پالایش حدیث: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
پالایشهای حدیثی | پالایشهای حدیثی یعنی چه؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''پالایش حدیث''' یا تنقیح احادیث، به راههایی گفته میشود که احادیث معتبر و صحیح از غیر آن مشخص شود. محققان علم حدیث راههایی برای این کار ذکر کردهاند؛ از جمله: | |||
۱. معرفی راویان | === ۱. معرفی راویان دروغگو و سازندگان حدیث: === | ||
پیشگامان این موضوع، [[ائمه اطهار(ع)]] بودند و افرادی چون ابوالخطاب محمد بن ابی زینب کوفی، مغیره بن سعید و بنان بیان و … را به عنوان دروغگو معرفی کرده و آنان را طرد و لعن کردند.<ref>معالم المدرستین، همان، ج۳، ص۳۲۲.</ref> | |||
۲. وضع قواعد و معیارهای شناخت حدیث درست و سالم از حدیث ناسالم: ائمه اطهار(ع) برای این منظور ملاکهای زیرا بیان فرمودهاند: | === ۲. وضع قواعد و معیارهای شناخت حدیث درست و سالم از حدیث ناسالم: === | ||
ائمه اطهار(ع) برای این منظور ملاکهای زیرا بیان فرمودهاند: | |||
الف. عرضه بر قرآن: بر پایه احادیثی که از امامان شیعه(ع) نقل شده است هر حدیثی که با قرآن موافق است سالم و هر حدیثی که مخالف قرآن است ناسالم است.<ref>رک: معالم المدرستین، همان، ج۳، ص۳۲۲–۳۲۳؛ درسنامه وضع حدیث، همان، ص۲۱۶–۲۲۶.</ref> | الف. '''عرضه بر قرآن:''' بر پایه احادیثی که از امامان شیعه(ع) نقل شده است هر حدیثی که با قرآن موافق است سالم و هر حدیثی که مخالف قرآن است ناسالم است.<ref>رک: معالم المدرستین، همان، ج۳، ص۳۲۲–۳۲۳؛ درسنامه وضع حدیث، همان، ص۲۱۶–۲۲۶.</ref> | ||
ب. عرضه بر سنت قطعی و غیر اختلافی پیامبر(ص): طبق این ملاک هر حدیثی که با سنت قطعی مخالف باشد مردود است.<ref>درسنامه وضع حدیث، همان، ص۲۲۶–۲۳۲.</ref> | ب. '''عرضه بر سنت قطعی و غیر اختلافی پیامبر(ص)''': طبق این ملاک هر حدیثی که با سنت قطعی مخالف باشد مردود است.<ref>درسنامه وضع حدیث، همان، ص۲۲۶–۲۳۲.</ref> | ||
=== ۳. پیدایش علوم حدیث: === | |||
الف. '''علم رجال الحدیث''': به منظور شناسایی رجالی که در اسناد روایات آمده است شکل گرفت و کتب فراوانی در این زمینه نوشته شد.<ref>رک: سید حسین، صدر، نهایه الدرایه، تحقیق ماجدالغرباوی، بی جا، مشعر، بی تا، ص۲۵–۲۷.</ref> مانند: رجال نجاشی، رجال شیخ طوسی، معجم الرجال آیتالله خویی و...<ref>علم حدیث و نقش آن در شناخت و تهذیب حدیث، همان، ص۸۷–۸۸.</ref> | |||
ب. '''علم درایه الحدیث''': در این علم از سند و متن حدیث و کیفیت تحمل و آداب نقل آن بحث میشود.<ref>نهایه الدرایه، همان، ص۷۹.</ref> الوجیزه شیخ بهایی، نهایه الدرایه سید حسن صدر و علم الحدیث سیدرضا مؤدب، درسات فی علم الدرایه علی اکبر غفاری و مقباس الهدایه آیت الله مامقانی در این زمینه نوشته شدهاند. | |||
ج. '''علم مختلف الحدیث''': در این علم از احادیث متعارضه و راه حل تعارض آنها بحث میشود، در این زمینه هم کتبی نوشته شده است<ref>رک: همان، ص۲۸.</ref> و مهمترین کتاب در این باره کتاب الاستبصار فیما اختلف من الاخبار شیخ طوسی (ره) است که جزء کتب اربعه شیعه است. | |||
د. '''علم علل الحدیث''': در این علم از اسباب پنهان و مشکلی که باعث ایجاد مشکل در حجیت حدیث شده است بحث میشود؛ و در این خصوص هم کتب متعددی نوشته شده است.<ref>رک: همان، ص۲۹.</ref> | |||
د. علم علل الحدیث: در این علم از اسباب پنهان و مشکلی که باعث ایجاد مشکل در حجیت حدیث شده است بحث میشود؛ و در این خصوص هم کتب متعددی نوشته شده است.<ref>رک: همان، ص۲۹.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۰
پالایشهای حدیثی یعنی چه؟
پالایش حدیث یا تنقیح احادیث، به راههایی گفته میشود که احادیث معتبر و صحیح از غیر آن مشخص شود. محققان علم حدیث راههایی برای این کار ذکر کردهاند؛ از جمله:
۱. معرفی راویان دروغگو و سازندگان حدیث:
پیشگامان این موضوع، ائمه اطهار(ع) بودند و افرادی چون ابوالخطاب محمد بن ابی زینب کوفی، مغیره بن سعید و بنان بیان و … را به عنوان دروغگو معرفی کرده و آنان را طرد و لعن کردند.[۱]
۲. وضع قواعد و معیارهای شناخت حدیث درست و سالم از حدیث ناسالم:
ائمه اطهار(ع) برای این منظور ملاکهای زیرا بیان فرمودهاند:
الف. عرضه بر قرآن: بر پایه احادیثی که از امامان شیعه(ع) نقل شده است هر حدیثی که با قرآن موافق است سالم و هر حدیثی که مخالف قرآن است ناسالم است.[۲]
ب. عرضه بر سنت قطعی و غیر اختلافی پیامبر(ص): طبق این ملاک هر حدیثی که با سنت قطعی مخالف باشد مردود است.[۳]
۳. پیدایش علوم حدیث:
الف. علم رجال الحدیث: به منظور شناسایی رجالی که در اسناد روایات آمده است شکل گرفت و کتب فراوانی در این زمینه نوشته شد.[۴] مانند: رجال نجاشی، رجال شیخ طوسی، معجم الرجال آیتالله خویی و...[۵]
ب. علم درایه الحدیث: در این علم از سند و متن حدیث و کیفیت تحمل و آداب نقل آن بحث میشود.[۶] الوجیزه شیخ بهایی، نهایه الدرایه سید حسن صدر و علم الحدیث سیدرضا مؤدب، درسات فی علم الدرایه علی اکبر غفاری و مقباس الهدایه آیت الله مامقانی در این زمینه نوشته شدهاند.
ج. علم مختلف الحدیث: در این علم از احادیث متعارضه و راه حل تعارض آنها بحث میشود، در این زمینه هم کتبی نوشته شده است[۷] و مهمترین کتاب در این باره کتاب الاستبصار فیما اختلف من الاخبار شیخ طوسی (ره) است که جزء کتب اربعه شیعه است.
د. علم علل الحدیث: در این علم از اسباب پنهان و مشکلی که باعث ایجاد مشکل در حجیت حدیث شده است بحث میشود؛ و در این خصوص هم کتب متعددی نوشته شده است.[۸]
منابع
- ↑ معالم المدرستین، همان، ج۳، ص۳۲۲.
- ↑ رک: معالم المدرستین، همان، ج۳، ص۳۲۲–۳۲۳؛ درسنامه وضع حدیث، همان، ص۲۱۶–۲۲۶.
- ↑ درسنامه وضع حدیث، همان، ص۲۲۶–۲۳۲.
- ↑ رک: سید حسین، صدر، نهایه الدرایه، تحقیق ماجدالغرباوی، بی جا، مشعر، بی تا، ص۲۵–۲۷.
- ↑ علم حدیث و نقش آن در شناخت و تهذیب حدیث، همان، ص۸۷–۸۸.
- ↑ نهایه الدرایه، همان، ص۷۹.
- ↑ رک: همان، ص۲۸.
- ↑ رک: همان، ص۲۹.