وصیت‌نامه امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
اگر امام حسین(ع) از شهادت خود آگاه بوده، پس باید به حکم شرع وصیت‌نامه‌ای داشته باشد؛ آیا چنین چیزی وجود دارد؟ | اگر امام حسین(ع) از شهادت خود آگاه بوده، پس باید به حکم شرع وصیت‌نامه‌ای داشته باشد؛ آیا چنین چیزی وجود دارد؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{درگاه|اندازه=گوچک|امام حسین}}'''وصیت‌نامه امام حسین(ع)''' متنی است که او هنگام حرکت از مدینه به سوی مکه نوشت و در آن به‌روشنی هدف قیام | {{درگاه|اندازه=گوچک|امام حسین}}'''وصیت‌نامه امام حسین(ع)''' متنی است که او هنگام حرکت از مدینه به سوی مکه نوشت و در آن به‌روشنی هدف و فلسفه قیام خود، که اصلاح‌گری در امت پیامبر(ص) بود، را مورد تأکید قرار داد. امام(ع) در این نامه روش اصلاح‌گری خود را از طریق امر به معروف و نهی از منکر حکومت و عمل بر اساس سیره پیامبر(ص) و امام علی(ع) معرفی کرده است.<ref>سروش، محمد، امر به معروف و نهى از منكر، تهران، نمایندگی ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اداره آموزش های عقيدتی سياسی، ۱۳۸۷ش، ص۱۶۵.</ref> | ||
براساس منابع، این وصیت‌نامه را امام حسین(ع) در هنگام | براساس منابع، این وصیت‌نامه را امام حسین(ع) در هنگام خروج از مدینه به سوی، در آخر رجب سال ۶۰ق،<ref>بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقيق محمدباقر المحمودی، بيروت، دارالتعارف للمطبوعات، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۶۰.</ref> نوشت و آن را مهر کرد و به برادرش محمد بن حنفیه سپرد.<ref>خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسين عليه السلام، بی‌جا، انتشارات انوار الهدی، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۲۷۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۴
سؤال
اگر امام حسین(ع) از شهادت خود آگاه بوده، پس باید به حکم شرع وصیت‌نامه‌ای داشته باشد؛ آیا چنین چیزی وجود دارد؟
درگاه‌ها
وصیت‌نامه امام حسین(ع) متنی است که او هنگام حرکت از مدینه به سوی مکه نوشت و در آن به‌روشنی هدف و فلسفه قیام خود، که اصلاح‌گری در امت پیامبر(ص) بود، را مورد تأکید قرار داد. امام(ع) در این نامه روش اصلاح‌گری خود را از طریق امر به معروف و نهی از منکر حکومت و عمل بر اساس سیره پیامبر(ص) و امام علی(ع) معرفی کرده است.[۱]
براساس منابع، این وصیت‌نامه را امام حسین(ع) در هنگام خروج از مدینه به سوی، در آخر رجب سال ۶۰ق،[۲] نوشت و آن را مهر کرد و به برادرش محمد بن حنفیه سپرد.[۳]
منابع
- ↑ سروش، محمد، امر به معروف و نهى از منكر، تهران، نمایندگی ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اداره آموزش های عقيدتی سياسی، ۱۳۸۷ش، ص۱۶۵.
- ↑ بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقيق محمدباقر المحمودی، بيروت، دارالتعارف للمطبوعات، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۶۰.
- ↑ خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسين عليه السلام، بی‌جا، انتشارات انوار الهدی، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۲۷۳.