انواع خودشناسی: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
|||
خط ۴: | خط ۴: | ||
|شاخه فرعی۱ = تهذیب نفس | |شاخه فرعی۱ = تهذیب نفس | ||
|شاخه فرعی۲ = خودشناسی | |شاخه فرعی۲ = خودشناسی | ||
|شاخه فرعی۳ = | |شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
== انواع خودشناسی == | |||
۱. خودشناسی نوعی (فلسفی):<ref>سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.</ref> به معنای شناخت حقیقتِ نفس انسانی، که در مباحث مربوط به[[معرفت نفس]] مورد بحث قرار گرفته است. | |||
۲. خودشناسی اخلاقی:<ref>سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.</ref> شناخت خود از نظر ویژگیها، استعدادها و ملکات اخلاقی است. | |||
۳. خودشناسی جنسیتی:<ref>سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.</ref> شناخت خود از نظر استعدادهای خاصی که به هر یک از دو جنس مرد و زن اختصاص دارد. | |||
۴. خودشناسی فطری (علم حضوری):<ref>آموزش و پرورش، جلوههای معلمی استاد مطهری، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.</ref> انسان به ذات خود آگاه است؛ جوهر ذات انسان، آگاهی است؛ پیدایش «من» انسان عین پیدایش آگاهی به خود است؛ در آن مرحله فرد آگاه، آگاهی و شیء به آگاهی درآمده یکی است. (علم حضوری قبل از خودسازی و ریاضتها) | |||
۵. خودشناسی انسانی:<ref>آموزش و پرورش، جلوههای معلمی استاد مطهری، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.</ref> آگاهی به خود در رابطه با همه انسانها؛ خودآگاهی انسانی بر این اصل و فلسفه استوار است که انسانها مجموعاً یک واحد واقعی به شمار میروند و از یک وجدان مشترک انسانی بهره مندند. احساس انسان دوستی و انسان گرایی در همه افراد انسان موجود است اگر این نوع خودآگاهی در فردی پیدا شود دردش درد انسان و آرزوهایش آرزوهای انسان میشود. | |||
# خودشناسی عارفانه: خود آگاهی عارفانه آگاهی به خود است در رابطه او با ذات حق (او اصل است و ما فرع)؛ روح و جان ما مظهری از خداست خود آگاهی واقعی وقتی است که انسان از خود فانی شود و تعیّنات را در هم شکند (پس از ریاضتها و عبادتها حاصل میشود) (علم حضوری پس از خودسازی). | |||
# خودشناسی فیزیولوژی: شناخت اندامهای بدن و چگونگی کار آنها که کار علم فیزیولوژی است. | |||
# خودشناسی روان شناختی: شناخت روان و نیروهای درونی انسان و احساسات و فعل و انفعالات روانی است. | |||
# خودشناسی حقوقی- عبادی | |||
== خودشناسی اخلاقی == | |||
== | |||
{{اصلی|تعریف خودشناسی}} | {{اصلی|تعریف خودشناسی}} | ||
حال از | حال از بین خودشناسیهایی که ذکر شد به بحث خودشناسی اخلاقی میپردازیم «خودشناسی اخلاقی یعنی شناخت انسان از آن نظر که دارای استعدادها و نیروهایی برای تکامل انسانی است.»<ref>به سوی خودسازی، ص۱۹.</ref> خودشناسی یعنی شناختن استعدادها، گرایشها، بینشها، سرمایهها، امانتها و ودیعههایی که خداوند متعال در اختیار انسان گذاشته است. خودشناسی به این مقوله میپردازد که چه بودهایم، چه شدهایم و چه باید بشویم. | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
==مطالعه | == مطالعه بیشتر == | ||
# به سوی خودسازی، استاد محمدتقی مصباح یزدی، قم مؤسسه امام خمینی. | |||
# خودشناسی برای خودسازی، استاد مصباح یزدی، مؤسسه در راه حق. | |||
# عوامل کنترل غرائز، آیت الله حسین مظاهری، تهران مؤسسه نشر و تحقیقات ذکر. | |||
# خلاصه معراج السعاده، (اثر شیخ عباس قمی) مؤسسه در راه حق. | |||
# اصول و روشهای تربیت در اسلام، دکتر سیداحمد احمدی، مؤسسه انتشارات جهاد دانشگاهی (ماجد). | |||
== منابع == | |||
{{پانویس|۲}} | |||
==منابع== | |||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = | ||
| تیترها = | | تیترها = | ||
| ویرایش = | | ویرایش = | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی = | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت = | ||
| کیفیت = | | کیفیت = | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |
نسخهٔ ۱۰ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۳۵
انواع خودشناسی چیست؟
انواع خودشناسی
۱. خودشناسی نوعی (فلسفی):[۱] به معنای شناخت حقیقتِ نفس انسانی، که در مباحث مربوط بهمعرفت نفس مورد بحث قرار گرفته است.
۲. خودشناسی اخلاقی:[۲] شناخت خود از نظر ویژگیها، استعدادها و ملکات اخلاقی است.
۳. خودشناسی جنسیتی:[۳] شناخت خود از نظر استعدادهای خاصی که به هر یک از دو جنس مرد و زن اختصاص دارد.
۴. خودشناسی فطری (علم حضوری):[۴] انسان به ذات خود آگاه است؛ جوهر ذات انسان، آگاهی است؛ پیدایش «من» انسان عین پیدایش آگاهی به خود است؛ در آن مرحله فرد آگاه، آگاهی و شیء به آگاهی درآمده یکی است. (علم حضوری قبل از خودسازی و ریاضتها)
۵. خودشناسی انسانی:[۵] آگاهی به خود در رابطه با همه انسانها؛ خودآگاهی انسانی بر این اصل و فلسفه استوار است که انسانها مجموعاً یک واحد واقعی به شمار میروند و از یک وجدان مشترک انسانی بهره مندند. احساس انسان دوستی و انسان گرایی در همه افراد انسان موجود است اگر این نوع خودآگاهی در فردی پیدا شود دردش درد انسان و آرزوهایش آرزوهای انسان میشود.
- خودشناسی عارفانه: خود آگاهی عارفانه آگاهی به خود است در رابطه او با ذات حق (او اصل است و ما فرع)؛ روح و جان ما مظهری از خداست خود آگاهی واقعی وقتی است که انسان از خود فانی شود و تعیّنات را در هم شکند (پس از ریاضتها و عبادتها حاصل میشود) (علم حضوری پس از خودسازی).
- خودشناسی فیزیولوژی: شناخت اندامهای بدن و چگونگی کار آنها که کار علم فیزیولوژی است.
- خودشناسی روان شناختی: شناخت روان و نیروهای درونی انسان و احساسات و فعل و انفعالات روانی است.
- خودشناسی حقوقی- عبادی
خودشناسی اخلاقی
حال از بین خودشناسیهایی که ذکر شد به بحث خودشناسی اخلاقی میپردازیم «خودشناسی اخلاقی یعنی شناخت انسان از آن نظر که دارای استعدادها و نیروهایی برای تکامل انسانی است.»[۶] خودشناسی یعنی شناختن استعدادها، گرایشها، بینشها، سرمایهها، امانتها و ودیعههایی که خداوند متعال در اختیار انسان گذاشته است. خودشناسی به این مقوله میپردازد که چه بودهایم، چه شدهایم و چه باید بشویم.
مطالعه بیشتر
- به سوی خودسازی، استاد محمدتقی مصباح یزدی، قم مؤسسه امام خمینی.
- خودشناسی برای خودسازی، استاد مصباح یزدی، مؤسسه در راه حق.
- عوامل کنترل غرائز، آیت الله حسین مظاهری، تهران مؤسسه نشر و تحقیقات ذکر.
- خلاصه معراج السعاده، (اثر شیخ عباس قمی) مؤسسه در راه حق.
- اصول و روشهای تربیت در اسلام، دکتر سیداحمد احمدی، مؤسسه انتشارات جهاد دانشگاهی (ماجد).
منابع
- ↑ سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.
- ↑ سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.
- ↑ سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.
- ↑ آموزش و پرورش، جلوههای معلمی استاد مطهری، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.
- ↑ آموزش و پرورش، جلوههای معلمی استاد مطهری، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.
- ↑ به سوی خودسازی، ص۱۹.