بابی انت و امی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}}عبارت «بابی انت و | {{سوال}}عبارت «بابی انت و امی» که در متن برخی زیارات و ادعیه به‌کاررفته به چه معنا است؟ آیا این نوع عبارات که از زبان امام معصوم(ع) صادر شده فقط برای تعلیم به دیگران است یا خود ایشان هم در مقام زیات، معنای حقیقی آن را اراده کرده‌اند؟ {{پایان سوال}} | ||
آیا این نوع عبارات | |||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[پرونده:قطعه خوشنویسی بابی انت و امی.jpg|بندانگشتی|330x330px|تابلو نگارگری «بابی انت و امی یا حسین»، اثر استاد رضا بدرالسما، با خط ثلث از محسن بهارزاده.]]'''بِاَبی اَنْتَ و اُمّی''' عبارتی به معنای «پدر و مادرم به فدایت»، که در متن برخی زیارات مانند [[زیارت عاشورا]] آمده و در زبان عربی برای ابراز علاقه شدید به کسی به کار می‌رود. | [[پرونده:قطعه خوشنویسی بابی انت و امی.jpg|بندانگشتی|330x330px|تابلو نگارگری «بابی انت و امی یا حسین»، اثر استاد رضا بدرالسما، با خط ثلث از محسن بهارزاده.]]'''بِاَبی اَنْتَ و اُمّی''' عبارتی به معنای «پدر و مادرم به فدایت»، که در متن برخی [[زیارت|زیارات]] مانند [[زیارت عاشورا]] آمده و در زبان عربی برای ابراز علاقه شدید به کسی به کار می‌رود. | ||
در [[دعا|دعاها]] و [[حدیث|احادیث]] پرشماری از عباراتی شبیهِ بابی انت و امی، مانند «بِنَفْسی اَنْت»، «بِنَفْسی فِداک» یا «جُعِلْتُ فِداک» به معنای «جانم فدای شما» نیز استفاده شده،<ref>برای نمونه نگاه کنید به ابن مشهدی، محمد، المزار الکبیر، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۹ ق. ص۵۸۰.</ref> که شمار آن را از عبارت بابی انت و امی، بیشتر دانسته‌اند. همچنین در برخی زیارات و دعاها مانند [[دعای ندبه]] عبارت «بِاَبی اَنْتَ وَ اُمّی وَ نَفْسی؛ پدر و مادر و جانم فدای تو» به‌کاررفته است.<ref>ابن مشهدی، محمد، المزار الکبیر، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۹ ق. ص۵۸۰.</ref> | |||
در دعاها و احادیث پرشماری از عباراتی | |||
{{درگاه|امام حسین}} | {{درگاه|امام حسین}} | ||
عبارت بابی انت و امی و نفسی، اصطلاح و ضرب‌المثلی در زبان عربی است که برای ابراز علاقه شدید به کسی استفاده می‌شود. استفاده امامان(ع) از این عبارت را به معنای حقیقی آن | عبارت بابی انت و امی و نفسی، اصطلاح و ضرب‌المثلی در زبان عربی است که برای ابراز علاقه شدید به کسی استفاده می‌شود. استفاده [[امامان(ع)]] از این عبارت را به معنای حقیقی آن (فدا کردن پدر و مادر) ندانسته‌اند؛ بلکه به معنای مجازی و عرفی آن (ابراز علاقه زیاد) شمرده‌اند؛ با این استدلال که امامان(ع) هنگام صحبت کردن در جامعه و فرهنگی خاص، بر اساس استعمالات و اصطلاحات همان فرهنگ سخن می‌گویند، تا مخاطبان، منظور کلام آنها را درک کنند. | ||
{{شعر|یا علی نام تو بردم نه غمی ماند و نه همّی|بابی انت و امّی|گوییا هیچ نه همّی به دلم بوده، نه غمّی|بابی انت و امّی...|چون | {{شعر|یا علی نام تو بردم نه غمی ماند و نه همّی|بابی انت و امّی|گوییا هیچ نه همّی به دلم بوده، نه غمّی|بابی انت و امّی...|چون بُوَد آدمِ کامل غرض از خلقت عالم|پس به ذُرِّیه آدم|جز شما مهدِ نبوت نبُوَد چیز مهمی|بابی انت و امّی...<ref>«[https://fa.shafaqna.com/news/1104207/ شعرخوانی استاد شهریار: یا علی نام تو بردم نه غمی ماند و نه همّی]»، خبرگزاری شفقنا، تاریخ درج مطلب: ۶ اسفند ۱۳۹۹ش، تاریخ بازدید: ۱۲ خرداد ۱۴۰۱ش.</ref> | ||
| عنوان = شعری از سید محمدحسین شهریار | | عنوان = شعری از سید محمدحسین شهریار | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ ۲ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۰
سؤال
عبارت «بابی انت و امی» که در متن برخی زیارات و ادعیه به‌کاررفته به چه معنا است؟ آیا این نوع عبارات که از زبان امام معصوم(ع) صادر شده فقط برای تعلیم به دیگران است یا خود ایشان هم در مقام زیات، معنای حقیقی آن را اراده کرده‌اند؟
بِاَبی اَنْتَ و اُمّی عبارتی به معنای «پدر و مادرم به فدایت»، که در متن برخی زیارات مانند زیارت عاشورا آمده و در زبان عربی برای ابراز علاقه شدید به کسی به کار می‌رود.
در دعاها و احادیث پرشماری از عباراتی شبیهِ بابی انت و امی، مانند «بِنَفْسی اَنْت»، «بِنَفْسی فِداک» یا «جُعِلْتُ فِداک» به معنای «جانم فدای شما» نیز استفاده شده،[۱] که شمار آن را از عبارت بابی انت و امی، بیشتر دانسته‌اند. همچنین در برخی زیارات و دعاها مانند دعای ندبه عبارت «بِاَبی اَنْتَ وَ اُمّی وَ نَفْسی؛ پدر و مادر و جانم فدای تو» به‌کاررفته است.[۲]
درگاه‌ها
عبارت بابی انت و امی و نفسی، اصطلاح و ضرب‌المثلی در زبان عربی است که برای ابراز علاقه شدید به کسی استفاده می‌شود. استفاده امامان(ع) از این عبارت را به معنای حقیقی آن (فدا کردن پدر و مادر) ندانسته‌اند؛ بلکه به معنای مجازی و عرفی آن (ابراز علاقه زیاد) شمرده‌اند؛ با این استدلال که امامان(ع) هنگام صحبت کردن در جامعه و فرهنگی خاص، بر اساس استعمالات و اصطلاحات همان فرهنگ سخن می‌گویند، تا مخاطبان، منظور کلام آنها را درک کنند.
| شعری از سید محمدحسین شهریار | ||
| یا علی نام تو بردم نه غمی ماند و نه همّی | بابی انت و امّی | |
| گوییا هیچ نه همّی به دلم بوده، نه غمّی | بابی انت و امّی... | |
| چون بُوَد آدمِ کامل غرض از خلقت عالم | پس به ذُرِّیه آدم | |
| جز شما مهدِ نبوت نبُوَد چیز مهمی | بابی انت و امّی...[۳] | |
منابع
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به ابن مشهدی، محمد، المزار الکبیر، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۹ ق. ص۵۸۰.
- ↑ ابن مشهدی، محمد، المزار الکبیر، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۹ ق. ص۵۸۰.
- ↑ «شعرخوانی استاد شهریار: یا علی نام تو بردم نه غمی ماند و نه همّی»، خبرگزاری شفقنا، تاریخ درج مطلب: ۶ اسفند ۱۳۹۹ش، تاریخ بازدید: ۱۲ خرداد ۱۴۰۱ش.