پیش نویس:ضرورت رشد دادن ایمان: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) (اصلاح) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
آیا تلاش برای رشد و تقویت ایمان برای انسان ضروری است؟ | آیا تلاش برای رشد و تقویت ایمان برای انسان ضروری است؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}}علمی که از طریق درس خواندن و کتاب فراگرفته می شود، به تنهایی برای سعادت و عاقبت به خیری کافی نیست. برای تحقق این امر لازم است تا به علوم فراگرفته شده جامه عمل پوشاند. با عمل کردن به علم، خداوند آن را به [[قلب سلیم و قلب منیب در قرآن|قلب]] انسان می رساند و با جان او گره می زند. در نتیجه زوال آن سخت تر شده و احتمال انتقال آن به عالم پس از مرگ بیشتر خواهد بود. | ||
==تفاوت ایمان و علم== | ==تفاوت ایمان و علم== | ||
مراد از علم در این مقاله ادراکاتی است که از طریق درس خواندن در حوزه و دانشگاه و محافل علمی دیگر کسب می شود. علم آن چیزی است که برای انسان تصور و تصدیق ذهنی را به همراه دارد. اما مراد از ایمان نوری است که وارد قلب می شود. ایمان آن ادراکی است در حیطه تصور و تصدیق ذهنی نیست بلکه از جنس نور بوده و با جان و دل مؤمن گره می خورد. | |||
==ضرورت تحصیل ایمان== | ==ضرورت تحصیل ایمان== | ||
==هم افزایی ایمان و عمل صالح== | ==هم افزایی ایمان و عمل صالح== | ||
'''[[ایمان و اراده انسان|ایمان]] و عمل صالح''' در آیات مختلفی از قرآن کریم در کنار یکدیگر استفاده شده اند. لذا یکی از سوالاتی که پیرامون آن ها پدید می آید نحوه ارتباط آن ها است. پاسخ این سوال این است که ایمان باعث افزایش و تولید عمل صالح و عمل صالح بر ایمان می افزاید. | |||
خداوند در آیه دهم سوره فاطر می فرماید:{{قرآن|إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ ۚ|ترجمه=حقایق پاک [چون عقاید و اندیشه های صحیح] به سوی او بالا می رود و عمل شایسته آن را بالا می برد.|}} [[علامه طباطبایی]] ذیل این آیه توضیحی پیرامون رابطه اعتقاد حق که می توان از آن تعبیر به ایمان کرد و عمل صالح بیان می کنند. بر اساس توضیح ایشان عمل صالحِ خالص موجب راسخ شدن ایمان و اعتقاد حق می گردد<ref>طباطبایی، المیزان، 1375ق، ج17، ص23</ref>. علاوه بر این که عمل صالح باعث رشد ایمان می شود، ایمان نیز بر کمیت و کیفیت عمل صالح می افزاید. لذا ارتباط میان ایمان و عمل صالح ارتباط طرفینی است. به بیان [[شهید مطهری]] ایمان عمل می زاید و عمل بر ایمان می افزاید.<ref>مطهری، آشنایی با قرآن، 1387ش، جلد6، صفحه144</ref> | خداوند در آیه دهم سوره فاطر می فرماید:{{قرآن|إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ ۚ|ترجمه=حقایق پاک [چون عقاید و اندیشه های صحیح] به سوی او بالا می رود و عمل شایسته آن را بالا می برد.|}} [[علامه طباطبایی]] ذیل این آیه توضیحی پیرامون رابطه اعتقاد حق که می توان از آن تعبیر به ایمان کرد و عمل صالح بیان می کنند. بر اساس توضیح ایشان عمل صالحِ خالص موجب راسخ شدن ایمان و اعتقاد حق می گردد<ref>طباطبایی، المیزان، 1375ق، ج17، ص23</ref>. علاوه بر این که عمل صالح باعث رشد ایمان می شود، ایمان نیز بر کمیت و کیفیت عمل صالح می افزاید. لذا ارتباط میان ایمان و عمل صالح ارتباط طرفینی است. به بیان [[شهید مطهری]] ایمان عمل می زاید و عمل بر ایمان می افزاید.<ref>مطهری، آشنایی با قرآن، 1387ش، جلد6، صفحه144</ref> | ||
نسخهٔ ۱۲ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۵۰
ضرورت رشد دادن ایمان
آیا تلاش برای رشد و تقویت ایمان برای انسان ضروری است؟
علمی که از طریق درس خواندن و کتاب فراگرفته می شود، به تنهایی برای سعادت و عاقبت به خیری کافی نیست. برای تحقق این امر لازم است تا به علوم فراگرفته شده جامه عمل پوشاند. با عمل کردن به علم، خداوند آن را به قلب انسان می رساند و با جان او گره می زند. در نتیجه زوال آن سخت تر شده و احتمال انتقال آن به عالم پس از مرگ بیشتر خواهد بود.
تفاوت ایمان و علم
مراد از علم در این مقاله ادراکاتی است که از طریق درس خواندن در حوزه و دانشگاه و محافل علمی دیگر کسب می شود. علم آن چیزی است که برای انسان تصور و تصدیق ذهنی را به همراه دارد. اما مراد از ایمان نوری است که وارد قلب می شود. ایمان آن ادراکی است در حیطه تصور و تصدیق ذهنی نیست بلکه از جنس نور بوده و با جان و دل مؤمن گره می خورد.
ضرورت تحصیل ایمان
هم افزایی ایمان و عمل صالح
ایمان و عمل صالح در آیات مختلفی از قرآن کریم در کنار یکدیگر استفاده شده اند. لذا یکی از سوالاتی که پیرامون آن ها پدید می آید نحوه ارتباط آن ها است. پاسخ این سوال این است که ایمان باعث افزایش و تولید عمل صالح و عمل صالح بر ایمان می افزاید.
خداوند در آیه دهم سوره فاطر می فرماید:﴿إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ ۚ؛ حقایق پاک [چون عقاید و اندیشه های صحیح] به سوی او بالا می رود و عمل شایسته آن را بالا می برد.﴾ علامه طباطبایی ذیل این آیه توضیحی پیرامون رابطه اعتقاد حق که می توان از آن تعبیر به ایمان کرد و عمل صالح بیان می کنند. بر اساس توضیح ایشان عمل صالحِ خالص موجب راسخ شدن ایمان و اعتقاد حق می گردد[۱]. علاوه بر این که عمل صالح باعث رشد ایمان می شود، ایمان نیز بر کمیت و کیفیت عمل صالح می افزاید. لذا ارتباط میان ایمان و عمل صالح ارتباط طرفینی است. به بیان شهید مطهری ایمان عمل می زاید و عمل بر ایمان می افزاید.[۲]
انسان برای عاقبت به خیری و سعادت در دنیا و آخرت، لازم است تا ایمان به حقائق را کسب کند. انسانی که اعتقادات خود را به قلب خود
منابع