الگو:سوال برگزیده: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
چرا امام خمینی منشور روحانیت را تدوین کرد؟</div> | چرا امام خمینی منشور روحانیت را تدوین کرد؟</div> | ||
'''منشور روحانیت امام خمینی''' را چکیده تحلیل و دیدگاه او درباره روحانیت و حوزهها و نیز حاوی فهرست دغدغهها و | '''منشور روحانیت امام خمینی''' را چکیده تحلیل و دیدگاه او درباره روحانیت و حوزهها و نیز حاوی فهرست دغدغهها و نگرانیهایش درباره این قشر مؤثر جامعه دانستهاند. منشور روحانیت، در سوم اسفندماه ۱۳۶۷ش، چند ماه پس از پایان [[جنگ تحمیلی]] و چهار ماه قبل از رحلت [[امام خمینی]] صادر شده است. | ||
پیام اصلی منشور روحانیت امام خمینی را | پیام اصلی منشور روحانیت امام خمینی را اساس روحانیت و جایگاه آن در فرایند [[انقلاب اسلامی]] میدانند و اینکه بقا و زوال انقلاب اسلامی به نهاد روحانیت و حوزههای علمیه بستگی دارد. | ||
خطوط اصلی منشور روحانیت برشمردن جایگاه و نقش علمی و اجتماعی [[روحانیت]]، افشا و طرد روحانیان وابسته به قدرتهای طاغوتی و متحجر و برشمردن آسیبها و چالشها حوزههای | خطوط اصلی منشور روحانیت برشمردن جایگاه و نقش علمی و اجتماعی [[روحانیت]]، افشا و طرد روحانیان وابسته به قدرتهای طاغوتی و متحجر و برشمردن آسیبها و چالشها حوزههای علمیه است؛ آسیبهایی چون تقدسنمایی و فضیلتشمردن ظواهر و مظاهر گوشهنشینی و انزوای اجتماعی و نفوذ بیگانگان در جایگاه و در فرهنگ حوزهها و پذیرفتن نظریه عدم دخالت روحانیان در سیاست. | ||
{{چپ|[[منشور روحانیت امام خمینی|... مطالعه بیشتر]]}} | {{چپ|[[منشور روحانیت امام خمینی|... مطالعه بیشتر]]}} |
نسخهٔ ۵ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۵
منشور روحانیت امام خمینی را چکیده تحلیل و دیدگاه او درباره روحانیت و حوزهها و نیز حاوی فهرست دغدغهها و نگرانیهایش درباره این قشر مؤثر جامعه دانستهاند. منشور روحانیت، در سوم اسفندماه ۱۳۶۷ش، چند ماه پس از پایان جنگ تحمیلی و چهار ماه قبل از رحلت امام خمینی صادر شده است.
پیام اصلی منشور روحانیت امام خمینی را اساس روحانیت و جایگاه آن در فرایند انقلاب اسلامی میدانند و اینکه بقا و زوال انقلاب اسلامی به نهاد روحانیت و حوزههای علمیه بستگی دارد.
خطوط اصلی منشور روحانیت برشمردن جایگاه و نقش علمی و اجتماعی روحانیت، افشا و طرد روحانیان وابسته به قدرتهای طاغوتی و متحجر و برشمردن آسیبها و چالشها حوزههای علمیه است؛ آسیبهایی چون تقدسنمایی و فضیلتشمردن ظواهر و مظاهر گوشهنشینی و انزوای اجتماعی و نفوذ بیگانگان در جایگاه و در فرهنگ حوزهها و پذیرفتن نظریه عدم دخالت روحانیان در سیاست.