آخرین مناجات امام حسین(ع): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
آیا مناجات امام حسین(ع) در آخرین لحظات حیاتش در گودال قتلگاه در کتابهای معتبر آمده است؟ | آیا مناجات امام حسین(ع) در آخرین لحظات حیاتش در گودال قتلگاه در کتابهای معتبر آمده است؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}}{{نقل قول دوقلو تاشو | ||
| تیتر = آخرین مناجات امام حسین(ع) | |||
| عنوان ستون راست = متن | |||
| عنوان ستون چپ = ترجمه|اللَّهُمَّ مُتَعَالِيَ الْمَكَانِ عَظِيمَ الْجَبَرُوتِ شَدِيدَ الْمِحَالِ غَنِيٌّ عَنِ الْخَلَائِقِ عَرِيضَ الْكِبْرِيَاءِ قَادِرٌ عَلَى مَا تَشَاءُ قَرِيبَ الرَّحْمَةِ صَادِقَ الْوَعْدِ سَابِغَ النِّعْمَةِ حَسَنَ الْبَلَاءِ قَرِيبٌ إِذَا دُعِيتَ مُحِيطٌ بِمَا خَلَقْتَ قَابِلَ التَّوْبَةِ لِمَنْ تَابَ إِلَيْكَ قَادِرٌ عَلَى مَا أَرَدْتَ وَ مُدْرِكٌ مَا طَلَبْتَ وَ شَكُورٌ إِذَا شُكِرْتَ وَ ذَكُورٌ إِذَا ذُكِرْتَ أَدْعُوكَ مُحْتَاجاً وَ أَرْغَبُ إِلَيْكَ فَقِيراً وَ أَفْزَعُ إِلَيْكَ خَائِفاً وَ أَبْكِي إِلَيْكَ مَكْرُوباً وَ أَسْتَعِينُ بِكَ ضَعِيفاً وَ أَتَوَكَّلُ عَلَيْكَ كَافِياً.|اي خدایی که مقامت بس بلند، غضبت شدید، نیرویت بالاتر از هر نیرو، تو که از مخلوقات خویش مستغنی هستی و در کبریا و عظمت فراگیر، به آنچه بخواهی توانا، رحمتت به بندگانت نزدیک، وعدهات صادق، نعمتت شامل، امتحانت زیبا، به بندگانت که تو را بخوانند نزدیک هستی و بر آنچه آفریدهاي احاطه داري و هرکس که از در توبه درآید پذیرایی، آنچه را که اراده کنی توانایی، آنچه را که بخواهی درك توانی کرد، کسی را که شکرگزار تو باشد شکرگزاري، یادکنندهات را یادآوري. من تو را خوانم که نیازمند توام و بهسوي تو روي آرم که درمانده توام، ترسان به پیشگاهت فزع میکنم، غمگین دربرابرت میگریم، از تو مدد میطلبم که ناتوانم، خود را به تو وامیگذارم که بسندهای. | |||
}} | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۵
این مقاله هماکنون به دست Shamloo در حال ویرایش است. |
سؤال
آیا مناجات امام حسین(ع) در آخرین لحظات حیاتش در گودال قتلگاه در کتابهای معتبر آمده است؟
متن | ترجمه |
---|---|
اللَّهُمَّ مُتَعَالِيَ الْمَكَانِ عَظِيمَ الْجَبَرُوتِ شَدِيدَ الْمِحَالِ غَنِيٌّ عَنِ الْخَلَائِقِ عَرِيضَ الْكِبْرِيَاءِ قَادِرٌ عَلَى مَا تَشَاءُ قَرِيبَ الرَّحْمَةِ صَادِقَ الْوَعْدِ سَابِغَ النِّعْمَةِ حَسَنَ الْبَلَاءِ قَرِيبٌ إِذَا دُعِيتَ مُحِيطٌ بِمَا خَلَقْتَ قَابِلَ التَّوْبَةِ لِمَنْ تَابَ إِلَيْكَ قَادِرٌ عَلَى مَا أَرَدْتَ وَ مُدْرِكٌ مَا طَلَبْتَ وَ شَكُورٌ إِذَا شُكِرْتَ وَ ذَكُورٌ إِذَا ذُكِرْتَ أَدْعُوكَ مُحْتَاجاً وَ أَرْغَبُ إِلَيْكَ فَقِيراً وَ أَفْزَعُ إِلَيْكَ خَائِفاً وَ أَبْكِي إِلَيْكَ مَكْرُوباً وَ أَسْتَعِينُ بِكَ ضَعِيفاً وَ أَتَوَكَّلُ عَلَيْكَ كَافِياً. | اي خدایی که مقامت بس بلند، غضبت شدید، نیرویت بالاتر از هر نیرو، تو که از مخلوقات خویش مستغنی هستی و در کبریا و عظمت فراگیر، به آنچه بخواهی توانا، رحمتت به بندگانت نزدیک، وعدهات صادق، نعمتت شامل، امتحانت زیبا، به بندگانت که تو را بخوانند نزدیک هستی و بر آنچه آفریدهاي احاطه داري و هرکس که از در توبه درآید پذیرایی، آنچه را که اراده کنی توانایی، آنچه را که بخواهی درك توانی کرد، کسی را که شکرگزار تو باشد شکرگزاري، یادکنندهات را یادآوري. من تو را خوانم که نیازمند توام و بهسوي تو روي آرم که درمانده توام، ترسان به پیشگاهت فزع میکنم، غمگین دربرابرت میگریم، از تو مدد میطلبم که ناتوانم، خود را به تو وامیگذارم که بسندهای. |