افتراء به امام علی(ع) درباره نوشیدن شراب: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:


===روایت دوم (ابی داود)===
===روایت دوم (ابی داود)===
ابو داود سجستانی در سننش نوشته است:از علی روایت شده است که شخصی از انصار، او و عبد الرحمن بن عوف را دعوت نموده و به آن دو – قبل از نزول حرمت شراب – شراب نوشانید. علی در نماز مغرب امام ایشان شده...»<ref>السجستانی، ابن الأشعث، سنن أبی داود، ج2، ص182 </ref>
ابو داود سجستانی در سننش نوشته است: از علی روایت شده است که شخصی از انصار، او و عبد الرحمن بن عوف را دعوت نموده و به آن دو – قبل از نزول حرمت شراب – شراب نوشانید. علی در نماز مغرب امام ایشان شده...»<ref>السجستانی، ابن الأشعث، سنن أبی داود، ج2، ص182 </ref>


==اشکالات وارد بر روایت==
==اشکالات وارد بر سند روایت==
اولا در متن این دو روایت تناقض وجود دارد. زیرا در یکی میزبان عبد الرحمن بن عوف است و در دیگری شخصی از انصار. در نظر دانشمندان حدیث این امر با وجود یکی بودن روات اصلی در دو روایت، دلالت بر دروغگو و یا کم حافظه بودن راویان یکی و یا هر دوی این روایات می‌کند.
ناقل قصه از امیر مومنان(ع) در هر دو روایت، «ابی عبد الرحمن السلمی» است كه مورخان به دشمنی وی با امام علی گواهی داده‌اند.<ref>طبری، محمد بن جریر، المنتخب من ذیل المذیل، ص147</ref><ref>ثقفی، ابراهیم، الغارات ، ج2، ص567</ref> بنا بر این هر دو روایتی كه در صحاح سته اهل سنت آمده، به خاطر بودن این شخص در سلسله سند، قابل استناد نیست. دومین راوی در سلسله سند هر دو روایت «عطاء بن سائب» است که بسیاری از دانشمندان اهل سنت او را دیوانه، و مطالبش را مضطرب شمردند.<ref>ابو الحجاج، یوسف بن عبد الرحمن، تهذیب الكمال، ج20، ص91</ref><ref>هیثمی، علی بن ابوبکر، مجمع الزوائد، ج4، ص83</ref><ref>احمد بن علی، ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ج4، ص338</ref> سومین راوی كه در طریق روایت ترمذی وجود دارد، «ابو جعفر رازی» است كه او نیز توسط بزرگان اهل سنت تضعیف شده است.<ref>مزی، یوسف بن عبد الرحمن، تهذیب الكمال، ج33، ص195</ref><ref>ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، تهذیب التهذیب، ج12، ص57</ref>
 
ا
 
== اشکالات وارد بر متن روایت ==
اولا در متن این دو روایت تناقض وجود دارد. زیرا در یکی میزبان عبد الرحمن بن عوف است و در دیگری شخصی از انصار. دوما با توجه به عصمت امیر المؤمنین و سیره‌ی عملی آن حضرت در پرهیز از گناه، نسبت دادن نوشیدن شراب به ایشان عقلاََ محال می‌باشد.


دوما ناقل قصه از امیر مومنان(ع) در هر دو روایت، «ابی عبد الرحمن السلمی» است كه مورخان به دشمنی وی با امام علی گواهی داده‌اند.<ref>طبری، محمد بن جریر، المنتخب من ذیل المذیل، ص147</ref><ref>ثقفی، ابراهیم، الغارات ، ج2، ص567</ref>
==منابع==
==منابع==



نسخهٔ ‏۱۷ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۱

سؤال

آیا روایتی که بیان می‌کند امام علی(ع) شراب نوشیده است، صحیح است؟


این روایت صحیح نیست. زیرا مفاد آن با سیره علوی و نیز دیگر احادیث صحیح مخالف است. همچنین راوی آن مخالف سرسخت امام علی(ع) است. بنا بر این می‌توان گفت هدف از جعل این حدیث فقط مخدوش نمودن چهره امام علی(ع) بوده است.

روایت

روایت شراب نوشیدن حضرت علی دو بار در صحاح سته اهل سنت نقل شده است:

روایت اول (ترمذی)

ترمذی در سنن خود نوشته است:

از علی بن ابی‌طالب نقل شده است که گفت: عبد الرحمن بن عوف برای ما غذایی درست کرد و ما را دعوت نموده و به ما شراب داد. وقتی شراب نوشیدیم وقت نماز شد. عبد الرحمن من را مقدم کرده و من در نماز سوره «کافرون» را اینگونه خواندم «لا اعبد ما تعبدون و نحن نعبد ما تعبدون» پس خداوند این آیه را نازل نمود که: ای کسانی که ایمان آوردید! مبادا در حال مستی به سراغ نماز روید، تا زمانی که بدانید چه می گویید.»

روایت دوم (ابی داود)

ابو داود سجستانی در سننش نوشته است: از علی روایت شده است که شخصی از انصار، او و عبد الرحمن بن عوف را دعوت نموده و به آن دو – قبل از نزول حرمت شراب – شراب نوشانید. علی در نماز مغرب امام ایشان شده...»[۲]

اشکالات وارد بر سند روایت

ناقل قصه از امیر مومنان(ع) در هر دو روایت، «ابی عبد الرحمن السلمی» است كه مورخان به دشمنی وی با امام علی گواهی داده‌اند.[۳][۴] بنا بر این هر دو روایتی كه در صحاح سته اهل سنت آمده، به خاطر بودن این شخص در سلسله سند، قابل استناد نیست. دومین راوی در سلسله سند هر دو روایت «عطاء بن سائب» است که بسیاری از دانشمندان اهل سنت او را دیوانه، و مطالبش را مضطرب شمردند.[۵][۶][۷] سومین راوی كه در طریق روایت ترمذی وجود دارد، «ابو جعفر رازی» است كه او نیز توسط بزرگان اهل سنت تضعیف شده است.[۸][۹]

ا

اشکالات وارد بر متن روایت

اولا در متن این دو روایت تناقض وجود دارد. زیرا در یکی میزبان عبد الرحمن بن عوف است و در دیگری شخصی از انصار. دوما با توجه به عصمت امیر المؤمنین و سیره‌ی عملی آن حضرت در پرهیز از گناه، نسبت دادن نوشیدن شراب به ایشان عقلاََ محال می‌باشد.

منابع

  1. سنن الترمذی، الترمذی، ج4، ص305
  2. السجستانی، ابن الأشعث، سنن أبی داود، ج2، ص182
  3. طبری، محمد بن جریر، المنتخب من ذیل المذیل، ص147
  4. ثقفی، ابراهیم، الغارات ، ج2، ص567
  5. ابو الحجاج، یوسف بن عبد الرحمن، تهذیب الكمال، ج20، ص91
  6. هیثمی، علی بن ابوبکر، مجمع الزوائد، ج4، ص83
  7. احمد بن علی، ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ج4، ص338
  8. مزی، یوسف بن عبد الرحمن، تهذیب الكمال، ج33، ص195
  9. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، تهذیب التهذیب، ج12، ص57