاریک'' است که شهیدی آن را در سال ۱۳۳۵ش به‌چاپ رسانده بود. کتاب زندگانی علی بن الحسین(ع) در سال ۱۳۶۵ش به‌عنوان کتاب سال جمهوری اسلامی ایران معرفی شد. | |||
==نویسنده== | ==نویسنده== | ||
سید جعفر شهیدی، مورخ، ادیب، مترجم و استاد زبان و ادب فارسی در دانشگاه تهران بود. او دارای نشان درجه یک علمی (۱۳۷۴ش) است و سه بار در سال‌های ۱۳۶۱ش، برای تصحیح کتاب دُرّه نادره، در سال ۱۳۶۲ش، به‌خاطر تألیف کتاب زندگانی حضرت زهراء(س) و در سال ۱۳۶۹ش، برای ترجمه نهج‌البلاغه برنده کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شده است.<ref>انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، زندگی‌نامه و خدمات علمی و فرهنگی دکتر سید جعفر شهیدی، با مقدمه مهدی محقق، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۸۸ش، ص۲۴۹.</ref> | |||
سید جعفر شهیدی، مورخ، ادیب، مترجم و استاد زبان و ادب فارسی در دانشگاه تهران بود. او دارای نشان درجه یک علمی (۱۳۷۴ش) است و سه بار در سال‌های ۱۳۶۱ش، برای تصحیح کتاب دُرّه نادره، در سال ۱۳۶۲ش، به‌خاطر تألیف کتاب زندگانی حضرت زهراء(س) و در سال ۱۳۶۹ش، برای ترجمه نهج‌البلاغه برنده کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شده است.<ref>انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، زندگی‌نامه و خدمات علمی و فرهنگی دکتر سید جعفر شهیدی، با مقدمه مهدی محقق، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۸۸ش، ص۲۴۹.</ref> | |||
سید جعفر شهیدی در سال ۱۲۹۷ش در بروجرد به‌دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در بروجرد و تهران گذراند و در سال ۱۳۲۰ش برای گذراندن تحصیلات دینی به نجف رفت. در نجف، به درجه [[اجتهاد]] رسید، ولی در سال ۱۳۲۷ش به‌دلیل بیماری چشم مجبور به بازگشت به ایران شد. پس از بازگشت به ایران، تحصیلات دانشگاهی را پی گرفت و در سال ۱۳۳۵ش لیسانش زبان و ادب فارسی و در سال ۱۳۴۰ش به درجه دکتری در این رشته رسید. پس از اخذ مدرک دکتری در دانشگاه تهران به تدریس پرداخت.<ref>نامه شهیدی (جشن‌نامه استاد دکتر سید جعفر شهیدی)، تهران، طرح نو، ۱۳۷۴ش، ص۱.</ref> شهیدی از همکاران دهخدا در نگارش لغت‌نامه بود و پس از مرگ محمد معین در سال ۱۳۵۰ش به ریاست مؤسسه لغت‌نامه دهخدا رسید.<ref>افشار، ایرج، «شهیدی در قلمرو زبان فارسی»، در نامه شهیدی (جشن‌نامه استاد دکتر سید جعفر شهیدی)، تهران، طرح نو، ۱۳۷۴ش، ص۵۵-۵۶.</ref> | |||
از شهیدی آثار مختلفی در زمینه‌های تألیف، تصحیح و ترجمه بر جای مانده است. [[زندگانی علی بن الحسین(ع) (کتاب)|زندگانی علی بن الحسین(ع)]]، زندگانی حضرت زهرا(س)، پس از پنجاه سال، آشنایی با زندگانی امام صادق(ع)، تاریخ تحلیلی اسلام و ترجمه نهج‌البلاغه از جمله آثار او هستند.<ref>نامه شهیدی، ص۲-۳.</ref> شهیدی در سال ۱۳۸۶ش درگذشت و در امامزاده عبدالله شهرری به‌خاک سپرده شد.<ref>«[https://www.mehrnews.com/news/622647/%D8%A7%D8%B4%DA%A9-%D8%AF%D8%B1-%D9%81%D9%82%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%87%D8%AC%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D9%85%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D8%AA اشک در فقدان استادی که برای مهجوری زبان فارسی می‌گریست]»، در تارنمای خبرگزاری مهر، درج ۲۶ دی ۱۳۸۶ش، درج: ۲۶ تیر ۱۴۰۳ش.</ref> | |||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۷
 | این مقاله هماکنون به دست Shamloo در حال ویرایش است. |
ایده اصلی کتاب پس از پنجاه سال دکتر سید جعفر شهیدی درباره قیام امام حسین(ع) چیست؟
| زندگانی علی بن الحسین(ع) | |
|---|---|
| اطلاعات کتاب | |
| نویسنده | سید جعفر شهیدی |
| موضوع | سیره نگاری ائمه(ع) |
| سبک | تحلیلی |
| زبان | فارسی |
| قطع | وزیری |
| اطلاعات نشر | |
| ناشر | دفتر نشر فرهنگ اسلامی |
| محل نشر | تهران |
موضوع، علت نگارش و جایگاه
کتاب زندگانی علی بن الحسین(ع) نوشته سید جعفر شهیدی کتابی تحلیلی درباره زندگی امام سجاد(ع) است. نویسنده در ضمن مقدمه این کتاب عنوان کرده که هدف او از نگارش این کتاب رفع تصویر ناصوابی است که از امام سجاد(ع) در آینه ذهن شیعیان ترسیم شده است؛ تصویری که در آن امام سجاد(ع) به شخصیتی همیشه بیمار تقلیل یافته و اثری از شاخصه های ارزشمند امامت در او وجود ندارد.
نویسنده کتاب زندگانی علی بن الحسین(ع) در فصول مختلف این کتاب کوشیده است تا نشان دهد که امام سجاد(ع) نماد کامل از یک امام معصوم شیعی است؛ امامی که، با قطع نظر از مقام شامخ امامت و عصمت كه شيعه به آن معتقد است، شخصیتی بزرگوار است که در عمر خود وظیفه تعليم مسائل دینی، ارشاد عملى، دستگيرى بى‌منت از درماندگان، محبت به مستمندان و زيردستان، مبارزه تبلیغی با ستمگران، خشوع به‌درگاه پروردگار جهان برعهده داشته است. علاوه بر این موارد کتاب دعایی (صحیفه سجادیه) از او به جا مانده است که نمونه کاملی از فصاحت و دستوری عملی برای عابدان حقیقی است.
شهیدی روش کار خود در نگارش کتاب زندگانی علی بن الحسین(ع) را استناد انتقادی به منابع دسته اول درباره امام سجاد(ع) و اتکای بر تحلیل عقلی و نه عاطفی از رخدادها توصیف کرده است. شهیدی خود عنوان کرده که تلاش کرده تا کتابش مفاهیمی درباره امام سجاد(ع) به انسان امروزی عرضه کند که فهم ارزش‌های آن برای او آسان باشد. در نهایت شهیدی کار خود در این کتاب را هرچه نزدیک تر شدن به واقعیت حیات امام(ع) عنوان کرده و ادعایی درباره درست بودن تمام این روایت نداشته است. به گفته نویسنده، کتاب زندگانی علی بن الحسین(ع) تکامل‌یافته کتابی با عنوان چراغ روشن در دنیای تاریک است که شهیدی آن را در سال ۱۳۳۵ش به‌چاپ رسانده بود. کتاب زندگانی علی بن الحسین(ع) در سال ۱۳۶۵ش به‌عنوان کتاب سال جمهوری اسلامی ایران معرفی شد.
نویسنده
سید جعفر شهیدی، مورخ، ادیب، مترجم و استاد زبان و ادب فارسی در دانشگاه تهران بود. او دارای نشان درجه یک علمی (۱۳۷۴ش) است و سه بار در سال‌های ۱۳۶۱ش، برای تصحیح کتاب دُرّه نادره، در سال ۱۳۶۲ش، به‌خاطر تألیف کتاب زندگانی حضرت زهراء(س) و در سال ۱۳۶۹ش، برای ترجمه نهج‌البلاغه برنده کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شده است.[۱]
سید جعفر شهیدی در سال ۱۲۹۷ش در بروجرد به‌دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در بروجرد و تهران گذراند و در سال ۱۳۲۰ش برای گذراندن تحصیلات دینی به نجف رفت. در نجف، به درجه اجتهاد رسید، ولی در سال ۱۳۲۷ش به‌دلیل بیماری چشم مجبور به بازگشت به ایران شد. پس از بازگشت به ایران، تحصیلات دانشگاهی را پی گرفت و در سال ۱۳۳۵ش لیسانش زبان و ادب فارسی و در سال ۱۳۴۰ش به درجه دکتری در این رشته رسید. پس از اخذ مدرک دکتری در دانشگاه تهران به تدریس پرداخت.[۲] شهیدی از همکاران دهخدا در نگارش لغت‌نامه بود و پس از مرگ محمد معین در سال ۱۳۵۰ش به ریاست مؤسسه لغت‌نامه دهخدا رسید.[۳]
از شهیدی آثار مختلفی در زمینه‌های تألیف، تصحیح و ترجمه بر جای مانده است. زندگانی علی بن الحسین(ع)، زندگانی حضرت زهرا(س)، پس از پنجاه سال، آشنایی با زندگانی امام صادق(ع)، تاریخ تحلیلی اسلام و ترجمه نهج‌البلاغه از جمله آثار او هستند.[۴] شهیدی در سال ۱۳۸۶ش درگذشت و در امامزاده عبدالله شهرری به‌خاک سپرده شد.[۵]
محتوا
منابع
- ↑ انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، زندگی‌نامه و خدمات علمی و فرهنگی دکتر سید جعفر شهیدی، با مقدمه مهدی محقق، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۸۸ش، ص۲۴۹.
- ↑ نامه شهیدی (جشن‌نامه استاد دکتر سید جعفر شهیدی)، تهران، طرح نو، ۱۳۷۴ش، ص۱.
- ↑ افشار، ایرج، «شهیدی در قلمرو زبان فارسی»، در نامه شهیدی (جشن‌نامه استاد دکتر سید جعفر شهیدی)، تهران، طرح نو، ۱۳۷۴ش، ص۵۵-۵۶.
- ↑ نامه شهیدی، ص۲-۳.
- ↑ «اشک در فقدان استادی که برای مهجوری زبان فارسی می‌گریست»، در تارنمای خبرگزاری مهر، درج ۲۶ دی ۱۳۸۶ش، درج: ۲۶ تیر ۱۴۰۳ش.