تسبیح مخلوقات خداوند: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
== معنای تسبیح == | == معنای تسبیح == | ||
تسبیح در لغت بمعنی تنزیه و تقدس<ref>المنجد فی اللغه و الاعلام، ذیل لغت تسبیح.</ref> است و مراد از تسبیح خداوند، توجّه هر شیء به خداوند عزوجل و تقدیس و تنزیه او از هر نقص و عیبی<ref>رستگاری، یعسوب الدین، تفسیر البصائر، قم، دارالکتاب، ۱۴۰۳ق، ج۵۴، ص۶۰۱.</ref> میباشد، و بعبارت دیگر منزه دانستن حق تعالی از نقائص میباشد. | تسبیح در لغت بمعنی تنزیه و تقدس<ref>المنجد فی اللغه و الاعلام، ذیل لغت تسبیح.</ref> است و مراد از تسبیح خداوند، توجّه هر شیء به خداوند عزوجل و تقدیس و تنزیه او از هر نقص و عیبی<ref>رستگاری، یعسوب الدین، تفسیر البصائر، قم، دارالکتاب، ۱۴۰۳ق، ج۵۴، ص۶۰۱.</ref> میباشد، و بعبارت دیگر منزه دانستن حق تعالی از نقائص میباشد. | ||
== تسبیح تکوینی موجودات عالم == | == تسبیح تکوینی موجودات عالم == | ||
خط ۲۱: | خط ۱۹: | ||
تمامی موجودات عالم، از روی علم و درک و شعور و آگاهی به ثناء و تسبیح حق تعالی مشغولند و هر موجود، در هر مرتبهای از مراتب وجود که هست، و هر مقدار که از هستی حظی دارد، بهمان اندازه نسبت به خالق خود علم و آگاهی دارد وخدوند را به این نحو تقدیس و تنزیه میکند.<ref>سبحانی، جعفر، منشور جاوید، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، چاپ سوم، ج۲، ص۹۸، به نقل از انصار صدر المتأهلین، ج۱، ص۱۱۸ و ج۶، ص۱۴۰–۱۳۹؛ چهل حدیث، ص۴۱۷؛ طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، تهران، دارالکتاب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۲ش، ج۱۳، ص۱۱۶؛ تفسیر بصائر، همان، ج۵۴، ص۵۸۵–۵۸۹؛ سوره نور آیه ۴۱ (کلٌ قد علم صلاته و تسبیحه).</ref> | تمامی موجودات عالم، از روی علم و درک و شعور و آگاهی به ثناء و تسبیح حق تعالی مشغولند و هر موجود، در هر مرتبهای از مراتب وجود که هست، و هر مقدار که از هستی حظی دارد، بهمان اندازه نسبت به خالق خود علم و آگاهی دارد وخدوند را به این نحو تقدیس و تنزیه میکند.<ref>سبحانی، جعفر، منشور جاوید، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، چاپ سوم، ج۲، ص۹۸، به نقل از انصار صدر المتأهلین، ج۱، ص۱۱۸ و ج۶، ص۱۴۰–۱۳۹؛ چهل حدیث، ص۴۱۷؛ طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، تهران، دارالکتاب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۲ش، ج۱۳، ص۱۱۶؛ تفسیر بصائر، همان، ج۵۴، ص۵۸۵–۵۸۹؛ سوره نور آیه ۴۱ (کلٌ قد علم صلاته و تسبیحه).</ref> | ||
علم و ادراک در تمام مراحل و مراتب وجود از واجب الوجود گرفته تا جماد و نبات و حیوان تحقق دارد، و هر موجودی در هر مرتبهای از وجود، سهم و حظی از صفات مثل علم و شعور و حیات و… دارد و هیچ موجودی نیست که از آنها خالی باشد. امّا گاهی بر اثر شدّت و ضعف این صفات، وجود آنها برای ما معلوم و مشکوف نیست. موجودات جهان هر چه از ماده و آثار آن فاصله و دوری گزینند و به صورت یک موجود مجرّد درآیند، این صفات در آنها قویتر و روشنتر خواهد بود و هر اندازه که از نظر وجود به ماده گرایش پیدا کنند این صفات در آنها تنزل و کاهش خواهد یافت تا آنجا که به نظر میرسد فاقد علم و شعور هستند. ولی در حقیقت چنین نیست بلکه این صفات بهطور ضعیف در آنها وجود دارد هر چند انعکاسی برای ما نداشته باشند.<ref>همان، ج۲، ص۹۹.</ref> | |||
ذکر این نکته ضروری است که صدر المتاهلین این مطلب را از راه برهان فلسفی و مکاشفات نفسانی به اثبات میرساند. و گامی فراتر نهاده و میگوید: | ذکر این نکته ضروری است که صدر المتاهلین این مطلب را از راه برهان فلسفی و مکاشفات نفسانی به اثبات میرساند. و گامی فراتر نهاده و میگوید: | ||
خط ۲۷: | خط ۲۵: | ||
بیان قرآن که شما تسبیح موجودات را نمیفهمید<ref>اسراء/۴۴. آسمانهای هفتگانه و زمین و هر چه در آن است خدا را تنزیه میکند و آنچه در جهان شیء شناخته شده خدا را تنزیه میکند ولی شما از تسبیح آنها آگاه نیستند و درک نمیکنید.</ref> ارتباط به نوع مردم دارد، چون اکثر مردم حقیقت تسبیح موجودات را درک نمیکنند، ولی مانعی ندارد که برخی از افراد روشن ضمیر و کسانی که روح و روان آنان با حقایق موجودات ارتباطی پیدا کرده، با گوش دل تسبیح موجودات را بشنوند و از تسبیح موجودات در برابر فرمان خدا آگاه باشند.<ref>همان، ج۲، ص۹۹.</ref> | بیان قرآن که شما تسبیح موجودات را نمیفهمید<ref>اسراء/۴۴. آسمانهای هفتگانه و زمین و هر چه در آن است خدا را تنزیه میکند و آنچه در جهان شیء شناخته شده خدا را تنزیه میکند ولی شما از تسبیح آنها آگاه نیستند و درک نمیکنید.</ref> ارتباط به نوع مردم دارد، چون اکثر مردم حقیقت تسبیح موجودات را درک نمیکنند، ولی مانعی ندارد که برخی از افراد روشن ضمیر و کسانی که روح و روان آنان با حقایق موجودات ارتباطی پیدا کرده، با گوش دل تسبیح موجودات را بشنوند و از تسبیح موجودات در برابر فرمان خدا آگاه باشند.<ref>همان، ج۲، ص۹۹.</ref> | ||
== وجود شعور در همه مخلوقات == | |||
طبق آیات و روایات که شعور و ادراک را در تمامی موجودات عالم اثبات میکند، تسبیح مخلوقات عالم تسبیح حقیقی و واقعی میباشد و تمامی موجودات جهان با زبان ویژه خود، خدای خود را تسبیح میگویند. وجود شعور و ادراک در تمامی موجودات جهان در آیات قرآن وجود دارد: | |||
وجود شعور و ادراک در تمامی موجودات جهان | |||
۱ـ مورچهای گفت: مورچگان به لانههای خود پناه ببرید تا سلیمان و سپاهیان او شما را نابود نکنند در حالی که آنها متوجه نیستند (نمل: ۱۸). | ۱ـ مورچهای گفت: مورچگان به لانههای خود پناه ببرید تا سلیمان و سپاهیان او شما را نابود نکنند در حالی که آنها متوجه نیستند (نمل: ۱۸). | ||
خط ۶۴: | خط ۴۷: | ||
«چهارپایان در چراگاهها، درندگان در بیابانها، پرندگان در آشیانهها ترا تسبیح میگویند، دریا با امواج متلاطم خود و ماهیان در میان آنها ترا تنزیه مینمایند.»<ref>منشور جاوید، همان، ج۲، ص۱۰۶.</ref> | «چهارپایان در چراگاهها، درندگان در بیابانها، پرندگان در آشیانهها ترا تسبیح میگویند، دریا با امواج متلاطم خود و ماهیان در میان آنها ترا تنزیه مینمایند.»<ref>منشور جاوید، همان، ج۲، ص۱۰۶.</ref> | ||
تلاشهای دانشمندان و پژوهشگران، وجود علم و ادراک را در جهان نبات ثابت کرده است بدین معنا که دانشمندان روسی معتقدند که گیاهان اعصاب دارند و فریاد هم میکشند، لابراتوار علائم کشاورزی «مسکو» فریاد و گریههای ریشه گیاهی را که در آب گرم قرار گرفته بود ضبط کرد، خبرگزاریهای جهان در رادیو مسکو نقل میکنند که گیاهان اعصاب دارند و فریاد میکشند.<ref>منشور جاوید، همان، ج۲، ص۱۱۰، به نقل از اطلاعات ۱۶ بهمن ۱۳۵۲.</ref> | تلاشهای دانشمندان و پژوهشگران، وجود علم و ادراک را در جهان نبات ثابت کرده است بدین معنا که دانشمندان روسی معتقدند که گیاهان اعصاب دارند و فریاد هم میکشند، لابراتوار علائم کشاورزی «مسکو» فریاد و گریههای ریشه گیاهی را که در آب گرم قرار گرفته بود ضبط کرد، خبرگزاریهای جهان در رادیو مسکو نقل میکنند که گیاهان اعصاب دارند و فریاد میکشند.<ref>منشور جاوید، همان، ج۲، ص۱۱۰، به نقل از اطلاعات ۱۶ بهمن ۱۳۵۲.</ref> |
نسخهٔ ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۲
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
مخلوقات خداوند، بجز انسان مانند حیوانات و نباتات و جمادات چگونه خالق خود را تسبیح میگویند؟ بخصوص جمادات؟
معنای تسبیح
تسبیح در لغت بمعنی تنزیه و تقدس[۱] است و مراد از تسبیح خداوند، توجّه هر شیء به خداوند عزوجل و تقدیس و تنزیه او از هر نقص و عیبی[۲] میباشد، و بعبارت دیگر منزه دانستن حق تعالی از نقائص میباشد.
تسبیح تکوینی موجودات عالم
تکوینی: آنست که تمامی موجودات عالم در مقابل خداوند مطیع، و مقهور قدرت او هستند. و تسبیح آنان از این جهت بدین معناست که: همه موجودات از آن روزی که از نیستی به هستی آمدهاند، ذاتاً بر وجود قدرتی مافوق خود، که آنان را به وجود آورده دلالت میکنند. و از تمامی ذرّات وجود خود این نغمه را سر میدهند که: آنکسی که آفریدگار آنانست بی نقص است و نقائصی که در مخلوقاتش میباشد در او نیست. و از کاستیها مبرّا و پاکیزه است، والاّ نیاز به آفریدگار دیگری خواهد داشت، و نمیتواند پروردگار این جهان با همه آنچه که داراست، باشد؛ بنابراین همه موجودات عالم با زبان متناسبِ وُسْعتِ وجودی خود در حال تسبیح پروردگار هستند.[۳]
تسبیح تشریعی
تشریعی: تسبیحی است که توسط خداوند از طریق ارسال رُسُل، به انسان دستور داده شده، که آن هم یا از سنخِ گفتار است مانند: «سبحان اللّه» گفتن، سایر انواع تسبیح، یا از سنخ عمل است مانند: انجام فرائض و خضوع و خشوع در برابر حضرت حق.
در تفسیر حقیقتِ تسبیحی که به غیر انسان اعمّ از جماد ونبات و حیوان نسبت داده شده نظرات حکماء و دانشمندان مختلف است. از جمله:
تمامی موجودات عالم، از روی علم و درک و شعور و آگاهی به ثناء و تسبیح حق تعالی مشغولند و هر موجود، در هر مرتبهای از مراتب وجود که هست، و هر مقدار که از هستی حظی دارد، بهمان اندازه نسبت به خالق خود علم و آگاهی دارد وخدوند را به این نحو تقدیس و تنزیه میکند.[۴]
علم و ادراک در تمام مراحل و مراتب وجود از واجب الوجود گرفته تا جماد و نبات و حیوان تحقق دارد، و هر موجودی در هر مرتبهای از وجود، سهم و حظی از صفات مثل علم و شعور و حیات و… دارد و هیچ موجودی نیست که از آنها خالی باشد. امّا گاهی بر اثر شدّت و ضعف این صفات، وجود آنها برای ما معلوم و مشکوف نیست. موجودات جهان هر چه از ماده و آثار آن فاصله و دوری گزینند و به صورت یک موجود مجرّد درآیند، این صفات در آنها قویتر و روشنتر خواهد بود و هر اندازه که از نظر وجود به ماده گرایش پیدا کنند این صفات در آنها تنزل و کاهش خواهد یافت تا آنجا که به نظر میرسد فاقد علم و شعور هستند. ولی در حقیقت چنین نیست بلکه این صفات بهطور ضعیف در آنها وجود دارد هر چند انعکاسی برای ما نداشته باشند.[۵]
ذکر این نکته ضروری است که صدر المتاهلین این مطلب را از راه برهان فلسفی و مکاشفات نفسانی به اثبات میرساند. و گامی فراتر نهاده و میگوید:
بیان قرآن که شما تسبیح موجودات را نمیفهمید[۶] ارتباط به نوع مردم دارد، چون اکثر مردم حقیقت تسبیح موجودات را درک نمیکنند، ولی مانعی ندارد که برخی از افراد روشن ضمیر و کسانی که روح و روان آنان با حقایق موجودات ارتباطی پیدا کرده، با گوش دل تسبیح موجودات را بشنوند و از تسبیح موجودات در برابر فرمان خدا آگاه باشند.[۷]
وجود شعور در همه مخلوقات
طبق آیات و روایات که شعور و ادراک را در تمامی موجودات عالم اثبات میکند، تسبیح مخلوقات عالم تسبیح حقیقی و واقعی میباشد و تمامی موجودات جهان با زبان ویژه خود، خدای خود را تسبیح میگویند. وجود شعور و ادراک در تمامی موجودات جهان در آیات قرآن وجود دارد:
۱ـ مورچهای گفت: مورچگان به لانههای خود پناه ببرید تا سلیمان و سپاهیان او شما را نابود نکنند در حالی که آنها متوجه نیستند (نمل: ۱۸).
۲ـ سلیمان از شنیدن ندای مورچه در شگفت ماند و از خدا خواست به او شکرگذاری نعمت دهد. (نمل: ۱۹).
۳ـ سلیمان وارث داود شد و گفت مردم: زبان پرندگان بما تعلیم شده است. (نمل:۱۶).
۴ـ برخی از صخرهها از ترس خدا از نقطهای میافتد. (بقره: ۷۴).
۵ـ نزدیک است از حیله آنان، کوهها از جای خود کنده شوند. (ابراهیم: ۴۶).
۶ـ در آن روز زمین اخبار خود را بازگو میکند زیرا پروردگار او به او وحی کرده است. (زلزال: ۵–۴).
۷ـ به آسمان و زمین گفت از روی رغبت یا کراهت تحت فرمان در آیند، گفتند ما از روی اطاعت زیر فرمان درآمدیم. (فصلت: ۱۱).
۸ـ روزی فرا میرسد که زبانها و دستها و پاهای آنان بر ضرر آنان گواهی میدهد. (نور: ۲۴).
و در ادعیه اسلامی نیز اشاره به این مطلب شده از جمله:
«چهارپایان در چراگاهها، درندگان در بیابانها، پرندگان در آشیانهها ترا تسبیح میگویند، دریا با امواج متلاطم خود و ماهیان در میان آنها ترا تنزیه مینمایند.»[۸]
تلاشهای دانشمندان و پژوهشگران، وجود علم و ادراک را در جهان نبات ثابت کرده است بدین معنا که دانشمندان روسی معتقدند که گیاهان اعصاب دارند و فریاد هم میکشند، لابراتوار علائم کشاورزی «مسکو» فریاد و گریههای ریشه گیاهی را که در آب گرم قرار گرفته بود ضبط کرد، خبرگزاریهای جهان در رادیو مسکو نقل میکنند که گیاهان اعصاب دارند و فریاد میکشند.[۹]
مطالعه بیشتر
۱ـ تفسیر البصائر، یعسوب الدین رستگاری الجویباری، سازمان چاپ و صحافی دار الکتاب، قم، ایران، ۱۴۰۳ق.
۲ـ فرهنگ معارف اسلامی، دکتر سید جعفر سجّادی، شرکه مؤلفان و مترجمان ایران، چاپ اول، اردیبهشت ۱۳۶۲، چاپخانه کاویان.
۳ـ چهل حدیث، امام خمینی (ره)، چاپ اول ۱۳۷۱، چاپ چهارم ۱۳۷۳.
منابع
- ↑ المنجد فی اللغه و الاعلام، ذیل لغت تسبیح.
- ↑ رستگاری، یعسوب الدین، تفسیر البصائر، قم، دارالکتاب، ۱۴۰۳ق، ج۵۴، ص۶۰۱.
- ↑ تفسیر البصائر، همان، ص۵۸۷.
- ↑ سبحانی، جعفر، منشور جاوید، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، چاپ سوم، ج۲، ص۹۸، به نقل از انصار صدر المتأهلین، ج۱، ص۱۱۸ و ج۶، ص۱۴۰–۱۳۹؛ چهل حدیث، ص۴۱۷؛ طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، تهران، دارالکتاب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۲ش، ج۱۳، ص۱۱۶؛ تفسیر بصائر، همان، ج۵۴، ص۵۸۵–۵۸۹؛ سوره نور آیه ۴۱ (کلٌ قد علم صلاته و تسبیحه).
- ↑ همان، ج۲، ص۹۹.
- ↑ اسراء/۴۴. آسمانهای هفتگانه و زمین و هر چه در آن است خدا را تنزیه میکند و آنچه در جهان شیء شناخته شده خدا را تنزیه میکند ولی شما از تسبیح آنها آگاه نیستند و درک نمیکنید.
- ↑ همان، ج۲، ص۹۹.
- ↑ منشور جاوید، همان، ج۲، ص۱۰۶.
- ↑ منشور جاوید، همان، ج۲، ص۱۱۰، به نقل از اطلاعات ۱۶ بهمن ۱۳۵۲.