فلسفه تحریم زنا: تفاوت میان نسخهها
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
[[زنا]]، در طول تاریخ مورد نکوهش بشر بوده است. شرایع آسمانی، همه از عمل زشت زنا به شدیدترین وجه، نهی کردهاند.<ref>طباطبائی، سیّد محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه سیّد محمدباقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ج۱۳، ص۱۲۳–۱۱۸.</ref> در اسلام نیز این عمل از گناهان کبیره محسوب است. | [[زنا]]، در طول تاریخ مورد نکوهش بشر بوده است. شرایع آسمانی، همه از عمل زشت زنا به شدیدترین وجه، نهی کردهاند.<ref>طباطبائی، سیّد محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه سیّد محمدباقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ج۱۳، ص۱۲۳–۱۱۸.</ref> در اسلام نیز این عمل از گناهان کبیره محسوب است. | ||
قرآن کریم در موارد متعددی به این عمل شنیع اشاره دارد.<ref>فرقان/۶۸، ممتحنه/۱۲، نور/۲ و ۳</ref> از جمله در آیه زیر چنین توصیه میکند: {{قرآن|و لاتَقْرَبُوا الزِّنَا انَّهُ کانَ فَاحِشه و سَآءَ سَبِیلاً|ترجمه=و به زنا نزديك مشويد، چرا كه آن همواره زشت و بد راهى است.|سوره=اسراء|آیه=۳۲}} | قرآن کریم در موارد متعددی به این عمل شنیع اشاره دارد.<ref>فرقان/۶۸، ممتحنه/۱۲، نور/۲ و ۳</ref> از جمله در آیه زیر چنین توصیه میکند: {{قرآن|و لاتَقْرَبُوا الزِّنَا انَّهُ کانَ فَاحِشه و سَآءَ سَبِیلاً|ترجمه=و به زنا نزديك مشويد، چرا كه آن همواره زشت و بد راهى است.|سوره=اسراء|آیه=۳۲}} همچنین در روایتی که از امام علی(ع) نقل شده پیامدهای دنیوی و اخروی زنا ذکر شده است. | ||
[[امام علی(ع)]] میفرماید: «از [[پیامبر اسلام(ص)]] شنیدم که فرمود: «در زنا شش اثر سوء است» سه اثر آن در دنیا است که عبارتند از: صفا و نورانیت را از انسان میگیرد، روزی را قطع میکند، و تسریع در نابودی انسانها میکند، امّا سه اثری که در آخرت است: غضب پروردگار، سختی حساب و دخول ـ یا خلود ـ در آتش جهنّم است».<ref>الطبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، بیروت، دار المعرفه، چاپ دوم، ۱۴۰۸هـ. ق، ۱۹۸۸م، المجلد۵ و ۶، ص۶۳۸</ref>{{پایان پاسخ}} | |||
== فلسفه تحریم == | == فلسفه تحریم == | ||
# | در تفسیر نمونه برای حرمت فلسفههایی ذکر شده است: | ||
# | # جلوگیری از تزلزل نظام خانواده: اگر زنا شایع گردد، فرزندان نامشروعی در جامعه به و جود میآیند که از عنصر محبت محرومند و روابط اجتماعی که بر پایه روابط خانوادگی بنیان شده متزلزل میگردد. | ||
# تجربه نشان میدهد که زنا باعث اشاعه انواع بیماریهای مقاربتی | # جلوگیری از درگیری در جامعه: تجربه نشان میدهد که در کنار انحرافات جنسی بدترین جنایات نیز اتّفاق میافتد و آسایش و امنیت اجتماعی از بین میرود. | ||
# | # پیشگیری از اشاعه بیماریها در جامعه: تجربه نشان میدهد که زنا باعث اشاعه انواع بیماریهای مقاربتی میشود. | ||
# | # جلوگیری از قطع نسل: زنا غالباً باعث سقط جنین و کشتن فرزندان و قطع نسل میگردد؛ زیرا زنان مبتلا به این عمل هرگز حاضر به نگهداری این گونه فرزندان نیستند. | ||
# مانع تحقق هدف ازدواج: هدف از ازدواج تنها مساله اشباع غريزه جنسى نيست، بلكه اشتراك در تشكيل زندگى و انس روحى و آرامش فكرى، و تربيت فرزندان و همكارى در همه شئون حيات از آثار ازدواج است كه بدون اختصاص زن و مرد به يكديگر و تحريم زنا امكانپذير نيست.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۱۰۳–۱۰۴، دارالکتب الاسلامیه، چاپ سی و دوم، تهران، ۱۳۷۴ش.</ref> | |||
در تفسیر المیزان نیز در این باره آمده است: | |||
::«اینکه میبینیم تمام اقوام و ملل در همه اعصار این عمل را زشت و فاحشه خواندهاند، برای این بوده که میفهمیدند این عمل باعث فساد انساب و شجرههای خانوادگی و قطع نسل، و ظهور و بروز امراض گوناگون تناسلی گشته، و همچنین علاوه بر این باعث بسیاری از جنایات اجتماعی از قبیل آدمکشی و چاقوکشی و سرقت و جنایات و امثال آن میگردد، ونیز باعث میشود عفّت و حیا و غیرت و مودّت و رحمت در میان افراد اجتماع جای خود را به بیعفتی و بیشرمی و بیغیرتی و دشمنی و شقاوت بدهد.»<ref>طباطبائی، سیّد محمدحسین، همان، ج۱۳، ص۱۲۳–۱۲۸</ref> | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۲
این مقاله هماکنون به دست Shamsoddin در حال ویرایش است. |
فلسفه تحریم زنا چیست؟ چرا اسلام زنا کار را به اشد مجازات محکوم میکند؟
با توجه به آثار و پیامدهایی که بر زنا مترتب است، این عمل در دین اسلام تحریم شده است.
تعریف زنا و حرمت آن
زنا عبارت است از آمیزش مرد و زن بدون عقد ازدواج یا ملکیت. حد زنا بر قسم است: قتل، رجم و جَلد (شلاق)[۱] و برای اثبات حد زنا، حتما دخول (ادخال آلتِ مردانگى در فَرْج زن) باید انجام گرفته باشد.[۲]
زنا، در طول تاریخ مورد نکوهش بشر بوده است. شرایع آسمانی، همه از عمل زشت زنا به شدیدترین وجه، نهی کردهاند.[۳] در اسلام نیز این عمل از گناهان کبیره محسوب است.
قرآن کریم در موارد متعددی به این عمل شنیع اشاره دارد.[۴] از جمله در آیه زیر چنین توصیه میکند: ﴿و لاتَقْرَبُوا الزِّنَا انَّهُ کانَ فَاحِشه و سَآءَ سَبِیلاً؛ و به زنا نزديك مشويد، چرا كه آن همواره زشت و بد راهى است.﴾(اسراء:۳۲) همچنین در روایتی که از امام علی(ع) نقل شده پیامدهای دنیوی و اخروی زنا ذکر شده است.
امام علی(ع) میفرماید: «از پیامبر اسلام(ص) شنیدم که فرمود: «در زنا شش اثر سوء است» سه اثر آن در دنیا است که عبارتند از: صفا و نورانیت را از انسان میگیرد، روزی را قطع میکند، و تسریع در نابودی انسانها میکند، امّا سه اثری که در آخرت است: غضب پروردگار، سختی حساب و دخول ـ یا خلود ـ در آتش جهنّم است».[۵]
فلسفه تحریم
در تفسیر نمونه برای حرمت فلسفههایی ذکر شده است:
- جلوگیری از تزلزل نظام خانواده: اگر زنا شایع گردد، فرزندان نامشروعی در جامعه به و جود میآیند که از عنصر محبت محرومند و روابط اجتماعی که بر پایه روابط خانوادگی بنیان شده متزلزل میگردد.
- جلوگیری از درگیری در جامعه: تجربه نشان میدهد که در کنار انحرافات جنسی بدترین جنایات نیز اتّفاق میافتد و آسایش و امنیت اجتماعی از بین میرود.
- پیشگیری از اشاعه بیماریها در جامعه: تجربه نشان میدهد که زنا باعث اشاعه انواع بیماریهای مقاربتی میشود.
- جلوگیری از قطع نسل: زنا غالباً باعث سقط جنین و کشتن فرزندان و قطع نسل میگردد؛ زیرا زنان مبتلا به این عمل هرگز حاضر به نگهداری این گونه فرزندان نیستند.
- مانع تحقق هدف ازدواج: هدف از ازدواج تنها مساله اشباع غريزه جنسى نيست، بلكه اشتراك در تشكيل زندگى و انس روحى و آرامش فكرى، و تربيت فرزندان و همكارى در همه شئون حيات از آثار ازدواج است كه بدون اختصاص زن و مرد به يكديگر و تحريم زنا امكانپذير نيست.[۶]
در تفسیر المیزان نیز در این باره آمده است:
- «اینکه میبینیم تمام اقوام و ملل در همه اعصار این عمل را زشت و فاحشه خواندهاند، برای این بوده که میفهمیدند این عمل باعث فساد انساب و شجرههای خانوادگی و قطع نسل، و ظهور و بروز امراض گوناگون تناسلی گشته، و همچنین علاوه بر این باعث بسیاری از جنایات اجتماعی از قبیل آدمکشی و چاقوکشی و سرقت و جنایات و امثال آن میگردد، ونیز باعث میشود عفّت و حیا و غیرت و مودّت و رحمت در میان افراد اجتماع جای خود را به بیعفتی و بیشرمی و بیغیرتی و دشمنی و شقاوت بدهد.»[۷]
منابع
- ↑ دائرة المعارف بزرگ اسلامی، نویسنده (ها): احمد پاکتچی - محمدصادق لبانی مطلق، ج۹، ص۴۵۳.
- ↑ آئين كيفرى اسلام، ترابى شهرضايى، اكبر، ج۱، ص۹۶.
- ↑ طباطبائی، سیّد محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه سیّد محمدباقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ج۱۳، ص۱۲۳–۱۱۸.
- ↑ فرقان/۶۸، ممتحنه/۱۲، نور/۲ و ۳
- ↑ الطبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، بیروت، دار المعرفه، چاپ دوم، ۱۴۰۸هـ. ق، ۱۹۸۸م، المجلد۵ و ۶، ص۶۳۸
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۱۰۳–۱۰۴، دارالکتب الاسلامیه، چاپ سی و دوم، تهران، ۱۳۷۴ش.
- ↑ طباطبائی، سیّد محمدحسین، همان، ج۱۳، ص۱۲۳–۱۲۸