مسافرت دریایی در قرآن: تفاوت میان نسخهها
جز (ترجمه قسمتی از آیات آورده شد) |
جز (پاراگراف 4 در تاریخ دریانوردی به نظر چندان مناسب نبود حذف شد) |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
3. رواج دريانوردى در زمان حضرت خضر و موسى: | 3. رواج دريانوردى در زمان حضرت خضر و موسى: | ||
* {{قرآن| | فانطَـلَقا حَتّى اِذا رَكِبا فِى السَّفينَةِ خَرَقَها قالَ اَخَرَقتَها لِتُغرِقَ اَهلَها لَقَد جِئتَ شيــًا اِمرا ترجمه=|سوره= کهف|آیه=71}} | * {{قرآن| | فانطَـلَقا حَتّى اِذا رَكِبا فِى السَّفينَةِ خَرَقَها قالَ اَخَرَقتَها لِتُغرِقَ اَهلَها لَقَد جِئتَ شيــًا اِمرا ترجمه=|سوره= کهف|آیه=71}} | ||
== نعمت دريانوردى == | == نعمت دريانوردى == |
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۴۱
این مقاله هماکنون به دست fabbasi در حال ویرایش است. |
آيات مربوط به سفر دريايي در قرآن كدامند؟
قرآن كريم بيش از چهل مرتبه از دريا سخن گفته است كه بيانگر اهميت آن در قرآن كريم است و به داستانهاي دريايي از جمله سفر دريايي حضرت يونس،[۱] گذر حضرت موسي و قومش از دريا و غرق شدن فرعونيان و لشكريانش در آن،[۲] سوراخ كردن كشتي توسط خضر،[۳] كشتي حضرت نوح و نجات مؤمنان از طوفان،[۴] به دريا انداختن حضرت موسي توسط مادرش با الهام الهي و اينكه دريا براي بهرهوري انسانهاست تا در آن كشتيها را به حرکت درآورند، بهره بردن از ماهيها و صدفهاي آن،[۵] تفكر در عجايب دريا و ديدن نشانههاي الهي در آن[۶] و ... اشاره شده است.
دريانوردى در قرآن
1. حركت كشتيها در دريا به فرمان خدا، زمينه ساز دريانوردى براى انسان:
- ﴿هُوَ الَّذي يُسَيِّرُكُمْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ حَتَّى إِذا كُنْتُمْ فِي الْفُلْكِ وَ جَرَيْنَ بِهِمْ بِريحٍ طَيِّبَةٍ وَ فَرِحُوا بِها جاءَتْها ريحٌ عاصِفٌ وَ جاءَهُمُ الْمَوْجُ مِنْ كُلِّ مَكانٍ وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ أُحيطَ بِهِمْ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ لَئِنْ أَنْجَيْتَنا مِنْ هذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرينَ؛ او كسى است كه شما را در خشكى و دريا سير مىدهد؛ زمانى كه در كشتى قرار مىگيريد، و بادهاى موافق آنان را (بسوى مقصد) حركت ميدهد و خوشحال مىشوند، ناگهان طوفان شديدى مىوزد؛ و امواج از هر سو به سراغ آنها مىآيد؛ و گمان مىكنند هلاك خواهند شد؛ در آن هنگام، خدا را از روى اخلاص مىخوانند كه اگر ما را از اين گرفتارى نجات دهى، حتماً از سپاسگزاران خواهيم بود!﴾(یونس:22)
- ﴿وَ سَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِيَ فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَ سَخَّرَ لَكُمُ الْأَنْهارَ؛ و كشتىها را مسخّر شما گردانيد، تا بر صفحه دريا به فرمان او حركت كنند؛ و نهرها را (نيز) مسخّر شما نمود﴾(ابراهیم:32)
- ﴿اللَّهُ الَّذي سَخَّرَ لَكُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِيَ الْفُلْكُ فيهِ بِأَمْرِهِ وَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ؛ خداوند همان كسى است كه دريا را مسخّر شما كرد تا كشتيها بفرمانش در آن حركت كنند و بتوانند از فضل او بهره گيريد، و شايد شكر نعمتهايش را بجا آوريد!﴾(جاثیه:12)
2. تمكّن انسانها براى دريانوردى، جلوهاى از تكريم خداوند نسبت به آنان:
- ﴿وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَني آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلى كَثيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضيلاً؛ ما آدميزادگان را گرامى داشتيم؛ و آنها را در خشكى و دريا، (بر مركبهاى راهوار) حمل كرديم؛ و از انواع روزيهاى پاكيزه به آنان روزى داديم؛ و آنها را بر بسيارى از موجوداتى كه خلق كردهايم، برترى بخشيديم.﴾(اسراء:70)
3. اعطاى قدرت دريانوردى به انسان، جلوهاى از رحمت خدا:
- ﴿رَبُّكُمُ الَّذي يُزْجي لَكُمُ الْفُلْكَ فِي الْبَحْرِ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ كانَ بِكُمْ رَحيماً؛ پروردگارتان كسى است كه كشتى را در دريا براى شما به حركت درمىآورد، تا از نعمت او بهرهمند شويد؛ او نسبت به شما مهربان است.﴾(اسراء:66)
- ﴿أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ ما فِي الْأَرْضِ وَ الْفُلْكَ تَجْري فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَ يُمْسِكُ السَّماءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلاَّ بِإِذْنِهِ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُفٌ رَحيمٌ؛ آيا نديدى كه خداوند آنچه را در زمين است مسخّر شما كرد؛ و (نيز) كشتيهايى را كه به فرمان او بر صفحه اقيانوسها حركت مىكنند؛ و آسمان [كرات و سنگهاى آسمانى] را نگه مىدارد، تا جز بفرمان او، بر زمين فرو نيفتند؟ خداوند نسبت به مردم رحيم و مهربان است!﴾(حج:65)
- ﴿وَ مِنْ آياتِهِ أَنْ يُرْسِلَ الرِّياحَ مُبَشِّراتٍ وَ لِيُذيقَكُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ لِتَجْرِيَ الْفُلْكُ بِأَمْرِهِ وَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ؛ و از آيات (عظمت) خدا اين است كه بادها را بعنوان بشارتگرانى مىفرستد تا شما را از رحمتش بچشاند (و سيراب كند) و كشتيها بفرمانش حركت كنند و از فضل او بهره گيريد؛ شايد شكرگزارى كنيد.﴾(روم:46)
تاریخ دريانوردى
1. آشنايى مردم عصر حضرت نوح با صنعت دريانوردى:
- ﴿واصنَعِ الفُلكَ بِاَعيُنِنا ووحيِنا﴾(هود:37)
2. دريانوردى در زمان حضرت يونس:
- ﴿واِنَّ يونُسَ لَمِنَ المُرسَلين * اِذ اَبَقَ اِلَى الفُلكِ المَشحون﴾(صافت:140-139)
3. رواج دريانوردى در زمان حضرت خضر و موسى:
- ﴿﴾(کهف:71)
نعمت دريانوردى
1. دريانوردى، نعمت شايان شكرگزارى:
- ﴿اَلَم تَرَ اَنَّ الفُلكَ تَجرى فِى البَحرِ بِنِعمَتِ اللّهِ لِيُرِيَكُم مِن ءايـتِهِ اِنَّ فى ذلِكَ لاَيـت لِكُلِّ صَبّار شَكور﴾(لقمان:31)
- ﴿وما يَستَوِى البَحرانِ...وتَرَى الفُلكَ فيهِ مَواخِرَ لِتَبتَغوا مِن فَضلِهِ ولَعَلَّكُم تَشكُرون﴾(فاطر:12)
- ﴿اَللّهُ الَّذى سَخَّرَ لَكُمُ البَحرَ لِتَجرِىَ الفُلكُ فيهِ بِاَمرِهِ ولِتَبتَغوا مِن فَضلِهِ ولَعَلَّكُم تَشكُرون﴾(جاثیه:12)
2. تسخير دريا برای بهرهوری از نعمتهاى خداوند:
- ﴿وهُوَ الَّذى سَخَّرَ البَحرَ لِتَأكُلوا مِنهُ لَحمـًا طَرِيـًّا وتَستَخرِجوا مِنهُ حِليَةً تَلبَسونَها وتَرَى الفُلكَ مَواخِرَ فيهِ ولِتَبتَغوا مِن فَضلِهِ ولَعَلَّكُم تَشكُرون﴾(نحل:14)
3. دريانوردى، نعمت ارزشمند و انكارناپذير الهى:
- ﴿ولَهُ الجَوارِ المُنشَـاتُ فِى البَحرِ كالاَعلـم. فَبِاَىِّ ءالاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبان﴾(الرحمن:25-24)
آثار معنوی و اقتصادی دریانوردی
1- دريا از منابع عمده مواد پروتئينى است. يعنى خدا دريا را رام و در فرمان بشریت قرار داد، راه سفرهاى دريايى و استخراج منافع دريا را آسان ساخت، تا از دريا انواع ماهى، صدف و ... بدست آورده شود. دريا زمینه و مسیری است براى حمل وسایل و كالاهاى بزرگ از جايى به جاى ديگر؛ و بهرهبردارى از راههاى دريايى داراى فوايد اقتصادى و حياتى بسيار مهم است. [۷]
2- دريا از مهمترين منابع شناخت زندگى (و اسرار حيات) و گسترش دادن آفاق تجربههاى علمى است، از جمله در باره انواع گوناگون جانوران يعنى آفريدن باد و آب به صورتى كه حركت كشتى در آن امكانپذير باشد (و با قانونمند ساختن اين امور)، به حرکت درآورد، تا با سوار شدن بر كشتيها بر روى آب، به جستجوى فضل و نعمت خداى متعال بپردازيد و امور بازرگانى و معاملات خويش را سامان دهيد.[۸]
3- دريا گردشگاه و تفریحگاه بزرگى است براى سفر كردن و به سياحت پرداختن، و همچنين است ساحلهاى آن و فوايد و منافعى كه در آنها وجود دارد.
4- دريا از جمله راههای خدا شناسی و پیبردن به وحدانیت و یگانگی خدا است، هم از لحاظ بديع بودن آفرينش آن و هم از لحاظ بزرگى و شگفتيهايى كه در آن وجود دارد. [۹]
منابع
- ↑ سوره انبياء: آیه 88-87.
- ↑ سوره يونس: آیه 92-87.
- ↑ سوره كهف: آیه 82-60
- ↑ سوره هود: آیه 48-36.
- ↑ سوره نحل: آیه14؛ سوره اسراء: آیه 66.
- ↑ سوره لقمان: آیه31
- ↑ طبرسي، فضل، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج6،ص354.
- ↑ طبرسي، فضل، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج6،ص427.
- ↑ حكيمى، محمدرضا و حكيمى، محمد و حكيمى، على، الحياة، ترجمه احمد آرام، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، چاپ اول، 1380، ج5، ص521.